«ΕΡΩΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ. Ο πολιτικός λόγος στους αιώνες» | Εκδόσεις Καστανιώτη

ΕΡΩΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ. Ο πολιτικός λόγος στους αιώνες

Α´. Ο αρχαίος κόσμος

Επιλογή

Στο εξώφυλλο: Η Δημοκρατία στεφανώνει τον Δήμο των Αθηναίων. Ανάγλυφη παρουσίαση σε μαρμάρινη στήλη με χαραγμένο τον Νόμο κατά της τυραννίς, 336/7 π.Χ. (Μουσείο Αρχαίας Αγοράς, Αθήνα)
Μακέτα εξωφύλλου: Μαρία Κωνσταντακάκη

ΕΡΩΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ. Ο πολιτικός λόγος στους αιώνες
  • ISBN: 960-03-0883-7
  • σελ. 608
  • 8 Ιουλίου 1992
  • € 22,26

Περίληψη

Σε καιρούς δραματικής καθίζησης του πολιτικού ήθους και της πολιτικής πράξης –όπως οι δικοί μας–, τι νόημα μπορεί να έχει η αναδρομή στον πολιτικό λόγο άλλων εποχών, έστω και τον πιο «υψηλό»; Αποτελεί, η αναδρομή αυτή, μια ρομαντική και «φιλολογική» παρελθοντολογία, ανεδαφική και άγονη; Ή, αντίθετα, ένα ακριβό κι ανελέητο «μέτρο» για την εποχή μας και μάθημα μέγιστο πολιτικής σκέψης και δράσης;

Αν δεν πίστευα το τελευταίο, δεν θα είχα επιχειρήσει, φυσικά, τη σύνθεση αυτού του βιβλίου. Σήμερα, περισσότερο παρά ποτέ, όπου τα «σημαίνοντα» και τα «σημαινόμενά» του αποτελούν είδος εν απελπιστική ανεπαρκεία.

Το βιβλίο τούτο επιχειρεί:

– Να δώσει μια όσο γίνεται επαρκή γεύση της παγκόσμιας πολιτικής σκέψης, μια συνοπτική εικόνα του πολιτικού στοχασμού και της ανέλιξής του στους αιώνες, στηριγμένη σε επιλογές από τα ίδια τα κείμενα, έξοχους καρπούς σοφίας και πείρας, θετικής και αρνητικής.

Η ανθολόγηση από τα πολυάριθμα και συχνά πολυσέλιδα αυτά «μνημεία» γίνεται επιτακτικότερη σήμερα, όπου ελάχιστοι έχουν τον χρόνο και τον τρόπο (ακόμα κι αν έχουν τη διάθεση) να διαβάσουν ολόκληρα τα σχετικά έργα – που παραμένουν όμως διαχρονικές και ανέσπερες αναλύσεις του πολιτικού γίγνεσθαι και θεμέλια της σύγχρονης πολιτικής θεωρίας.

– Να παρακινήσει τον αναγνώστη σε διεξοδικότερη μελέτη των έργων αυτών.

– Να προσφέρει δείγματα και υποδείγματα πολιτικής σκέψης και ήθους σε πολίτες και σε πολιτικούς. Είναι αυτονόητο πως δεν μιλώ για «μίμηση πράξεων», θεσμών, λόγων κ.λπ. των περασμένων καιρών, λαών, πολιτειών, ηγετών. Αλλά ο δικός τους τρόπος σκέψης και βίωσης του «Πολιτικού» μπορεί να γίνει ακριβός οδηγός – σ' όσους, βέβαια, έχουν τη βούληση και την μπόρεση να ενωτισθούν την ουσία του και όχι το κέλυφος και τη φράση του μόνο.

Βιογραφικά στοιχεία

Μάριος Πλωρίτης

Ο Μάριος Πλωρίτης γεννήθηκε στον Πειραιά το 1919 με το όνομα Μάριος Στυλιανός Παπαδόπουλος. Απόφοιτος της Νομικής και των Πολιτικών και Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Αθηνών, συνέδεσε από νωρίς τη θεωρητική γνώση με τη θεατρική πράξη, μετατρέποντας τη σκηνή σε χώρο διαλόγου και στοχασμού.

Συνεργάτης του Κάρολου Κουν και ιδρυτικό μέλος του Θεάτρου Τέχνης, υπήρξε κριτικός και μεταφραστής, ερευνητής και δάσκαλος του θεάτρου – μια μορφή που σημάδεψε το μεταπολεμικό ελληνικό θέατρο και τη δημόσια σκέψη. Σκηνοθέτησε πάνω από τριάντα παραστάσεις και δίδαξε στη Δραματική Σχολή του Θεάτρου Τέχνης (1955-1967). Συνιδρυτής των εκδόσεων Ίκαρος, διηύθυνε επί δέκα χρόνια το ετήσιο περιοδικό Θέατρο (1957-1967) του Θεόδωρου Κρίτα και υπήρξε ο πρώτος διευθυντής της εφημερίδας Νίκη (1962-1963).

Κατά τα χρόνια της δικτατορίας έζησε στο Παρίσι, διηύθυνε το Courrier de la Résistance Grecque (1968-1969) και συνέβαλε στο αφιέρωμα του επιδραστικού περιοδικού Les Temps Modernes για την Ελλάδα. Από το 1991υπηρέτησε στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του ΕΚΠΑ, όπου το 2000 αναγορεύτηκε επίτιμος διδάκτορας για την προσφορά του στην ελληνική θεατρική παιδεία.

Ως αρθρογράφος, πολιτικός σχολιαστής και δοκιμιογράφος δραστηριοποιήθηκε μακροχρόνια στις σελίδες της Ελευθερίας και του Βήματος, διαμορφώνοντας πολιτικό και πολιτιστικό στοχασμό υψηλών απαιτήσεων και σαφούς τεκμηρίωσης.

Ως μεταφραστής, μετέφερε στην ελληνική σκηνή περίπου εκατόν σαράντα θεατρικά έργα των σημαντικότερων δραματουργών, από τον Ίψεν και τον Μπέκετ έως τον Πίντερ και τον Μπρεχτ, συνδυάζοντας γλωσσική ευαισθησία με σκηνοθετική αντίληψη. Στη συνεργασία του με τις Εκδόσεις Καστανιώτη περιλαμβάνονται, μεταξύ άλλων, το Λεωφορείον ο Πόθος του Ουίλιαμς, οι Δανειστές (Η πιο δυνατή) του Στρίντμπεργκ και τα έργα του Τσέχωφ Ο γλάρος και Ο βυσσινόκηπος. Η εκδοτική αυτή σχέση ξεκίνησε το 1988 με το βιβλίο Τέχνη, γλώσσα και εξουσία (Εννιά «επίκαιρα» σχόλια γύρω σε τρία ατέρμονα θέματα) στη σειρά «Σκέψη, Χρόνος και Δημιουργοί». Ακολούθησαν στην ίδια σειρά τα βιβλία Της σκηνής και της τέχνης. Σπουδές και σκίτσα για θέματα και μορφές πολλών καιρών και τόπων (1989), Μίμος και μίμοι (1990), Έρως ελευθερίας και δημοκρατίας (1992). Το 1990 κυκλοφόρησε το δίτομο έργο Νέα Πολιτικά με τα άρθρα του από την εφημερίδα Το Βήμα από το 1980 έως το 1988. Ακολούθησαν τα δύο σημαντικά βιβλία θεατρολογίας Το θέατρο στο Βυζάντιο (1999) και Ο πολιτικός Σαίξπηρ. Η τραγωδία της εξουσίας (2002).

Τιμήθηκε επανειλημμένα για το έργο του και έφυγε από τη ζωή τον Δεκέμβριο του 2006.




Βιβλιογραφία