«Σήμα κινδύνου» | Εκδόσεις Καστανιώτη Διαβάζω.

"/>

Σήμα κινδύνου

Σήμα κινδύνου
  • ISBN: 978-960-03-2766-3
  • σελ. 128
  • 1 Απριλίου 2000
  • Εξαντλήθηκε

Περίληψη

"O Aντώνης Σαμαράκης είναι ο ευνοημένος του μεγάλου κοινού – οι αλλεπάλληλες επανεκδόσεις των έργων του το πιστοποιούν. H επιτυχία του Σαμαράκη οφείλεται, εκτός των άλλων, και στην επιλογή αυτών τούτων των ηρώων του: απλοί, καθημερινοί άνθρωποι – "κανένα από τα πρόσωπα του Σαμαράκη δεν ανήκει στους ισχυρούς", παρατηρεί στο δοκίμιό του για τον συγγραφέα ο Δημήτρης Δασκαλόπουλος, περιοδικό "Γιατί", Σέρρες. Mε τους ήρωές του αυτούς ο Σαμαράκης διαλέγεται ισότιμα, πλάι, πλάι, και όχι απέναντι ή από καθέδρας. H γραφή του Σαμαράκη είναι άμεσα "καταναλώσιμη". "Ως πολίτης και δημόσιο πρόσωπο που έχει οξυμένη συνείδηση της κοινωνικής του αποστολής – "ορκισμένο σταυροφόρο που χτυπάει μέχρι τελευταίας πνοής τους μισητούς εχθρούς του ανθρώπου και της ανθρωπιάς", τον αποκαλεί ο Aλέξανδρος Kοτζιάς – δεν έπαψε να υψώνει στεντόρεια τη φωνή του κατά των παντοειδών παρεμβάσεων των εξουσιαστικών μηχανισμών. H σχέση του ανθρώπου που έρχεται αντιμέτωπος με τις εχθρικές εξουσίες, ολοκληρωτικές και υπό κοινοβουλευτικό μανδύα, είναι σταθερά θεματική του Σαμαράκη. O Aντώνης Σαμαράκης πιστεύει ότι "ο συγγραφέας οφείλει να είναι η φωνή αυτών που δεν έχουν φωνή", συνέντευξή του στο περιοδικό Διαβάζω.

Βιογραφικά στοιχεία

Αντώνης Σαμαράκης

Ο Αντώνης Σαμαράκης γεννήθηκε στην Αθήνα στις 16 Αυγούστου 1919. Πτυχίο Νομικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών. Παντρεμένος με την Ελένη Κουρεμπανά. Πολλά χρόνια ήταν υπάλληλος στο υπουργείο Εργασίας, παραιτήθηκε το 1963. Για την Ελλάδα και τα Ηνωμένα Έθνη, ταξίδεψε σε πολλές χώρες της Ευρώπης, της Αμερικής, της Αφρικής, για κοινωνικά θέματα. Στην Κατοχή, ήταν στην Αντίσταση. Τον Ιούνιο 1944, πιάστηκε από τους ναζί και τους συνεργάτες τους και καταδικάστηκε σε θάνατο. Ύστερα από περιπέτειες, μπόρεσε να ξεφύγει.

Από παιδί έγραφε ποιήματα. Εμφανίστηκε στην πεζογραφία το 1954 με τα διηγήματα Ζητείται ελπίς. Το 1959, βγήκε το μυθιστόρημά του Σήμα Κινδύνου. Το 1961, τα διηγήματα Αρνούμαι. Το 1965, το μυθιστόρημα Το λάθος. Το 1973, τα διηγήματα Το διαβατήριο. Το 1992, τα διηγήματα Η Κόντρα. Το 1996, (αυτοβιογραφία) 1919-. Το 1998, το μυθιστόρημα Εν ονόματι. 233 εκδόσεις στην Ελλάδα – αντίτυπα 881.000.

Τα έργα του έχουν μεταφραστεί σε 33 γλώσσες, σε 107 ξένες εκδόσεις. Κυκλοφορούν σε όλο τον κόσμο, από τη Βραζιλία και την Αυστραλία ως τη Ρωσία και τις χώρες που προέκυψαν από τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης, την Κορέα, την Ιαπωνία και τη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας. Επίσης, κυκλοφορούν ως βιβλία τσέπης. Για τη συλλογή διηγημάτων Αρνούμαι, τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Διηγήματος 1962, και για το μυθιστόρημά του Το λάθος, με δύο λογοτεχνικά βραβεία: στην Ελλάδα, το Βραβείο των «12» 1966· στη Γαλλία, το Μεγάλο Βραβείο Αστυνομικής Λογοτεχνίας 1970, γιατί «παράλληλα προς το μήνυμά του εναντίον του ολοκληρωτισμού Το Λάθος το διακρίνει δυνατό suspense και διαβάζεται σαν να ήταν αστυνομικό μυθιστόρημα». Για το σύνολο του έργου του τιμήθηκε το 1982 με το Βραβείο Λογοτεχνίας Ευρωπάλια: «Ο Αντώνης Σαμαράκης δεν μιλάει για ευκαιριακές προσωπικότητες. Οι πρωταγωνιστές του διστάζουν και αμφιβάλλουν, είναι ανθρώπινες υπάρξεις όπως ο αναγνώστης. Το έργο του Αντώνη Σαμαράκη είναι μαρτυρία για την τραγωδία του ολοκληρωτισμού, για την απουσία της ελευθερίας και τη μάχη που δίνουν οι άνθρωποι για να την κατακτήσουν. Ο Αντώνης Σαμαράκης είναι ο συγγραφέας της υπερηφάνειας και της ελπίδας». Κρατικό Βραβείο Τεχνών και Λογοτεχνίας 1995 (Γαλλία). Επίτιμος διδάκτωρ, ομόφωνα, του Τμήματος Φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής των Πανεπιστημίων Αθηνών, Πατρών και Ιωαννίνων. Στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, τα έργα του διδάσκονται στη δημοτική και μέση εκπαίδευση και στα πανεπιστήμια.

Επίτιμος δημότης σε 37 πόλεις στην Ελλάδα και στην Κύπρο. Χρυσό Μετάλλιο Αξίας της πόλεως των Αθηνών. Μεγαλόσταυρος του Τάγματος Εθνάρχου Μακαρίου Γ´, Κύπρος. Το 1989, η UNICEF Νέας Υόρκης τον ονόμασε πρώτο Έλληνα πρεσβευτή καλής θέλησης για τα παιδιά του κόσμου.

Πνευματικός πρεσβευτής των Γιατρών χωρίς Σύνορα.

Διάκριση Ειρήνης και μετάλλιο από την Έκκληση της Ακρόπολης για την Ειρήνη, τη Ζωή και τον Πολιτισμό.

Πέθανε το 2003.




Βιβλιογραφία