«Βιομηχανικά κτίρια στη Λέσβο» | Εκδόσεις Καστανιώτη

ΚΩΣΤΑΣ ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ, Εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ, 27 Σεπτεμβρίου 1986

"/>

Βιομηχανικά κτίρια στη Λέσβο

Ελαιοτριβεία – Σαπωνοποιεία. 19ος και αρχές του 20ού αιώνα

Στο εξώφυλλο: «Συλλογή ελαιοκάρπου». Λεπτομέρεια από αμφορέα 6ου π.Χ. αι., Βρετανικό Μουσείο.
Μακέτα: Μαρία Κωνσταντακάκη

Βιομηχανικά κτίρια στη Λέσβο
  • ISBN: 960-03-1218-4
  • Σκληρό εξώφυλλο
  • σελ. 178
  • 3 Αυγούστου 1986
  • Εξαντλήθηκε

Περίληψη

«Αποκαλύπτομαι μπροστά στην σοβαρή επιστημονική και καλλιτεχνική συνάμα εργασία που επετύχατε να κάνετε. Πραγματικά νιώθω περήφανος βλέποντας ότι γίνεται κάποτε και δουλειά ευρωπαϊκού επιπέδου στον τόπο μας... Με συγκίνηση σας σφίγγω το χέρι».

ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ, 25 Σεπτεμβρίου 1986

«... Αληθινά είναι μια από τις ωραιότερες εκδόσεις που έχω δει τα τελευταία χρόνια. Τόσο τα κείμενα όσο και η εικονογράφηση, αλλά και η θαυμάσια εκτύπωση, χαρίστουν στον αναγνώστη μια μοναδική πνευματική απόλαυση».

ΜΑΝΟΛΗΣ ΑΝΔΡΟΝΙΚΟΣ, 14 Οκτωβρίου 1986

«... Η εγκατάλειψη κι ο κίνδυνος κάποτε να χαθούν ένα σωρό πολύτιμα δείγματα βιομηχανικής αρχιτεκτονικής στην υπόλοιπη Ελλάδα – ώθησαν τον Νίκο Σηφουνάκη να περισώσει την εικόνα τους και την ιστορία τους σ' ένα υπέροχο Λεύκωμα. Παρουσιάζει στον ξαφνιασμένο αναγνώστη έναν άγνωστο αρχιτεκτονικό πλούτο «κρυμμένο» έναν ολόκληρο αιώνα στους ελαιώνες και στις ακρογιαλιές του μεγάλου ακριτικού νησιού. Ιδιαίτερα το πλήθος των εξαίσιων φωτογραφιών, που είναι τυπωμένες με "παλαιικά" χρώματα σ' ένα χαρτί που θυμίζει περγαμηνή, γεννάει με το ξεφύλλισμα συγκίνηση, μελαγχολία, νοσταλγία...»

ΚΩΣΤΑΣ ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ, Εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ, 27 Σεπτεμβρίου 1986

Βιογραφικά στοιχεία

Νίκος Σηφουνάκης

Ο αρχιτέκτονας Νίκος Σηφουνάκης γεννήθηκε στο Ρέθυμνο. Τελείωσε το Γυμνάσιο και το Λύκειο στην Αθήνα και σπούδασε αρχιτεκτονική στη Γένοβα. Μετεκπαιδεύτηκε στον τομέα της αναστήλωσης μνημείων και διετέλεσε επιμελητής στην έδρα Αρχιτεκτονικής Περιβάλλοντος στο Πανεπιστήμιο του Παλέρμο. Εκπόνησε μελέτες συντήρησης και αναστήλωσης μνημείων σε πολλές περιοχές της Ελλάδας (Αθήνα, Πύλο, Ρέθυμνο, Σύρο, Τήνο, Μάνη, Λέσβο, Λήμνο κ.α.), δημοσίευσε σειρά άρθρων για την αρχιτεκτονική, τα μνημεία και το περιβάλλον σε εφημερίδες και περιοδικά και διετέλεσε μέλος της Διευθυντικής Επιτροπής για την Αρχιτεκτονική μας Κληρονομιά στο Συμβούλιο της Ευρώπης. Το 1987 βραβεύτηκε από την Εuropa Nostra για τη συνεισφορά του στη διάσωση της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς στο Νομό Λέσβου.

Πολύ νέος δραστηριοποιήθηκε πολιτικά στις γραμμές της ΕΔΗΝ. Υπήρξε συνεργάτης και φίλος του Αλέκου Παναγούλη, μετά το θάνατο του οποίου εντάχθηκε στο ΠΑΣΟΚ. Διετέλεσε νομάρχης Λέσβου κατά την τετραετία 1982-1986 και Γενικός Διευθυντής της ΕΡΤ την περίοδο 1986-1988. Από το 1989 ως το 2000 εξελέγη βουλευτής Λέσβου του ΠΑΣΟΚ σε έξι διαδοχικές εκλογικές αναμετρήσεις, ενώ στις εκλογές του 2004 εξελέγη πρώτος αλλά έχασε τη βουλευτική του έδρα εξαιτίας του εκλογικού νόμου. Διετέλεσε υφυπουργός Πολιτισμού (1994-1995), υπουργός Τουρισμού (1995-1996) και υπουργός Αιγαίου (2000-2004). Τον Ιούνιο του 2004 εξελέγη ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ και ένα μήνα αργότερα πρόεδρος της Επιτροπής Πολιτισμού και Παιδείας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, θέση την οποία κατέχει και σήμερα, μετά την επανεκλογή του τον Φεβρουάριο του 2007.




Βιβλιογραφία