Παίδων και εφήβων

Περίληψη

Τούτα τα ποιήματα υπηρετούν πολλούς ευγενείς στόχους. Σχολιάζουν με ευλάβεια τα πιο κρίσιμα στάδια της ανθρώπινης ζωής. Αν αληθεύει ο αφορισμός ότι «Ποιητής είναι ο άνθρωπος που κουβαλάει μέσα του όλες τις ηλικίες», τότε όντως απαιτείται η τρυφερότητα και η σοφία όλων των ηλικιών, για να «διαβάσει» κανείς στα πρόσωπα των «Παιδιών» και των «Εφήβων» το μεγαλείο συγχρόνως και την τραγικότητά τους. Η παρατήρηση του Giacomo Leopardi, «Τα παιδιά βρίσκουν το παν στο τίποτα. Οι μεγάλοι βρίσκουν το τίποτα στα πάντα», διαχωρίζει προσφυέστατα «τα πρόβατα από των εριφίων». Γι’ αυτό την έθεσε ο Αρχιεπίσκοπος προμετωπίδα στην ανθολογία του, ενώ θα περίμενε κανείς να είχε βάλει σε τέτοια περίοπτη θέση μάλλον το βιβλικό «Ιδού εγώ και τα παιδιά, α μοι έδωκεν ο Θεός». Δεν το έκανε, όμως, ίσως για να μείνει πιο κοντά στην εποχή του. Και προπαντός για να κρατήσει, όπως δήλωσε, «τον δείχτη της ανοιχτής παλάμης του τεταμένο προς τα υμνούμενα τέκνα πρωτίστως, και όχι προς τον κατά δύναμη υμνούντα».