«Ελληνικά εγκλήματα 2» | Εκδόσεις Καστανιώτη

Ελληνικά εγκλήματα 2

Δεκατρείς αστυνομικές ιστορίες

 ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ - NOIR

Επιμέλεια: Ανταίος Χρυσοστομίδης
Ελληνικά εγκλήματα 2
  • ISBN: 978-960-03-4732-6
  • σελ. 512
  • 4 Ιουνίου 2008
  • € 21,20

Περίληψη

O Σέργιος Γκάκας ανεβάζει σε μια θεατρική σκηνή ένα πολύπλοκο ερωτικό τρίγωνο στο οποίο κανένας από τις τρεις συντελεστές δεν μοιάζει ευτυχής. Ο Τεύκρος Μιχαηλίδης αναφέρεται σε μια περίπτωση αυτοδικίας που αποδεικνύει ότι οι αληθινές φιλίες δεν πεθαίνουν ποτέ. Ο Πέτρος Μαρτινίδης παρομοιάζει τις γυναίκες με τις μεταφράσεις, και αποφασίζει ότι «οι πιο ωραίες είναι οι πιο άπιστες». Η Αθηνά Κακούρη προσπαθεί να βρει το νήμα του φόνου ενός καθάρματος μέσα από καπνούς και εκρηκτικά. Ο Μανώλης Πιμπλής ανακαλύπτει, με τη σειρά, ένα πτώμα, ένα χαμένο χειρόγραφο του Ρήγα Φεραίου και τον «Γαλάζιο Δούναβη» του Στράους. Η Τιτίνα Δανέλλη διηγείται την ιστορία μιας προδοσίας που εξακολουθεί να πονάει ακόμα και μετά τον θάνατο του «προδότη». Ο Κώστας Κατσουλάρης μας γνωρίζει μια μοιραία –και άπιστη– γυναίκα που καταστρέφει τη ζωή δύο αντρών. Ο Παναγιώτης Αγαπητός αποδεικνύει ότι ένα έγκλημα που έγινε την εποχή του Βυζαντίου μπορεί να έχει επιπτώσεις και στη σημερινή πραγματικότητα. Η Αμάντα Μιχαλοπούλου γράφει για μια αστυνόμο διαφορετική από τις άλλες, που προσπαθεί να κατανοήσει τη θεωρία της «ανθρώπινης συμπύκνωσης». Ο Φίλιππος Φιλίππου μπλέκεται στα πόδια δύο αποφασισμένων για όλα γυναικών που κάνουν διακοπές στην Κέρκυρα. Ο Ιερώνυμος Λύκαρης γράφει για έναν διπλό φόνο, για αρχαιοκαπηλία και για την κρίση μιας ολόκληρης γενιάς. Ο Ανδρέας Αποστολίδης διηγείται μια ιστορία με ακέφαλα πτώματα, ναρκωτικά και μπράβους της νύχτας, που θυμίζουν αληθινές ιστορίες που βρίσκουμε στις εφημερίδες. Και ο Πέτρος Μάρκαρης, γράφοντας για ένα πτώμα και ένα πηγάδι, διηγείται πώς τα ΜΜΕ έγιναν η αστυνομία της εποχής μας.

Δεκατρείς συγγραφείς δίνουν τον καλύτερό τους εαυτό σε ισάριθμες αστυνομικές ιστορίες: Η δεύτερη σειρά των Ελληνικών εγκλημάτων είναι γεγονός!

Βιογραφικά στοιχεία

Παναγιώτης Αγαπητός



Ανδρέας Αποστολίδης

Είναι συγγραφέας, σκηνοθέτης και μεταφραστής. Έχει γράψει αστυνομικά μυθιστορήματα, καθώς και μία συλλογή αστυνομικών διηγημάτων. Έχει μεταφράσει στα ελληνικά βιβλία των συγγραφέων Τζέιμς Ελρόι, Τσέστερ Χάιμς, Πατρίσια Χάισμιθ, Τζερόμ Τσάριν, Ρέιμοντ Τσάντλερ, Ντάσιελ Χάμετ, Βλαντίμιρ Ναμπόκοφ κ.ά. Το 2009 εκδόθηκε ένας συγκεντρωτικός τόμος με δοκίμιά του για την ιστορία και τις σύγχρονες τάσεις της αστυνομικής λογοτεχνίας. Έχει σκηνοθετήσει ταινίες μικρού μήκους, πολλά ντοκιμαντέρ και περισσότερα από εκατό επεισόδια της τηλεοπτικής εκπομπής Ρεπορτάζ χωρίς σύνορα. Το ντοκιμαντέρ του Ένας τόπος χωρίς ανθρώπους για την εκδίωξη της φυλής των Μασάι από τα Εθνικά Πάρκα της Τανζανίας απέσπασε έξι διεθνή βραβεία.




Βιβλιογραφία

Σέργιος Γκάκας

Ο Σέργιος Γκάκας γεννήθηκε στην Αθήνα το 1957. Σπούδασε Θέατρο στο Πανεπιστήμιο PARIS – VIII. Από το 1979 άρχισε να εργάζεται ως σκηνοθέτης. Ιδρυτικό μέλος του θιάσου των «Άστεγων» και του πειρατικού ραδιοσταθμού «Κοκκινοσκουφίτσα στα FM» και έφορος στο πρώτο Δ.Σ. του Αετοπούλειου Πολιτιστικού Κέντρου του Δήμου Χαλανδρίου. Σκηνοθέτησε έργα για δεκάδες δημόσιους και ιδιωτικούς θεατρικούς οργανισμούς. Για αρκετά χρόνια ήταν παραγωγός στο Πρώτο και το Τρίτο Πρόγραμμα της Ελληνικής Ραδιοφωνίας.

Έγραψε τέσσερα θεατρικά έργα για παιδιά, διηγήματα και τα μυθιστορήματα Κάσκο και Στάχτες (Εκδόσεις Καστανιώτη) που έχουν μεταφραστεί και κυκλοφορούν στη Γαλλία, την Ιταλία, την Αγγλία και τις ΗΠΑ. Συμμετείχε σε πέντε τόμους της σειράς αστυνομικής λογοτεχνίας Ελληνικά εγκλήματα (επίσης στις Εκδόσεις Καστανιώτη).

Υπήρξε ιδρυτικό μέλος και πρόεδρος της Ελληνικής Λέσχης Συγγραφέων Αστυνομικής Λογοτεχνίας. Από το 2014 έως το 2023 διετέλεσε αντιδήμαρχος Πολιτισμού του Δήμου Χαλανδρίου.

Έφυγε από τη ζωή στις 30 Σεπτεμβρίου 2024.




Βιβλιογραφία

Τιτίνα Δανέλλη

Υπήρξε συγγραφέας και δημοσιογράφος. Πρώτο της έργο το μυθιστόρημα Ο επιτυχημένος (1971). Ακολούθησαν το μυθιστόρημα Αντιπερισπασμός (1973), το αστυνομικό μυθιστόρημα Ένα και ένα κάνουν όσο θες (σε συνεργασία με τον Μάνο Κοντολέων, 1981), το θεατρι κό έργο Έρως διατηρητέος έως... (1996), η πενταλογία Ο θρήνος της Κλεοπάτρας (2000), Το παιχνίδι του Δικαστή (2002), Εκ των πραγμάτων (σε συνεργασία με τον Θανάση Μπαλοδήμα, 2003), Η τέταρτη γυναίκα (2004), Τα τέσσερα μπαστούνια (2009), το κατασκοπικό μυθιστόρημα Ο ταγματάρχης (σε συνεργασία με τον Θανάση Παπαρήγα, 2007) και η συλλογή διηγημάτων Αίθουσα αναμονής (2013). Τιμήθηκε με το βραβείο ΥΠΠΟ για το θεατρικό έργο Έρως διατηρητέος έως... (1995). Έλαβε μέρος, με διηγήματά της, και στους πέντε τόμους των Ελληνικών εγκλημάτων, ενώ συμμετείχε και στον συλλογικό τόμο Η επιστροφή του αστυνόμου Μπέκα – Ο ήρωας του Γιάννη Μαρή σε νέες περιπέτειες (2012).

Έφυγε από τη ζωή το 2021.




Βιβλιογραφία

Αθηνά Κακούρη

Γεννήθηκε το 1928 στην Πάτρα. Πρωτοδημοσίευσε αστυνομικά διηγήματα στο περιοδικό Ταχυδρόμος στα τέλη της δεκαετίας του ’50. Το πρώτο της βιβλίο που εκδόθηκε είναι η συλλογή αστυνομικών διηγημάτων Τα διακόσια δεκαοκτώ ονόματα (1963). Ακολούθησαν το ιστορικό μυθιστόρημα Ο δραπέτης της Αυλώνας (1970), η συλλογή αστυνομικών διηγημάτων Αλάτι στα φυστίκια (1974), τα μυθιστορήματα Της τύχης το μαχαίρι (1989), Η σπορά του ανέμου (1994), Με τα φτερά του Μαρίκα (1993), Αύριο (1995), Πριμαρόλια (1998), Ο χαρταετός (2002), Θέκλη (2005), Ξιφίρ Φαλέρ (2008), το βιβλίο Μυκήνες 1954 – Το καταμεσήμερο (2014), τα ιστορικά 1821 – Η αρχή που δεν ολοκληρώθηκε (2013), Τα δύο Βήτα (2016) και Ουλάνοι στη Λάρισα (2018). Βραβεία: Νικηφόρου Βρεττάκου για τα Πριμαρόλια, κρατικό βραβείο για το Θέκλη, μεταφράσεως ΕΚΕΜΕΛ για Το μυστήριο του Έντουιν Ντρουντ. Επέστρεψε στο αστυνομικό διήγημα ύστερα από πολλά χρονιά ειδικά για τους τόμους των Ελληνικών εγκλημάτων.




Βιβλιογραφία

Κώστας Κατσουλάρης



Ιερώνυμος Λύκαρης

Το 2011 εκδόθηκε το πρώτο του μυθιστόρημα, Το ρομάντζο των καθαρμάτων, στο οποίο αναδεικνύονται ως φάρσες και τραγωδίες οι πολυδαίδαλες σχέσεις του οργανωμένου εγκλήματος με επιχειρηματίες, δημοσιογράφους και πολιτικούς. Ακολούθησαν το πολιτικό νουάρ μυθιστόρημα Μαύρα κουφέτα (2013), ένα ρέκβιεμ για τη χαμένη ουτοπία του 20ού αιώνα, το Η ζήλια είναι μαχαιριά (2014) και το Άπληστε κόσμε, κάλπικε (2015), δυο μαύρες κωμωδίες στις οποίες κινητήρια δύναμη και καταλύτης των ανθρώπινων πράξεων είναι τα δύο από τα εφτά θανάσιμα αμαρτήματα. Το 2017 κυκλοφόρησε το Άκου, πτώμα, να μαθαίνεις, μια ψευδοντοκουμενταρισμένη αναπαράσταση της διαφθοράς στη νεοελληνική κωμικοτραγική πραγματικότητα, και το 2019 Η εκδίκηση του «Ναζωραίου», μια παρωδία που ανατέμνει την ασύμμετρα συμβιωτική σχέση της διαφθοράς στο πολιτικό σύστημα με τους κατασταλτικούς μηχανισμούς του κράτους και του παρακράτους. Το 2021 κυκλοφόρησε το Έβαφε ο Στάλιν τα μαλλιά του;, το οποίο διαδραματίζεται τον Φεβρουάριο του 1973, στις μέρες των φοιτητικών κινητοποιήσεων κατά της Χούντας, αλλά και του μακελειού και της σύλληψης του Νίκου Κοεμτζή. Την ίδια χρονιά συμμετείχε με το διήγημά του «Λίζα» στη συλλογική έκδοση Θερινοί έρωτες. Το 2022 εκδόθηκε το Πάσα Θανάτου, graphic novel (σε συνεργασία με τον Παναγιώτη Τσαούση), βασισμένο στο πραγματικό γεγονός της δολοφονίας από αστυνομικό ενός νεαρού Ρομά στο Ζεφύρι. Το 2023 κυκλοφόρησε το ερευνητικό έργο του για την εξέγερση του Πολυτεχνείου, Πολυτεχνείο 1973, Το αίμα το αδικαίωτο ποτέ δεν ησυχάζει, στο οποίο ανασυστήνεται ανά ημέρα και ώρα το ξέσπασμα και η καταστολή της εξέγερσης μέσα από τις δικαστικές καταθέσεις συγγενών νεκρών, τραυματιών και αυτοπτών μαρτύρων καθώς και από αστυνομικά ντοκουμέντα για τους νεκρούς και τους τραυματίες. Την ίδια χρονιά συνεργάστηκε με τον σκηνοθέτη Σταύρο Στάγκο ως ερευνητής σύμβουλος για το ντοκιμαντέρ του Εμείς, όχι εγώ, συμπαραγωγής Δήμου Χαλανδρίου και ΕΡΤ, το οποίο ζωντανεύει το πνεύμα της εξέγερσης του Πολυτεχνείου μέσα από προσωπικές μαρτυρίες και ντοκουμέντα.

Το καλοκαίρι του 2024 διανεμήθηκε με την Εφημερίδα των Συντακτών ‒ Σαββατοκύριακο το μυθιστόρημά του Το πιεσόμετρο, με θέμα την ιστορία μιας παιδικής φιλίας στο πέρασμα τριών εποχών και ανάμεσα σε τρεις κόσμους.

Το διήγημά του «Αχ, τι μέρα κι αυτή!» συμπεριλήφθηκε στην τουρκική συλλογή διηγημάτων Yunankarası-Yuna­nistan’dan 11 Çağdaş Polisiye Öykü (επιμέλεια: Βασίλης Δανέλλης-Damla Demirözü, μετάφραση: Asli Damar, Ιστανμπούλ, İSTOS, 2018) και στη γερμανική ανθολογία Hellas Noir: Griechische Kriminalliteratur, με τίτλο «Η κατάρα της Άνγκελα» (επιμέλεια: Κώστας Θ. Καλφόπουλος, μετάφραση: Ulf-Dieter Klemm, Βερολίνο, Edition Romiosini / CeMoG, 2019).

Το διήγημά του «Η φαντασιακή αντανάκλαση μιας αχρείαστης απόπειρας φόνου», περιλαμβάνεται στην ιαπωνική έκδοση των Ελληνικών εγκλημάτων 5 (μετάφραση: Takashi Tachibana, Τόκιο, Takeshobo, 2023).


email

Βιβλιογραφία

Πέτρος Μάρκαρης

Μυθιστοριογράφος, θεατρικός συγγραφέας, σεναριογράφος και μεταφραστής. Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη. Σπούδασε οικονομικές επιστήμες. Από το 1976 εργάζεται ως ελεύθερος συγγραφέας. Τα αστυνομικά μυθιστορήματά του έχουν μεταφραστεί σε δεκατέσσερεις γλώσσες και ο ήρωάς του, ο αστυνόμος Χαρίτος, είναι ένας από τους πιο δημοφιλείς ήρωες αστυνομικών μυθιστορημάτων στην Ευρώπη. Συνεργάστηκε με τον Θόδωρο Αγγελόπουλο σε πολλά σενάρια ταινιών του. Έχει επίσης μεταφράσει στα ελληνικά έργα του Μπέρτολτ Μπρεχτ, του Φρανκ Βέντεκιντ και του Άρτουρ Σνίτσλερ. Η πιο πρόσφατη μετάφρασή του είναι τα δύο μέρη του Φάουστ του Γκαίτε.




Βιβλιογραφία

Πέτρος Μαρτινίδης

Ο Πέτρος Μαρτινίδης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη και διδάσκει θεωρία και κριτική αρχιτεκτονικής στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο. Πρώτο του βιβλίο τα δοκίμια Συνηγορία της παραλογοτεχνίας (1982), Οι λέξεις στην αρχιτεκτονική και την επιστημονική σκέψη (1990), Κόμικς, τέχνη και τεχνικές της εικονογράφησης (1990), Η υψηλή τέχνη της απελπισίας: γύρω από τον Ισοβίτη του Αρκά (1992), Μεσιτείες του ορατού: ζητήματα θεωρίας της κριτικής στην αρχιτεκτονική και την τέχνη (1997) και Μεταμορφώσεις του θεατρικού χώρου: τυπικές φάσεις κατά την εξέλιξη των θεάτρων στη Δύση (1999). Η έντονη παρουσία του στο αστυνομικό μυθιστόρημα ξεκινά με την τετραλογία Κατά συρροήν (1998), Σε περίπτωση πυρκαϊάς (1999), Παιχνίδια μνήμης (2001) και Δεύτερη φορά νεκρός (2002). Ακολούθησε η τριλογία Μοιραίοι αντικατοπτρισμοί (2003), Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία (2005) και Ο Θεός φυλάει τους άθεους (2006). Το 2007 κυκλοφόρησε το κείμενό του Πώς πάνε στον «παράδεισο» του Αρκά. Ανατρέχοντας στην ιστορία του γέλιου και το 2011 το βιβλίο Κριτική και ευαισθησία. Η εξέλιξη του κριτικού στοχασμού για την τέχνη. Το 2000 τιμήθηκε με το Βραβείο της Ένωσης Κριτικών θεάτρου για το έργο του Μεταμορφώσεις του θεατρικού χώρου: τυπικές φάσεις κατά την εξέλιξη των θεάτρων στη Δύση. Έλαβε μέρος, με διηγήματά του, και στους τέσσερις τόμους των Ελληνικών εγκλημάτων (2007, 2008, 2009 και 2011).




Βιβλιογραφία

Τεύκρος Μιχαηλίδης

Κατάγεται από τον Κύπρο. Είναι διδάκτωρ των μαθηματικών του Πανεπιστημίου Pierre et Marie Curie και από το 1981 διδάσκει μαθηματικά στη Μέση Εκπαίδευση. Έχει γράψει πέντε μυθιστορήματα, μια συλλογή δοκιμίων
και μια συλλογή διηγημάτων (κυκλοφορούν από τις Εκδόσεις Πόλις), που όλα περιστρέφονται γύρω από τα μαθηματικά. Ακόμα έχει γράψει δυο εκλαϊκευτικά βιβλία μαθηματικών για τη σειρά «Μιλώντας» των Εκδόσεων
Πατάκη. Επίσης, έχει γράψει εγχειρίδια για τη Μέση Εκπαίδευση, έχει συμμετάσχει σε συλλογικούς τόμους διηγημάτων και δοκιμίων και έχει μεταφράσει από τα αγγλικά και τα γαλλικά τριάντα εννέα βιβλία, ενώ κατά καιρούς έχει συνεργαστεί με πολλές ελληνικές εφημερίδες και τηλεοπτικά κανάλια για θέματα σχετικά με τα μαθηματικά, την εκπαίδευση και τον πολιτισμό. Το 2012 παρουσίασε στην ΕΡΤ την εκπομπή Ο γύρος του κόσμου με 80 βιβλία (είκοσι έξι επεισόδια), με στόχο την καλλιέργεια της φιλαναγνωσίας σε παιδιά και εφήβους. Η κινηματογραφική ταινία Έτερος Εγώ είναι βασισμένη στο διήγημά του «Περίπτωσις αυτοδικίας». Το 2006 η γαλλική κυβέρνηση του απένειμε τον τίτλο του Chevalier dans l’ Ordre des Palmes Académiques. Είναι ιδρυτικό μέλος της ομάδας Θαλής+Φίλοι και της Ελληνικής Λέσχης Συγγραφέων Αστυνομικής Λογοτεχνίας.




Βιβλιογραφία

Αμάντα Μιχαλοπούλου

Η Αμάντα Μιχαλοπούλου έχει γράψει οχτώ μυθιστορήματα και τρεις συλλογές διηγημάτων. Έχει τιμηθεί με το Βραβείο Διηγήματος του περιοδικού Ρεύματα για το Έξω η ζωή είναι πολύχρωμη (1993), το Βραβείο Μυθιστορήματος του περιοδικού Διαβάζω για το Γιάντες (1996), το Βραβείο Διεθνούς Λογοτεχνίας του Αμερικανικού Ομοσπονδιακού Ιδρύματος Τεχνών και το Liberis Liber των Ανεξάρτητων Καταλανών Εκδοτών για το Θα ήθελα (2005), καθώς και το Βραβείο Διηγήματος του Ιδρύματος Πέτρου Χάρη της Ακαδημίας Αθηνών για τη Λαμπερή Μέρα (2012). Το 2015 και το 2020 τα βιβλία της Γιατί σκότωσα την καλύτερή μου φίλη και Η γυναίκα του Θεού έφτασαν στη βραχεία λίστα του Εθνικού Βραβείου Μετάφρασης των ΗΠΑ. Διηγήματα και μυθιστορήματά της έγιναν θεατρικές παραστάσεις και μεταφράστηκαν σε περισσότερες από είκοσι γλώσσες. Τον Ιούλιο του 2021 το θεατρικό της έργο Η Φαίδρα καίγεται, ανάθεση του Φεστιβάλ Αθηνών, ανέβηκε στη μικρή Επίδαυρο σε σκηνοθεσία Γ. Καλαβριανού. Ζει στην Αθήνα και διδάσκει δημιουργική γραφή.

Περισσότερες πληροφορίες στον ιστότοπο amandamichalopoulou.com


facebook website

Βιβλιογραφία

Συνεντεύξεις

Μανώλης Πιμπλής

Ο Μανώλης Πιμπλής γεννήθηκε στην Αθήνα το 1966. Σπούδασε στη Νομική σχολή Αθηνών αλλά στράφηκε από το 1994 στη δημοσιογραφία. Από τότε μέχρι σήμερα εργάζεται στο πολιτιστικό τμήμα της εφημερίδας Τα Νέα. Το 1995 είχε εκδώσει μια συλλογή ποιημάτων με τίτλο Εκποιήματα. Διήγημά του δημοσιεύτηκε και στα Ελληνικά εγκλήματα 2.




Βιβλιογραφία

Φίλιππος Φιλίππου

Γεννήθηκε στην Κέρκυρα τον Δεκέμβριο του 1948. Για ένα διάστημα εργάστηκε ως μηχανικός σε ποντοπόρα πλοία. Έχει εκδώσει μαρτυρίες, μελέτες, βιογραφίες και μυθιστορήματα. Τρία από τα μυθιστορήματά του έχουν ως ήρωες πραγματικά πρόσωπα (Καβάφη, Καζαντζάκη, Ελύτη). Έξι από αυτά ανήκουν στην αστυνομική λογοτεχνία, ενώ τα τέσσερα έχουν πρωταγωνιστή τον δημοσιογράφο Τηλέμαχο Λεοντάρη. Συμμετείχε με διηγήματα σε συλλογές (αστυνομικές και άλλες) και έχει δημοσιεύσει άρθρα για λογοτεχνικά θέματα σε εφημερίδες και περιοδικά. Από το 1997 παρουσιάζει αστυνομικά βιβλία στην εφημερίδα Το Βήμα. Το βιβλίο του Οι τελευταίες ημέρες του Κωνσταντίνου Καβάφη μεταφράστηκε στα καταλανικά και τα ρουμανικά, ενώ διηγήματά του έχουν περιληφθεί σε γερμανικές ανθολογίες. Το 2018 εκδόθηκε το βιβλίο του Ιστορία της ελληνικής αστυνομικής λογοτεχνίας.




Βιβλιογραφία