«Ζητήματα εκσυγχρονισμού» | Εκδόσεις Καστανιώτη

Ζητήματα εκσυγχρονισμού

 ΠΟΛΙΤΙΚΗ - ΙΣΤΟΡΙΑ
Ζητήματα εκσυγχρονισμού
  • ISBN: 960-03-2677-0
  • σελ. 80
  • 1 Φεβρουαρίου 2000
  • Εξαντλήθηκε

Περίληψη

Aμοιβή και ποινή είναι το δίπολο που παρακολούθησε την εξελικτική πορεία της ανθρωπότητας μέχρι τα χρόνια μας. Aν κατ' ουσία καταργήθηκε στο δημόσιο τομέα, τότε κάναμε λάθος. Kαι το λάθος αυτό έγινε γιατί το θεωρήσαμε ως θέμα που εμπεριέχεται στο κεφάλαιο «Δημοκρατικές διαδικασίες», αντί του κεφαλαίου «Συντεχνιακές ιδιοτέλειες», που ήταν το σωστό. Aς ανοίξουμε λοιπόν άμεσα ένα νέο κεφάλαιο με τον τίτλο «Oυσιαστική αξιολόγηση» πριν να είναι πλέον αργά.

XPIΣTOΣ BEPEΛHΣ

Για τους εκσυγχρονιστές (και όχι για όσους μιλούν αορίστως περί του όρου) ο εκσυγχρονισμός είναι σχέδιο με αρχή και τέλος κατά χρονική περίοδο, με θεωρία και πράξη και όχι σκόρπιες κινήσεις και μέτρα στο γόνατο. Yπάρχει ένας ιστός μεταρρυθμίσεων που συγκροτεί το σχέδιο του εκσυγχρονισμού για την περίοδο 1996-2000. H «άλλη σύγκλιση», πέραν της ορατής και απτής οικονομικής σύγκλισης, έχει όλες τις προϋποθέσεις να προχωρήσει στην παιδεία, στη δημόσια διοίκηση, στο κράτος πρόνοιας, στην αγορά εργασίας, υπό τον όρο ότι το σχέδιο της νέας τετραετίας θα υποστηριχθεί με νέα ορμή ανάλογη μ' αυτή του 1996.

ΓIΩPΓOΣ ΠAΣXAΛIΔHΣ

Οι εργαζόμενοι δεν μπορούν να παραμείνουν μόνο οι δημιουργοί της ευημερίας, αλλά πρέπει να γίνουν και συμμέτοχοι σε ολόκληρη την διαδικασία ανάπτυξης της οικονομίας και της κοινωνίας, αξιοποιώντας τις νέες ευκαιρίες που δημιουργούν οι αγορές και η παγκοσμιοποίηση. Η συμμετοχή στην ΟΝΕ μας δίνει την δυνατότητα να σχεδιάσουμε και να εφαρμόσουμε υπερεθνικές πολιτικές ανάπτυξης και απασχόλησης και να αποφύγουμε έτσι το υψηλό εθνικό κόστος που θα είχε μια μονομερής πολιτική κοινωνικής στήριξης σε ένα περιβάλλον οξυμμένου διεθνούς ανταγωνισμού. Ταυτόχρονα εξασφαλίζεται μια υπερεθνική συμπαράταξη των δυνάμεων της εργασίας σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, πράγμα που θα κάνει ίσως για πρώτη φορά στην Iστορία εφικτή όχι μόνο την ιδεολογική αλληλεγγύη του εργατικού κινήματος στις διάφορες χώρες, αλλά και την πρακτική συμμαχία του στο πλαίσιο μιας ενιαίας οικονομίας.

NIKOΣ XPIΣTOΔOYΛAKHΣ

Βιογραφικά στοιχεία

Χρίστος Βερελής

Ο Χρίστος Βερελής γεννήθηκε το 1950 και κατάγεται από το Μεσολόγγι. Εξελέγη βουλευτής Αιτωλοκαρνανίας το 1996 και επανεξελέγη στις εκλογές του Απριλίου 2000. Διετέλεσε υφυπουργός ΠΕΧΩΔΕ από το 1996 έως τον Απρίλιο του 2000, οπότε και τοποθετήθηκε υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών. Σπούδασε χημεία στη Θεσσαλονίκη. Έλαβε με άριστα τον τίτλο του διδάκτορα στον Τομέα της χημείας φυσικών προϊόντων στο Πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης στη Γερμανία. Έως το 1986 εργάστηκε σε ιδιωτικές εταιρείες χημικών προϊόντων στη Γερμανία και μετέπειτα στην Ελλάδα. Διετέλεσε πρόεδρος της Ένωσης Ελλήνων Χημικών από το 1985 έως το 1987. Από το 1986 έως το 1989 ήταν διευθύνων σύμβουλος των Ελληνικών Διϋλιστηρίων Ασπροπύργου και πρόεδρος της μελετητικής εταιρείας ΑΣΠΡΟΦΟΣ. Την περίοδο 1989 -1993 εργάστηκε ως γενικός διευθυντής στην εταιρεία Α.Γ. Πετζετάκις και σε εταιρεία καλωδίων οπτικών ινών, όπου υπήρξε και βασικός μέτοχος. Το 1993 τοποθετήθηκε πρόεδρος της Δημόσιας Επιχείρησης Πετρελαίου, όπου και παρέμεινε ως το 1996. Την ίδια περίοδο (1993-1996) ήταν και πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της Δημόσιας Επιχείρησης Αερίου. Διετέλεσε Γραμματέας της Ελληνικής Κοινότητας Χαϊδελβέργης και μέλος του Προεδρείου των Ελληνικών Κοινοτήτων της Γερμανίας. Από το 1996 είναι μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΠΑΣΟΚ, όπου εντάχθηκε το 1978. Υπήρξε μέλος του Πολιτικού Γραφείου της Σοσιαλιστικής Πρωτοβουλίας έως το 1977. Γνωρίζει αγγλικά, γερμανικά, γαλλικά και ιταλικά. Έχει γράψει επιστημονικά και πολιτικά άρθρα και βιβλία. Είναι παντρεμένος κι έχει ένα γιο και τρεις κόρες.




Βιβλιογραφία

Γιώργος Πασχαλίδης



Βιβλιογραφία

Νίκος Χριστοδουλάκης