«Εγώ ήμουν η τελευταία που μ' αγαπούσα...» | Εκδόσεις Καστανιώτη

Εγώ ήμουν η τελευταία που μ' αγαπούσα...

Μυθιστόρημα

Εγώ ήμουν η τελευταία που μ' αγαπούσα...
  • ISBN: 960-03-3975-9
  • σελ. 416
  • 20 Απριλίου 2005
  • Εξαντλήθηκε

Περίληψη

Ένα μυστικό στοιχειώνει μια ολόκληρη οικογένεια, που τα «καθωσπρέπει» της και οι άγραφοι κανόνες της δεν αρκούν για να προσδιορίσει ένα παιδί τη ζωή του και το ρόλο των «μεγάλων». H οικογένεια Aνδριώτη είναι μια τυπική παραδοσιακή οικογένεια, όπως τόσες και τόσες, που στο μικρόκοσμό της παίζονται παιχνίδια δύναμης και εξουσίας. H μικρή Eλπίδα Aνδριώτη ψάχνει μέσα από την «αγάπη» στα λόγια και την «αγάπη» στην πράξη ένα ζωντανό παράδειγμα, ντούμπλφας, της αληθινής ζωής. Tο μέσα να ταιριάζει με το έξω και να έχει αληθινό νόημα. Mα πουθενά δεν το βρίσκει. Στα έντεκά της χρόνια νιώθει κιόλας ένα ερείπιο ξεβρασμένο σ' έρημο νησί. Tο μυστικό που της εμπιστεύθηκε η μάνα της την πέταξε σε ωκεανό. Φούσκωσε η θάλασσα. Aνέβηκαν τα νερά. Έφερε αντάρα στο βυθό, σαν να χτυπούσε μεγάλο ψάρι με μανία.

Βιογραφικά στοιχεία

Μαρία Σταματάκη

Η Μαρία Σταματάκη-Μάργαρη είναι καθηγήτρια χορού, χορεύτρια, χορογράφος. Απόφοιτος της Κρατικής Σχολής Ορχηστικής Τέχνης. Το 1985 εκπροσωπεί την Ελλάδα στο 36ο Διεθνές Φεστιβάλ Σύγχρονου Χορού στη Δρέσδη. Στο «Μήνα Χορού» έχουν παρουσιαστεί τα έργα της Ostinato, Όταν το σώμα μού ανήκει, Το μυστήριο των γυναικείων φωνών, Η γυάλα με τα κουμπιά. Έχει ιδρύσει τη χοροθεατρική ομάδα «Χορολόγιον» και έχει παρουσιάσει τα έργα της Οιδίποδας ΙΙΙ, Κλίνη μου, μνήμη μου και Δυο-τρεις καρέκλες που θυμάμαι. Από το 1982 διευθύνει σχολή χορού στον Πειραιά. Γράφει και παρουσιάζει από την ιδιωτική ραδιοφωνία την εκπομπή για παιδιά Αλλάζοντας την Ιστορία. Γράφει επίσης παραμύθια, ποίηση, διήγημα. Από τις Εκδόσεις Καστανιώτη κυκλοφόρησε το 2005 το πρώτο της μυθιστόρημα, Εγώ ήμουν η τελευταία που μ' αγαπούσα. Ακολούθησε το μυθιστόρημα Στα πρώτα της ψηλοτάκουνα (2009).




Βιβλιογραφία