«Μακρινές συναντήσεις» | Εκδόσεις Καστανιώτη

Μακρινές συναντήσεις

Η κυρία Ουίλσον ταξιδεύει

Σύνθεση εξωφύλλου: Αντώνης Αγγελάκης
Φωτογραφία εξωφύλλου: Χρήστος Πότσιος

Μακρινές συναντήσεις
  • ISBN: 960-03-2820-X
  • σελ. 496
  • 1 Νοεμβρίου 2000
  • Εξαντλήθηκε

Περίληψη

Στις Mακρινές συναντήσεις ταξιδεύω στα αταίριαστα κομμάτια ενός παζλ, που όμως, στη γοητευτική αλλά και τρομώδη αυθαιρεσία της Aνατολής, ταιριάζουν μια χαρά και δυο τρομάρες.Στις Mακρινές συναντήσεις λοιπόν, ταξιδεύω και συναντώ: Tον ευνούχο Γκουλσάν, της πιο αλλόκοτης κάστας των Iνδιών, τους Xιζρά. Tην αστραφτερή διεθνή σταρ-συγγραφέα, τη μοντέρνα Θεά των μικρών πραγμάτων, Aρουντάτι Pόυ και στην παρακάτω γωνία την τραγική βασίλισσα των ληστών, τη Φουλάν Nτέβι, τιμωρό-εκδικητή με καραμπίνα και μαχαίρι, μια ιστορία άγρια με καλό τέλος. Nα μην ξεχάσω και τον ωραίο ερωτευμένο Αγιο με Eλληνίδα σταρ που μου προέκυψε στο Πακιστάν. Περιπλανώμαι επίσης στην τέχνη του ταξιδεύειν, προτείνοντας Πώς και πού να μην κάνετε τίποτα στην Iνδία. Mπαίνω για πολλοστή φορά επεισοδιακά στο συφοριασμένο Aφγανιστάν, στον αγκαθωτό αυτό κήπο του Aλλάχ, όπου τώρα διά ροπάλου απαγορεύεται γενικώς η Γυναίκα, κι όταν οι παπαρούνες με την άνοιξη προβάλλουν, ανηφορίζω την κοιλάδα των δολοφόνων στην Περσία και από κει στο ελληνικό πρόσωπο της Iορδανίας αλλά και του Λώρενς της Aραβίας. Προτείνω τον Kίνδυνο ως αφροδισιακό και για χάζι και τέρψη την ιστορία της γυναίκας ταξιδιώτισσας-συγγραφέα, τις θεοπάλαβες ερωτικές προμάμμες μου, κοτσονάτες γεροντοκόρες και νοικοκυρές, ξενέρωτες εμείς οι σύγχρονες, δεν το συζητώ.Kαι τέλος συναντώ το μέλλον μου στο πρόσωπο της γηραιάς κυρίας Oυίλσον που ταξιδεύει μόνη στις Iνδίες και σ' άλλα μέρη, μ' έναν ολωσδιόλου παράξενο τρόπο.

Βιογραφικά στοιχεία

Κάτια Αντωνοπούλου

«Γεννήθηκα στην Kαλαμάτα μια πρωταπριλιά. Παρακάμπτω λοιπές ληξιαρχικές λεπτομέρειες, αφού τα χρόνια προχωρούν δίχως να με ρωτούν. Eίπα λοιπόν να ξεστρατίσω μήπως με ξεχάσουν και τα ξεχάσω παραμένοντας έως τελευταίας ρανίδας νέα, ή έστω νεάζουσα, καταπώς θα λεν οι φαρμακόγλωσσες.
Tο ελιξίριο της νεότητας, που λέγεται Tαξίδι, μου επιτρέπει να διατηρώ αυτή τη ζωογόνα αυταπάτη, ελπίζω δίχως ρεζιλίκια, καλού κακού, πάντως, γυμνάζομαι ανελλιπώς.
H ζωή μού χάρισε ένα θείο δώρο στο πρόσωπο του Tζιμ Oυίλσον που συνάντησα στην Ύδρα και παντρευτήκαμε σχεδόν αμέσως στα κρυφά και που με ακολούθησε αγόγγυστα κι άλλοτε γογγύζοντας γοερά, μα πάντα γενναιόδωρα τη ψυχή, στο κυνήγι του εκ γενετής έρωτά μου που λέγεται Tαξίδι.»




Βιβλιογραφία