Ιστανμπούλ Ιστανμπούλ

Περίληψη

Τα χρώματα της Ιστανμπούλ πολλαπλασιάζονται καθώς διαλύεται η ομίχλη. Η Ιστανμπούλ με τους τρούλους, τα κάστρα και τα τείχη της. Η Ιστανμπούλ με τις υπόγειες φυλακές της. Στα έγκατα της σύγχρονης μεγαλούπολης υπάρχει ένα μικρό παγωμένο κελί, όπου κρατούνται τέσσερις άντρες: ο μαθητής Ντεμιρτάι, ο Γιατρός, ο κουρέας Κάμο και ο μπαρμπα-Κιουχεϊγλάν. Εκεί ο καθένας περιμένει τη σειρά του στα βάναυσα χέρια της εξουσίας. Όποτε δεν δέχονται τα χτυπήματα μιας αδιανόητης βίας, διηγούνται ο ένας στον άλλον ιστορίες. Αυτός είναι ο τρόπος που έχουν βρει για ν’ απαλύνουν την αγωνία και ν’ αντέξουν τον πόνο. Μοιράζονται όμορφα και ευτράπελα περιστατικά. Τα πνιχτά χαχανητά γίνονται το βάλσαμό τους. Τα μυαλά τους ξεφεύγουν με αυτοσχέδια αινίγματα και παραβολές. Σταδιακά, συνθέτουν από κοινού ένα πολύχρωμο ψηφιδωτό για την ίδια την Πόλη, τους απλούς ανθρώπους και τις ζωές τους, τον απελπισμό και την ελπίδα τους. Μια μεγάλη, πολυφωνική αφήγηση που αρχίζει κάτω από τη γη, αναδύεται και αγκαλιάζει όλα όσα συμβαίνουν στην επιφάνεια. Παρά το δυσοίωνο σκηνικό, το Ιστανμπούλ Ιστανμπούλ του Μπουρχάν Σονμέζ είναι ένα μυθιστόρημα για τη δύναμη της συμπόνιας και της φαντασίας.

 

«Ένα συγκλονιστικό ερωτικό ποίημα που απευθύνεται στην Ιστανμπούλ εν μέσω των βασανιστηρίων που υφίστανται τέσσερις κρατούμενοι σε μια υπόγεια φυλακή της. Μια ωδή στον ανθρώπινο πόνο, όπου ο Ντοστογιέφσκι συναντιέται με το Δεκαήμερο του Βοκκάκιου». 

ΤΖΩΝ ΡΑΛΣΤΟΝ ΣΩΛ, πρώην πρόεδρος τoυ PEN International

 

«Ο Μπουρχάν Σονμέζ αναδεικνύει την ένταση που δημιουργείται ανάμεσα στον συμπιεσμένο χώρο ενός κελιού και το αχανές της φαντασίας, ανάμεσα στα ευάλωτα όρια του ανθρώπινου σώματος και τα άπιαστα βάθη του ανθρώπινου μυαλού. Το Ιστανμπούλ Ιστανμπούλ είναι ένα μυθιστόρημα φοβερό, καθηλωτικό, αξέχαστο...»

ΝΤΕΪΛ ΠΕΚ

 

«Ο Μπουρχάν Σονμέζ έχει κάτι από την αύρα ενός συνεσταλμένου φιλοσόφου αλλά και μια αποφασιστικότητα που μπορεί να ραγίσει και την πέτρα».

Corriere Delle Migrazioni

 

«Το Ιστανμπούλ Ιστανμπούλ μοιάζει με πολιτικό μυθιστόρημα αλλά δεν σχετίζεται άμεσα με αυτά που συμβαίνουν σήμερα. Δεν φέρνει στο νου μονάχα το Δεκαήμερο του Βοκκάκιου αλλά και τις Αόρατες πόλεις του Καλβίνο... Οι χαρακτήρες σε αυτό το βιβλίο ανταλλάσσουν όχι μόνο λέξεις αλλά επιθυμίες και όνειρα».

ΟΜΕΡ ΤΟΥΡΚΕΣ, SabitFikir News