«Η διάσπαση της Δύσης» | Εκδόσεις Καστανιώτη

Η διάσπαση της Δύσης

Μετάφραση:
Αναστασία Δασκαρόλη

Η διάσπαση της Δύσης
  • ISBN: 978-960-03-4352-6
  • eudoxus logo Εύδοξος: 16794
  • σελ. 264
  • 24 Απριλίου 2007
  • € 23,32

Περίληψη

H ως ενιαία θεωρούμενη Δύση είναι διασπασμένη. Όμως δεν προξένησε τη διάσπαση αυτή ο κίνδυνος της διεθνούς τρομοκρατίας, αλλα η πολιτική της κυβέρνησης των HΠA, που αγνοεί το διεθνές δίκαιο, εκτοπίζει τα Hνωμένα Έθνη στο περιθώριο και αψηφά τη ρήξη με την Eυρώπη. H διάσπαση διασχίζει και την Eυρώπη και την Aμερική. Στη Γερμανία, η απομάκρυνση της αμερικανικής κυβέρνησης και των ελίτ από τις δικές τους παραδόσεις επιδρά ως δοκιμασία. H χημική ένωση στην οποία συνίστατο ο δυτικός προσανατολισμός της Oμοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας, από την εποχή του Aντενάουερ, αποσυντίθεται σήμερα στα δύο της στοιχεία: η οπορτουνιστική προσαρμογή στην ηγεμονική δυναμη διαχωρίζεται σαφώς από τη διανοητική και ηθική προσήλωση σε θεμελιώδεις αρχές και βασικές πεποιθήσεις του δυτικού πολιτισμού.
Στο εβδομηκοστό πέμπτο έτος της ηλικίας του, ο πολιτικός διανοητής Γιούργκεν Xάμπερμας αποδεικνύεται λαμπρός αναλυτής και εμψυχωτής της δημοκρατίας και του ευρωπαϊκού πνεύματος. Tο βιβλίο H διάσπαση της Δύσης συγκεντρώνει κείμενα που γράφτηκαν μετά τα γεγονότα της 11ης Σεπτεμβρίου 2001, μεταξύ των οποίων και ένα νέο, εκτεταμένο δοκίμιο σχετικά με το μέλλον του καντιανού προγράμματος για μια τάξη των πολιτών του κόσμου.

Βιογραφικά στοιχεία

Γιούργκεν Χάμπερμας

Ο Γερμανός φιλόσοφος και κοινωνιολόγος (εκπρόσωπος της κριτικής θεωρίας) Γιούργκεν Χάμπερμας γεννήθηκε στο Ντίσελντορφ το 1929. Μετά από σπουδές στη Φρανκφούρτη, αναγορεύτηκε υφηγητής στο Πανεπιστήμιο του Μάρμπουργκ με το έργο Strukturwandel der Offentlichkeit (Αλλαγή δομής της δημοσιότητας, μτφρ. Λ. Αναγνώστου, 1997). Το 1962 εξελέγη καθηγητής φιλοσοφίας στη Χαϊδελβέργη και το 1964 διαδέχτηκε τον Χόρκχαiμερ στην έδρα φιλοσοφίας και κοινωνιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Φρανκφούρτης. Στη συνέχεια, την περίοδο 1971-1983, διηύθυνε το Ινστιτούτο Μαξ Πλανκ στο Στάρνμπεργκ του Μονάχου. Το 1986 του απονεμήθηκε το βραβείο Λάιμπνιτς και το 1988 εξελέγη μέλος της Σερβικής Ακαδημίας Επιστημών.
Είναι επισκέπτης καθηγητής στις ΗΠΑ και έχει δώσει πλείστες διαλέξεις στην Ευρώπη, στην Κίνα και στην Ιαπωνία. Υποστηρίζει ότι η ανθρώπινη επικοινωνιακή δεξιότητα βασίζεται σε δομές διαπροσωπικής γλωσσικής επικοινωνίας και ότι η επικοινωνία στη σύγχρονη κοινωνία διαταράσσεται λόγω της επικυριαρχίας στην κοινωνική ζωή, στον κρατικό μηχανισμό και στα μέσα μαζικής ενημέρωσης ενός εργαλειακού ορθολογισμού.

Στην Ελλάδα έχουν μεταφρασθεί πολλά έργα του, όπως: Αυτονομία και αλληλεγγύη (μτφρ. Ζ. Σαρίκας, 1987), Ο φιλοσοφικός λόγος της νεωτερικότητας (μτφρ. Λ. Αναγνώστου - Α. Καραστάθη, 1993), Αγώνες αναγνώρισης στο δημοκρατικό κράτος δικαίου (μτφρ. Θ. Γεωργίου, 1994), Το πραγματικό και το ισχύον (μτφρ. Θ. Λουπασάκης - επιμ. Ν. Κοτζιάς, 1996), Η ηθική της επικοινωνίας (μτφρ. Κ. Καβουλάκος, 1997), Το μέλλον της ανθρώπινης φύσης. Πίστη και γνώση (μτφρ. Μ. Τοπάλη - επιμ. Γ. Ξηροπαίδης, 2004), Ο μεταεθνικός αστερισμός (μτφρ. Λ. Αναγνώστου, 2003) κ.ά.