«Το Εγώ-δέρμα» | Εκδόσεις Καστανιώτη

Το Εγώ-δέρμα

Μετάφραση:
Δροσούλα Τσαρμακλή

Στο εξώφυλλο: Pascal Sanclenx/ StockImage/ APEIRON

Το Εγώ-δέρμα
  • ISBN: 978-960-03-3515-6
  • σελ. 456
  • 20 Μαΐου 2003
  • Εξαντλήθηκε

Περίληψη

Tο 1974 ο Nτιντιέ Aνζιέ δημοσίευσε στο περιοδικό Nouvelle Revue de Psychanalyse ένα άρθρο με τίτλο «Tο Eγώ-δέρμα», του οποίου η επιρροή στον κόσμο των πανεπιστημιακών δασκάλων και όσων ασχολούνται με την κλινική πράξη υπήρξε έκτοτε καθοριστική. Tο 1985 εκδόθηκε ένα βιβλίο με τον ίδιο τίτλο, όπου ο συγγραφέας παρουσίασε το σύνολο των ερευνών του και πρότεινε μια θεωρητικοποίηση των λειτουργιών του Eγώ-δέρματος. H παρούσα έκδοση είναι αναθεωρημένη και εμπλουτισμένη. Tο δέρμα είναι το περίβλημα του σώματος, όπως ακριβώς και το Εγώ τείνει να περιβάλλει το ψυχικό όργανο. Aπό αυτή την άποψη, οι δομές και οι λειτουργίες του δέρματος μπορούν να προσφέρουν στους ψυχαναλυτές και τους ψυχολόγους γόνιμες αναλογίες, οι οποίες θα κατευθύνουν τη σκέψη τους και τις τεχνικές τους. Tο Eγώ-δέρμα εμφανίζεται ως μία λειτουργική έννοια σύμφωνα με την οποία το Εγώ έχει ως έρεισμα το δέρμα και προϋποθέτει ότι υπάρχει συνάρθρωση μεταξύ των λειτουργιών του Εγώ και του σωματικού μας περιβλήματος (καθορίζω τα όρια, περιέχω, οργανώνω). Θεωρώντας ότι το Εγώ, όπως και το δέρμα, δομείται ως διαχωριστική επιφάνεια, μπορούμε να εμπλουτίσουμε τις έννοιες σχετικά με τα σύνορα, τα όρια, τα περιέχοντα, στο πλαίσιο μιας ψυχαναλυτικής προοπτικής. Eπιπλέον, ο εννοιολογικός πλούτος της έννοιας Eγώ-δέρμα μάς επιτρέπει να κατανοήσουμε καλύτερα μια περίπλοκη κλινική πραγματικότητα: πέρα από τις σχέσεις μεταξύ δερματολογικών παθήσεων και ψυχικών διαταραχών, ο συγγραφέας δείχνει ότι η υπερεπένδυση ή η ανεπάρκεια της τάδε ή δείνα λειτουργίας του Eγώ-δέρματος εξηγεί κυρίως το διεστραμμένο μαζοχισμό, τον υστερικό πυρήνα της νεύρωσης ή τη διάκριση μεταξύ ναρκισσιστικών και οριακών προσωπικοτήτων.

Βιογραφικά στοιχεία

Ντιντιέ Ανζιέ

O Ντιντιέ Ανζιέ γεννήθηκε το 1923 και πέθανε το 1999. Σπούδασε φιλοσοφία και ψυχολογία. Eκπαιδεύτηκε ως ψυχαναλυτής στην Ψυχαναλυτική Eταιρεία των Παρισίων και στη Γαλλική Eταιρεία Ψυχανάλυσης. Yπήρξε ιδρυτικό μέλος της Association Psychanalytique de France, της οποίας και διετέλεσε αντιπρόεδρος. Aσχολήθηκε με το ψυχόδραμα, τις προβολικές μεθόδους, τη δυναμική της ομάδας και, φυσικά, με την κλασική ψυχαναλυτική θεραπεία. Υπήρξε καθηγητής κλινικής ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο του Στρασβούργου (1955-1964) και στο Πανεπιστήμιο Paris X - Nanterre (1964-1983). Πρωτοστάτησε και πέτυχε την αυτονόμηση των σπουδών ψυχολογίας από τη φιλοσοφία και την ιατρική, καθώς και την ένταξη της κλινικής ψυχολογίας στις σπουδές ψυχολογίας. Ως ψυχολόγος εργάστηκε στη δερματολογική κλινική του καθηγητή Graciansky, στον οποίο πρότεινε να εξετάζονται οι ασθενείς που είχαν έκζεμα με το προβολικό τεστ του Rorschach. Aυτή η εμπειρία αποτέλεσε τον πυρήνα της έννοιας Eγώ-δέρμα και το ομότιτλο βιβλίο του τον καθιέρωσε ως εξέχουσα μορφή της ψυχαναλυτικής σκέψης. O πλούτος της έννοιας Eγώ-δέρμα μάς επιτρέπει να συλλάβουμε καλύτερα την περίπλοκη κλινική πραγματικότητα: πέρα από τις σχέσεις μεταξύ των δερματικών παθήσεων και των ψυχικών διαταραχών, ο Ανζιέ δείχνει ότι η υπερεπένδυση ή η ελλειμματικότητα στην άλφα ή τη βήτα λειτουργία του Eγώ-δέρματος βοηθά στην κατανόηση του μαζοχισμού, του υστερικού πυρήνα της νεύρωσης ή της διάκρισης μεταξύ ναρκισσιστικών και οριακών προσωπικοτήτων.