«Τα λέμε» | Εκδόσεις Καστανιώτη

Τα λέμε

Φωτογραφία εξωφύλλου: Γιώργος Καλφαμανώλης

Τα λέμε
  • ISBN: 960-03-3625-3
  • σελ. 156
  • 26 Νοεμβρίου 2003
  • Εξαντλήθηκε

Περίληψη

Δύο άνθρωποι συναντιώνται από λάθος στο γραφείο του ψυχαναλυτή τους. Καθώς εκείνος αργεί να φτάσει, γιατί έχει μπλοκάρει στην κίνηση, αυτοί αρχίζουν να μιλάνε και να ανοίγονται σιγά σιγά ο ένας στον άλλον.

Μια απίστευτη σχέση αναπτύσσεται μεταξύ τους, αλλά η αλήθεια δεν αντέχει να στηρίξει μέχρι τέλους τα ψέματα που ο καθένας έχει πει στον άλλον.

Την ώρα που κινδυνεύει να σωριαστεί το οικοδόμημα της σχέσης τους κάτω από το βάρος αποκαλύψεων σκοτεινών πλευρών της προσωπικότητας του καθενός, ένας μανιακός δολοφόνος μπαίνει μέσα στο χώρο από το διπλανό μπαλκόνι και εκεί βλέπουμε μια άλλη εκδοχή των ηρώων μας, μια άλλη πτυχή του εαυτού τους, ενώ η εξέλιξη της ιστορίας παίρνει απρόβλεπτες διαστάσεις.

Επειδή η ζωή μοιάζει με σενάριο που κάποιος το 'χει γράψει κι εμείς παίζουμε ερήμην μας...

Ένα έργο ψυχής.

Ένα παιχνίδι του μυαλού.

Βιογραφικά στοιχεία

Λάκης Λαζόπουλος

Ο Λάκης Λαζόπουλος γεννήθηκε στη Λάρισα. Σπούδασε νομικά στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης. Με τη θεατρική ομάδα της σχολής παρουσίασε και τα πρώτα του κείμενα. Έκανε μεταπτυχιακό στο ποινικό δίκαιο και στην εγκληματολογία στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.

Έγραψε επιθεωρησιακά κείμενα για το Θεσσαλικό Θέατρο (Κάτι τρέχει στα γύφτικα, 1979, Χαιρέτα μου τον πλάτανο, 1980). Συνέχισε στην Αθήνα με την Ελεύθερη Σκηνή (Της Ελλάδας το κάγκελοΑλλαγή και πάνω τούρλα). Με τον Γιάννη Ξανθούλη έγραψε μεταξύ 1982-1986 τα Το ΠΑΣΟΚ της ΧάιδωςΤου ΠΑΣΟΚ τους τον χαβάΜια στο καρφί και μια στο πέταλο και Χαράτσι από τον Ανδρέα τον Απάτσι, που έδωσαν νέα πνοή στην επιθεώρηση.

Το 1983 έγραψε με τον Παντελή Βούλγαρη την τηλεοπτική σειρά Οι απόμαχοι. Το 1984 έπαιξε στην ταινία του Γιάννη Σμαραγδή Σιγά, η πατρίδα κοιμάται. Το 1986 υποδύθηκε τη Λυσιστράτη στην ομώνυμη παράσταση του Ανδρέα Βουτσινά. Συνέχισε γράφοντας και παρουσιάζοντας τις επιθεωρήσεις και μετ-επιθεωρήσεις, όπως τις χαρακτηρίζει, Τι είδε ο Γιαπωνέζος (1987), Ελλάς κατόπιν αορτής (1989), Ήταν ένα μικρό καράβι (1990), Κάτι έχω να σας πω (1991), Επιτέλους μόνοι (1994), Η Κυριακή των παπουτσιών (1997), Τα λέμε (2002), Κι αέρας στα πανιά μας! (2003), Πού πάει αυτό το λεω­φορείο; (2004) και Ο βιοπαλαιστής στη στέγη (2008), που τον καταξίωσαν ως ανανεωτή του είδους με μεγάλη λαϊκή απήχηση.

Το 1988 ανέβασε το Ημερολόγιο ενός τρελού του Γκόγκολ σε σκηνοθεσία Μίνωα Βολανάκη, το 1993 πρωταγωνίστησε στην Όπερα της πεντάρας σε σκηνοθεσία Ζυλ Ντασσέν, υποδύθηκε τον αφηγητή στο O Πέτρος και ο λύκος του Προκόφιεφ και άρχισε στο Mega την πιο πετυχημένη τηλεοπτική σειρά, Δέκα μικροί Μήτσοι. Το 1994 πρωταγωνίστησε στην τηλεταινία του Νίκου Νικολαΐδη Το κορίτσι με τις βαλίτσες και στην ταινία του Γιάννη Σμαραγδή Καβάφης.

Το 1999 γύρισε στην Αυστραλία και στην Κρήτη την πρώτη του μεγάλου μήκους ταινία Φοβού τους Έλληνες σε σκηνοθεσία Τζων Τατούλης. Ακολούθησαν οι ταινίες Ο καλύτερός μου φίλος (2001), που σκηνοθέτησε με τον Γιώργο Λάνθιμο, και Ρ20 (2004), που σκηνοθέτησε ο ίδιος.

Το καλοκαίρι του 2002 παρουσίασε το μονόλογο Οι ηλικίες του γελοίου σε δραματουργική σύνθεση Κ. Χ. Μύρη και σκηνοθεσία Σωτήρη Χατζάκη. Το 2004 εμφανίστηκε στην Επίδαυρο στον Πλούτο του Αριστοφάνη σε σκηνοθεσία Νίκου Μαστοράκη. Επανήλθε στο αργολικό θέατρο το 2005 με τους Αχαρνής του Αριστοφάνη σε σκηνοθεσία Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου.

Από το 2004 παρουσιάζει μέσα από τον Alpha το σατιρικό δελτίο ειδήσεων Αλ-Τσαντίρι Νιουζ, που συνεχίζεται με μοναδική επιτυχία.

Το 2005 ανέβασε το έργο Hysteria του Τέρυ Τζόνσον σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Αρβανιτάκη. Το 2007 πρωταγωνίστησε στο El Greco του Γιάννη Σμαραγδή. Το 2012 πραγματοποιεί την πρώτη του διεθνή περιοδεία με την παράσταση Sorry, I’m Greek.

Στίχους του έχουν μελοποιήσει οι Σταμάτης Κραουνάκης, Λαυρέντης Μαχαιρίτσας, Θάνος Μικρούτσικος, Διονύσης Τσακνής και έχουν τραγουδήσει οι Χάρις Αλεξίου, Ελευθερία Αρβανιτάκη, Δημήτρης Μητροπάνος, Βασίλης Παπακωνσταντίνου κ.ά.




Βιβλιογραφία