«Με τη γλώσσα των χεριών» | Εκδόσεις Καστανιώτη

Με τη γλώσσα των χεριών

Μυθιστόρημα

 ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ / ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑ

Στο εξώφυλλο: Michelangelo, Capella Sixtina (λεπτομέρεια). Μακέτα: Μαρία Κωνσταντακάκη
Με τη γλώσσα των χεριών
  • ISBN: 960-03-1510-8
  • σελ. 184
  • 1 Δεκεμβρίου 1996
  • Εξαντλήθηκε

Περίληψη

Η Ιωάννα Καρατζαφέρη γράφει στην πρωτομιλημένη γλώσσα, η οποία και την καθορίζει, για τόπους όπου έζησε, για συμπεριφορές και χειρονομίες που παρατήρησε, για διαλόγους που αντάλλαξε η ίδια με τους χαρακτήρες της.

Με τη γλώσσα των χεριών, το δέκατο τέταρτο μυθιστόρημά της, η συγγραφέας αναδεικνύεται, για μια ακόμα φορά, συνθέτις ενός πεντάγραμμου που το ανεβαίνουν και το κατεβαίνουν άνθρωποι σαν αυτούς που είμαστε ή είναι οι άλλοι.

Η χρήση της γλώσσας συχνά δρα σαν λογοπαίγνιο ή σαν υφέρπουσα ειρωνεία, προκαλεί την κρίση του αναγνώστη και του θέτει ένα δίλημμα: το περιεχόμενο του βιβλίου είναι βιωμένο ή γραμμένο «με τη γλώσσα των χεριών»;

Αλλά ακόμα και η γλώσσα των χεριών εκφράζει, πέρα από την άσκηση ιστών, μυών και κυττάρων που καταλήγουν σε αριστοτεχνική δεξιοτεχνία, καταστάσεις, σκέψεις και αισθήματα. «Με τη γλώσσα των χεριών» η συγγραφέας βυθίζει τον αναγνώστη στους δικούς της φόβους, πραγματικούς ή μεταφυσικούς, έτσι ώστε να μην μπορεί να μαντέψει τους κύκλους που μέσα τους στροβιλίζεται μαζί της.

Τα πρόσωπα, αληθινά ή ευρηματικά, είναι το ίδιο ζωντανά ακόμα και όταν σκιαγραφούνται ή ψυχογραφούνται πέρα από τη ζωή.

Βιογραφικά στοιχεία

Ιωάννα Καρατζαφέρη

Η Ιωάννα Καρατζαφέρη βιώνει τη ζωή χωρίς να αγνοεί το θάνατο. Του συμπεριφέρεται όπως σε μια τελεία στο τέλος μιας παραγράφου. Κάποτε του ξεγλιστράει, αλλά αυτή η απόδραση ξέρει ότι είναι προσωρινή. Στο μεταξύ μπορεί να εργάζεται, να διασκεδάζει, να ταξιδεύει, να γοητεύεται και να ερωτεύεται χωρίς σημεία στίξης που περιλαμβάνουν το θαυμαστικό. Πάντα όμως ξαναγυρίζει στο γράψιμο.




Βιβλιογραφία