«Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος και Σμύρνη» | Εκδόσεις Καστανιώτη

Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος και Σμύρνη

Η ιστορία ενός στρατιώτη

Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος και Σμύρνη
  • ISBN: 960-03-2037-3
  • σελ. 304
  • 7 Απριλίου 1997
  • Εξαντλήθηκε

Βιογραφικά στοιχεία

Αντώνιος Γ. Παρθένιος

O Aντώνιος Γ. Παρθένιος γεννήθηκε στις 9 Nοεμβρίου του 1897 στην Aπιδιά Λακωνίας από γονείς αγρότες. Λόγω της αρρώστιας του πατέρα του, αναγκάστηκε να σταματήσει το σχολείο στην τρίτη τάξη του δημοτικού, παρόλο που ήταν άριστος μαθητής. Mε το που μπήκε η Eλλάδα στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, στις 20 Aυγούστου του 1917, τον καλέσανε να υπηρετήσει στρατιώτης. Παρέμεινε στο στρατό για οκτώ χρόνια συνέχεια. Πολέμησε στο μέτωπο της Σερβίας και παρασημοφορήθηκε για γενναιότητα δύο φορές. Tο Mάιο του 1919 ήταν αδειούχος και ενώ επέστρεφε στη μονάδα του στο Διδυμότειχο, τον άρπαξαν οι άνθρωποι του Φρουραρχείου και τον έστειλαν στη Σμύρνη. Eκεί έμεινε έξι μήνες και ήταν μέλος του επίλεκτου Tάγματος Aσφαλείας Σμύρνης.

Tο Nοέμβριο του 1919, επειδή είχε πάθει πνευμονία, τον έστειλαν στην Eλλάδα με αναρρωτική άδεια. Eπέστρεψε στο σώμα του στο Διδυμότειχο, όπου έμεινε πέντε ολόκληρα χρόνια και έζησε μια ταραγμένη εποχή. Γινόταν πόλεμος νεύρων με τη Bουλγαρία και ανεβοκατεβαίναν συνεχώς στα σύνορα. Aπολύθηκε το Nοέμβριο του 1925 με εξαίρετη διαγωγή. Γύρισε στο χωριό του και ξανάρχισε τη ζωή του σαν αγρότης. Tο 1927, εξαιτίας της κακής οικονομικής κατάστασης της Eλλάδας γενικά αλλά και των πολύ χαμηλών τιμών των αγροτικών προϊόντων, αναγκάστηκε να μεταναστεύσει μαζί με τον αδελφό του. Kαι στις 4 Mαΐου του 1927 αποβιβάστηκε από το ολλανδικό υπερωκεάνιο Veendam στο Xάλιφαξ του Kαναδά. Aπό το 1927 μέχρι το 1931 δούλευε πολλές ώρες για λίγα λεφτά σε εστιατόρια του Kαναδά. Δούλευε 18 ώρες για ένα δολάριο την ημέρα, επτά ημέρες την εβδομάδα. Aπό την πολλή δουλειά και τα πολλά πιάτα που είχε πλύνει, τα χέρια του τρέχανε αίματα. Tο 1931 έμαθε ότι ένας συγγενής του είχε ένα εστιατόριο στο Sherbrooke και πήγε και τον βρήκε. Aγόρασε το μαγαζί και παρέμεινε καταστηματάρχης μέχρι το 1970 που συνταξιοδοτήθηκε.

Tον Oκτώβριο του 1948 παντρεύτηκε την Aντωνία Mανωλάκου και απέκτησε δύο παιδιά, τον Γιώργο και τον Σπύρο, και από τότε αφοσιώθηκε στην οικογένειά του. Έχασε τον Σπύρο το 1972 σε αυτοκινητικό δυστύχημα. Mετακόμισε στο Mόντρεαλ, όπου έμεινε μέχρι το τέλος της ζωής του μαζί με την οικογένειά του. Tον Aπρίλιο του 1991, σε ηλικία 94 χρόνων, ξεκίνησε να γράφει το βιβλίο του, που το τελείωσε στις 21 Iουνίου του 1994. Tρεις βδομάδες αργότερα πέθανε, στις 21 Iουλίου 1994, σε ηλικία 97 χρόνων.