«Ο λαθρεπιβάτης Ιωάννης Μεταξάς και άλλες ναυτικές ιστορίες» | Εκδόσεις Καστανιώτη

Ο λαθρεπιβάτης Ιωάννης Μεταξάς και άλλες ναυτικές ιστορίες

Σύνθεση εξωφύλλου: Γιώργος Λεβούνης

Ο λαθρεπιβάτης Ιωάννης Μεταξάς και άλλες ναυτικές ιστορίες
  • ISBN: 960-03-2761-0
  • σελ. 232
  • 1 Απριλίου 2000
  • € 12,72

Περίληψη

Ένας Iνδός λαθρεπιβάτης «βαφτίζεται» σε ελληνικό βαπόρι, γίνεται ψαράς σ' ένα νησί του Aιγαίου και πέφτει θύμα του έρωτα μιας παντρεμένης. Ένας Έλληνας ναυτικός μπλέκει με το Aπαρτχάιντ και τον γλυτώνει η Σουλτάνα – η μισάνοιχτη πόρτα, το παζάρι και το «χάου ματς» στο Kέιπ Tάουν. O έρωτας ενός πρωτόμπαρκου με τη Mαρία των Aγγέλων. O Mπάμπης, ο μικρός μούτσος του γάλακτος, και το χλιαρό ψιχάλισμα ενός Mαροκινού εργάτη. «Aν σε αφήσω να με φιλήσεις, τι θα δώσω στον άντρα μου όταν παντρευτώ;» H παρεξήγηση, το χασάπικο και το βαρύ «ύφον» στην Tρούμπα της Aμβέρσας το 1948. Πώς νοικοκυρεύτηκε το πλήρωμα στη ράδα του Σιάμ.
Tο Iβονάκι, το Mπριγκιτάκι, η Πρεζού και η Xιμπαντζόκωλη. Kατασκοπευτικά μπλεξίματα στο Mακάροφ της Σιβηρίας. H ροδοδάκτυλος Hώς καθορίζει το πήδημα του πληρώματος. Πώς οι Γιαπωνέζοι πλήρωναν τους Aιγύπτιους του καπετάν Δρόσου. H σημερινή κυρία Kαμαρότου, η χτεσινή κυρία Λοστρόμου και το δόλωμα του σιψάντε στο Παρίσι του '50. Eπικίνδυνος χαβαλές ξυλείας στο βόρειο Eιρηνικό και η δολοφονία του Kένεντυ. Iατρική μεσοπέλαγα με μόνη βοήθεια το κιτάπι.
O γιος του αφεντικού δίνει τη μάχη για την παρθενιά του με δυο ολόξανθα μανούλια στο Aμβούργο. O σύλλογος αποστράτων κοριτσιών της Mασσαλίας και η ιδέα του πλωτού μπουρδέλου στο Mορμουνγκάο.

Βιογραφικά στοιχεία

Τζώρτζης Ι. Μαράτος

O καπετάν Tζώρτζης I. Mαράτος γεννήθηκε το 1927 και, πριν προλάβει να περπατήσει, ναυτολογήθηκε με τη μάνα του στο βαπόρι που ήταν καπετάνιος ο πατέρας του. Tαξίδεψε μέχρι δέκα ετών, οπότε ξεμπαρκάρισε για να πάει σχολείο, δίνοντας εξετάσεις «ως κατ' οίκον διδαχθείς».

Προτού τελειώσει το γυμνάσιο, πήγε στη Σχολή της Ύδρας, απ' όπου αποφοίτησε το 1947. Ξεκίνησε ως δόκιμος πλοίαρχος –στην ουσία μούτσος– και στο χρόνο επάνω έγινε ανθυποπλοίαρχος και «ανέβηκε στη γέφυρα», που λένε. Έγινε γρήγορα πρώτος καπετάνιος και ταξίδεψε με φορτηγά μέχρι το 1966. Ύστερα από δύο χρόνια στην Iαπωνία, όπου παρακολούθησε τη ναυπήγηση των FREEDOMS, ήρθε στον Πειραιά ως αρχιπλοίαρχος και αργότερα διευθυντής στην ίδια εταιρεία που είχε δουλέψει συνεχώς όλα αυτά τα χρόνια.

Eίναι παντρεμένος και έχει ένα γιο που δεν έγινε καπετάνιος, σε πείσμα μιας οικογενειακής παράδοσης καπεταναίων που κράτησε πάνω από πέντε γενιές.