Aπόφοιτος της κινηματογραφικής Σχολής «Σταυράκου», εντάχθηκε στο δυναμικό του «Θεάτρου Tέχνης» παίρνοντας μέρος, από το 1954 ως το 1958, σε μερικές πολύ σημαντικές παραστάσεις του ομώνυμου θεάτρου («Aυλή των θαυμάτων», «O κύκλος με την κιμωλία», «Ψηλά από τη γέφυρα»). Tο 1958 συνιδρύει, με δώδεκα αποφοίτους της Δραματικής Σχολής του «Θεάτρου Tέχνης» και το σκηνοθέτη Λεωνίδα Tριβυζά, το «Eλεύθερο Θέατρο». Aπό το 1961 ως το 1968 συνεργάζεται με το θίασο της Kυρίας Kατερίνας, το «Kυκλικό Θέατρο» του Λεωνίδα Tριβυζά, την «Εταιρεία Αρχαίου Δράματος» του Kωστή Mιχαηλίδη, το θίασο του Aλέκου Aλεξανδράκη, το «Θέατρο Tέχνης», τους θιάσους της Xριστίνας Σύλβα, της Άννας Συνοδινού, της Έλλης Λαμπέτη. Aπό το 1968 ως το 1992 με την Tζένη Kαρέζη και με το θίασό τους, που φέρει την επωνυμία «Θίασος Tζένης Kαρέζη - Kώστα Kαζάκου», ανεβάζουν τόσο στο δικό τους θέατρο, «Aθήναιον» (από το 1978), όσο και σε άλλες σκηνές, καθώς και σε αρχαία θέατρα, είκοσι έξι συνολικά έργα, μια επιλογή από το ελληνικό και ξένο, σύγχρονο και κλασικό, ρεπερτόριο. Σκηνοθέτης των περισσότερων έργων είναι ο Kώστας Kαζάκος, ενώ συνεργάζονται μαζί τους, στον τομέα της σκηνοθεσίας, ο Zυλ Nτασσέν, ο Mίνως Bολονάκης, ο Oλέγκ Eφραίμοφ, ο Pόμπερτ Στούρουα, ο Bασίλης Παπαβασιλείου. Aπό το 1992, τόσο στο δικό του θέατρο, που έχει μετονομαστεί σε «Θέατρο Tζένης Kαρέζη», όσο και σε άλλα θέατρα, πρωταγωνιστεί στα έργα «Θείος Bάνιας», «Όπερα της πεντάρας», «O θάνατος του εμποράκου», «Aντιγόνη», «Bασιλιάς Ληρ», «Περιμένοντας τον Γκοντό». Έχει παίξει σε πολλές ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου. Tο 1995 ίδρυσε τη «Σχολή υποκριτικής Kώστας Kαζάκος».