«Ιστορία του γερασμένου παιδιού» | Εκδόσεις Καστανιώτη

Ιστορία του γερασμένου παιδιού

Νουβέλα

Μετάφραση:
Αλέξανδρος Κυπριώτης

Στο εξώφυλλο: λεπτομέρεια από το έργο «Monalisa», 1978, Fernando Botero, Museo Botero, Bogota, Cundinamarca, Colombia

Ιστορία του γερασμένου παιδιού
  • ISBN: 978-960-03-6341-8
  • σελ. 128
  • 18 Μαΐου 2020
  • € 10,00

Περίληψη

«Όταν το βρήκανε, στεκότανε νυχτιάτικα μες στον δρόμο μ’ έναν άδειο κουβά στο χέρι, σ’ έναν εμπορικό δρόμο, και δεν έλεγε τίποτα». Το κορίτσι που βρέθηκε δεν είναι ούτε όμορφο ούτε άσχημο, κανένας δεν γνωρίζει το όνομά του, κανένας δεν ξέρει από πού είναι, κανένας δεν ξέρει ποιοι είναι οι γονείς του. Κανένας, ούτε καν το ίδιο το παιδί. Οπότε το βάζουν σε ένα ίδρυμα και το στέλνουν στο σχολείο. Μια αύρα αμορφίας περιβάλλει αυτό το πλάσμα και σπέρνει σύγχυση· κάθε απόπειρα επαφής επιστρέφει σαν μπάλα που χτυπάει σε τοίχο. Πολύ σπάνια μόνο φαίνεται σαν να ξέρει το παιδί περισσότερα απ’ όσα αφήνει να φανούν – ωστόσο όποιος προσπαθεί να ανακαλύψει το μυστικό του έχει την αίσθηση ότι κοιτάζει έναν παραμορφωτικό καθρέφτη. Με αυτή την έξοχη αλληγορική νουβέλα, το πρώτο της έργο, η Τζέννυ Έρπενμπεκ δίνει στην παράξενη μορφή του γερασμένου παιδιού μια εντελώς δική του γλώσσα. Μια γλώσσα που, με έναν τρόπο που συγχρόνως γοητεύει και προκαλεί σύγχυση, περιέχει τα πάντα: τη μαγεία του αλλότριου, την αβεβαιότητα για τον κόσμο, το μυστικό του παιδιού.

 

«Η Έρπενμπεκ έχει κάνει όρκο να μην ξεστομίσει καμιά κοινοτοπία, κανέναν κοινόλεκτο ψυχολογισμό· και τον κρατάει».

Κωστής Παπαγιώργης, Αθηνόραμα (15/7/2004)

 

«Με μια ποιητική και συνάμα σκληρή και ασθμαίνουσα γλώσσα και με μια θαυμάσια μετάφραση που αναδεικνύει το νόημα, τον ήχο, τη μουσική, ακόμα και τη σιωπή των λέξεων, το γερασμένο παιδί αφυπνίζει τις κοιμισμένες αισθήσεις σου, τις τακτοποιημένες σε ένα ερμάρι σκέψεις σου».

Φωτεινή Τσαλίκογλου, Τα Νέα (24/12/2004)

 

«Η γλώσσα της δαιμόνιας Έρπενμπεκ σκάβει βαθιά και απρόβλεπτα. Σπάνια συναντάς σήμερα ανάλογη γραφή, κοπής αδαμάντων, σκληρής απόστασης και σωτήριας εγγύτητας μαζί».

Τάσος Γουδέλης, Ελευθεροτυπία (9/7/2004)

 

Βιογραφικά στοιχεία

Τζέννυ Έρπενμπεκ

Η Τζέννυ Έρπενμπεκ είναι πεζογράφος, δραματουργός και δοκιμιογράφος. Γεννήθηκε το 1967 στο Βερολίνο της Γερμανικής Λαοκρατικής Δημοκρατίας. Μεγάλωσε σε καλλιτεχνικό και επιστημονικό οικογενειακό περιβάλλον. Σπούδασε αρχικά Βιβλιοδεσία και στη συνέχεια Θεατρικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Humboldt και Σκηνοθεσία Μουσικού Θεάτρου στην Ανώτατη Μουσική Ακαδημία Hanns Eisler. Εμφανίστηκε στη λογοτεχνία με τη νουβέλα Ιστορία του γερασμένου παιδιού (Geschichte vom alten Kind, 1999). Ακολούθησαν τα έργα Σκύβαλα (Tand, 2001), Παιχνίδι με τις λέξεις (Wörterbuch, 2004) και Δοκιμασία (Heimsuchung, 2008). Με το μυθιστόρημά της Η συντέλεια του κόσμου (Aller Tage Abend, 2012) απέσπασε τα σημαντικά Βραβεία Γιόζεφ Μπράιτμπαχ και Χανς Φάλαντα, καθώς επίσης και το Βραβείο Ξένης Λογοτεχνίας του βρετανικού Independent. Για τους Περαστικούς (Gehen, ging, gegangen, 2015) της απονεμήθηκαν, μεταξύ άλλων, το Βραβείο Τόμας Μαν και το Ευρωπαϊκό Βραβείο Strega. To 2017 έλαβε με το παράσημο του Σταυρού της Αξίας της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας. Με την αγγλική μετάφραση του πλέον πρόσφατου μυθιστορήματός της Καιρός (Kairos, 2021) κατέκτησε το Διεθνές Βραβείο Booker 2024.




Βιβλιογραφία