Θράκη - Thrace

Περίληψη

Στο φωτογραφικό αυτό λεύκωμα και ιδιαίτερα στον πρόλογο της Νίνας Κασσιανού διαφαίνεται και αναδεικνύεται η σχέση του Σπύρου Μελετζή με την περιοχή που ουσιαστικά επισφράγισε ολόκληρη τη φωτογραφική του πορεία.
Ο Μελετζής, στην προσπάθειά του να καταγράψει τα στοιχεία που συνιστούν την ιδιαίτερη εικόνα του τόπου και προβάλλουν την ταυτότητά του, δεν ξεφεύγει από την πεπατημένη φωτογραφική μέθοδο που είναι σαφώς επηρεασμένη από το κλίμα της εποχής. Δύο από τα στοιχεία αυτής της μεθόδου ήταν η εξιδανίκευση τοπίων και ανθρώπων και η γραφική καταγραφή τους. Στον Μελετζή, βεβαίως και λόγω ιδιοσυγκρασίας, τα στοιχεία αυτά αναδείχθηκαν μέσα από ένα κράμα επικού και λυρικού ύφους, εμποτισμένα με αισιοδοξία. Στο βιβλίο παρουσιάζεται η εικόνα μιας εποχής που έχει πια χαθεί και που δύσκολα ανιχνεύεται σήμερα. Ταυτόχρονα αναδεικνύονται τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας ενός σπουδαίου φωτογράφου, το πάθος και η μαχητικότητα ως πηγή ελευθερίας, η ομορφιά και η ζωντάνια ως συστατικό ενός πλούσιου εσωτερικού κόσμου και, τέλος, η υπεράσπιση της ιδεολογίας ως πλούτος ζωής.

Ο Σπύρος Μελετζής γεννήθηκε στην Ίμβρο το 1906 όπου και τελείωσε το δημοτικό και το σχολαρχείο. Το 1923, όταν η Ίμβρος παραχωρήθηκε στους Τούρκους, έφυγε για την Αλεξανδρούπολη και από εκεί, το 1927, κατέβηκε στην Αθήνα και μυήθηκε στη φωτογραφία από το φωτογράφο των ανακτόρων Γεώργιο Μπούκα. Το 1938, μετά από περιοδεία και φωτογράφιση είκοσι δύο μηνών στην Ήπειρο πραγματοποιεί έκθεση στην Αθήνα και αποσπά επαινετικές κριτικές. Κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής (1941-1944) καταγράφει την δράση του μαχόμενου λαού στα βουνά της Ευρυτανίας και Πελοποννήσου.
Μετά τον πόλεμο περιοδεύει φωτογραφίζοντας και εκθέτει τη δουλειά του από το Άγιον Όρος, τον Όλυμπο, τα Τέμπη, τις Κυκλάδες. Το 1956 συμμετέχει με άλλους καλλιτέχνες και διανοούμενους σε αποστολή στη Μόσχα, όπου και εκθέτει έργα του. Από το 1960 και μετά, το ενδιαφέρον του στρέφεται στη φωτογράφιση αρχαιοτήτων και στην έκδοση αρχαιολογικών οδηγών σε συνεργασία με την Ελένη Παπαδάκη.
Το 1974 εκδίδει το λεύκωμα Με τους αντάρτες στα βουνά. Το 1997 εκδίδεται, με τη συνεργασία των ανιψιών του, της Μαριάννας Αγγελοπούλου και της Ελένης Αιματίδου-Αργυρίου, το λεύκωμα Ίμβρος. Πεθαίνει το 2003 σε ηλικία ενενήντα επτά ετών.