«Χωρίς τέλος» | Εκδόσεις Καστανιώτη

Χωρίς τέλος

Δάκρυ στον ωκεανό Γ΄

Μετάφραση:
Έμη Βαϊκούση

Χωρίς τέλος
  • ISBN: 978-960-03-5868-1
  • σελ. 432
  • 20 Απριλίου 2015
  • € 19,08

Περίληψη

Στον τελευταίο τόμο της τριλογίας, η οδός του μαρτυρίου των ηρώων του Μανές Σπέρμπερ περνάει από μια μικρή εβραϊκή πόλη της Πολωνίας, συνεχίζει στη Γιουγκοσλαβία του Τίτο και καταλήγει στην απελευθερωμένη Γαλλία. Μια πλούσια θεματική παλέτα συγκροτεί το σκηνικό υποστύλωμα της μυθοπλασίας: 

Η εβραϊκή θρησκευτική φιλοσοφία με κεντρικό πυρήνα την ιδέα της παθητικής αποδοχής της βίας και, αντιθετικά, η κοσμική αποθέωση της αντίστασης. Ο διάχυτος ευρωπαϊκός αντισημιτισμός. Το πνεύμα της Γιάλτας. Η συντριβή όσων εναντιώνονται εξίσου και στους δυο αντιμαχόμενους ολοκληρωτισμούς − τον ναζιστικό και τον σταλινικό. Η προβληματική της μετάβασης από την επανάσταση στην εξουσία. Η σχέση του αστού κομουνιστή διανοούμενου με το λαϊκό άνθρωπο. Η προσωπικότητα του επαναστάτη-παίκτη, που όσο χάνει, τόσο παθιάζεται. Η λατρευτική προσήλωση στο ιδεώδες του σοσιαλισμού.  

Πράγματι, ο Ντόινο Φάμπερ, κεντρικός ήρωας του μυθιστορήματος, πατάει το κατώφλι της νέας εποχής που γεννιέται μετά τον πόλεμο, ψυχικά αποδεκατισμένος από την απώλεια όλων των οικείων του και από τη διάψευση των βεβαιοτήτων που συνόδευσαν για δεκαετίες την επαναστατική του δράση. Τώρα, αναθεωρώντας και τον δικό του ρόλο του ως πνευματικού ανθρώπου, είναι έτοιμος να συνεχίσει τον αγώνα του για την κοινωνική αλλαγή. Ο επαναστάτης-στοχαστής Φάμπερ εξελίσσεται σε έναν στοχαστή-επαναστάτη, που ισορροπεί ανάμεσα στην αισιοδοξία και τον σκεπτικισμό.

Βιογραφικά στοιχεία

Μανές Σπέρμπερ

Ο Μανές Σπέρμπερ γεννήθηκε το 1905 στο χωριό Ζαμπλότοφ της Αν. Γαλικίας (σημ. Ουκρανία), όπου έζησε ως τα 16 του χρόνια σ’ έναν κόσμο άγνωστο σ’ εμάς σήμερα: τον κόσμο του χασιδικού Εβραϊσμού, στις παρυφές της επικράτειας των Αψβούργων. Στη Βιέννη, όπου η τηρουμένων των αναλογιών εύπορη οικογένεια εγκαθίσταται το 1916, γίνεται μαθητής και αργότερα συνεργάτης του Άντλερ. Το 1927 μετακομίζει στο Βερολίνο, όπου εργάζεται ως ψυχοθεραπευτής και εμπειρογνώμων για θέματα κοινωνικής πρόνοιας. Μέσα από την «Κοινότητα των καλλιτεχνών» (Künstlerkolonie) συναναστρέφεται τον Μπρεχτ, τον Νταίμπλιν και τον Καίστλερ, φίλο έκτοτε διά βίου. Μέλος του γερμανικού ΚΚ, το 1933 συλλαμβάνεται από το ναζιστικό καθεστώς, τον ελευθερώνουν ως Αυστριακό πολίτη, και εγκαταλείπει τη Γερμανία. Το 1937 οι σταλινικές εκκαθαρίσεις τον οδηγούν στη ρήξη με το ΚΚ. Τότε ξεκινά η μεγάλη του θεωρητική αντιπαράθεση με τον ολοκληρωτισμό. Μετά τον πόλεμο εγκαθίσταται οριστικά στο Παρίσι. Παράλληλα με τη δραστηριότητά του ως ελεύθερου συγγραφέα, εργάζεται ως σύμβουλος των εκδόσεων Καλμάν-Λεβύ και της γαλλικής κυβέρνησης σε θέματα πολιτισμού. Η τριλογία Δάκρυ στον Ωκεανό θεωρείται το αριστούργημά του.

Πέθανε το 1984 και ενταφιάστηκε στο κοιμητήριο Μονπαρνάς.

Διακρίσεις (μ.ά.):

Βραβείο Λογοτεχνίας της Βαυαρικής Ακαδημίας Καλών Τεχνών (1971)

Βραβείο Λογοτεχνίας της πόλης της Βιέννης (1974)

Βραβείο Γκέοργκ Μπύχνερ (1975)

Μεγάλο βραβείο λογοτεχνίας του Αυστριακού κράτους (1977)

Βραβείο Ειρήνης του Γερμανικού Συνδέσμου Εκδοτών (1983)

Το 1984, η Αυστριακή Δημοκρατία καθιέρωσε το βραβείο Μανές Σπέρμπερ, για τη γερμανόφωνη λογοτεχνία και μεταφράσεις ξενόγλωσσων έργων στη γερμανική γλώσσα.

Σημαντικότερα έργα:

Alfred Adler (1926)

Η ανάλυση της τυραννίδος. Η δυστυχία της χαρισματικής προσωπικότητας (1939)

Η φτέρνα του Αχιλλέα (1960)

Η καθημερινή Παγκόσμια Ιστορία (1967)

Όλα τα παρελθόντα (αυτοβιογραφία, 3 τόμοι, 1974-77)

Εμείς και ο Ντοστογιέφσκι (Συντονιστής σε συζήτηση με τον Χ. Μπελ κ.ά., 1972)




Βιβλιογραφία