Αυτή τη νύχτα την είδα

Περίληψη

Η Βερόνικα Ζάρνικ είναι από κείνες τις γυναίκες που αναστατώνουν, τις άπιαστες, τις σαγηνευτικές, που κανείς δεν μπορεί να ξεχάσει. Εκκεντρική και αισθησιακή, παθιασμένη με την ελευθερία, ατίθαση και προκλητική, ζει με το σύζυγό της Λέο σ’ έναν παραμυθένιο πύργο στη βόρεια Σλοβενία. Είναι μεγαλοαστοί, νέοι και πάμπλουτοι, ένα απολύτως αντισυμβατικό ζευγάρι στα σκοτεινά χρόνια του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου. Το ανεξάρτητο πνεύμα, η γλυκιά τρέλα που τους χαρακτηρίζει και η άρνησή τους να αποδεχθούν τους περιορισμούς έρχονται σε πλήρη αντίθεση με μια τραγική εποχή. Ώσπου μια νύχτα του Γενάρη του 1944 εξαφανίζονται και οι δύο κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες, αφήνοντας τους ανθρώπους που τους γνώριζαν να κατατρύχονται από αμφιβολίες. Ποια ήταν στ’ αλήθεια η Βερόνικα; Πώς ήταν στ’ αλήθεια η ζωή της; Τι έκρυβε; Πέντε οικεία πρόσωπα του ζευγαριού επιχειρούν με τις αφηγήσεις τους να φωτίσουν την αινιγματική ηρωίδα. Και κάπως έτσι ξεδιπλώνουν τις πολλαπλές πτυχές της προσωπικότητάς της, ανασυνθέτοντας όχι μόνο τη δική της ιστορία ή την ιστορία του άντρα της, αλλά και την ιστορία της ίδιας της Σλοβενίας. Ένα συναρπαστικό, πολυφωνικό μυθιστόρημα που βασίζεται σε αληθινά γεγονότα. 

 

 

«Ελεγειακό και δραματικό, αξέχαστο... Ο Ντράγκο Γιάντσαρ είναι αναμφίβολα ένας από τους σημαντικότερους Ευρωπαίους συγγραφείς της εποχής μας».

Berliner Zeitung


«Ένα αριστούργημα της σύγχρονης ευρωπαϊκής λογοτεχνίας».

Süddeutsche Zeitung


«Εντυπωσιάζει η οικονομία με την οποία ο Γιάντσαρ δημιουργεί αλησμόνητους χαρακτήρες και στιγμές, χωρίς ωστόσο να επιτρέπει ούτε για μια στιγμή στον αναγνώστη να ξεχάσει τον ορυμαγδό του πολέμου». 

Kirkus Reviews


«Φιλία και προδοσία, ελπίδα και ενοχή, καθώς και το μαρτύριο της ενθύμησης, αυτά τα θέματα απασχολούν τον Γιάντσαρ. Μια ρευστή ισορροπία ανάμεσα στην ψευδαίσθηση και την πραγματικότητα χαρακτηρίζει τούτο το καλειδοσκοπικό έργο».

The Irish Times


«Το Αυτή τη νύχτα την είδα είναι ένα παζλ που συγκεντρώνει το λυκόφως και την αυγή. Κάθε χαρακτήρας έχει το δικό του μοναδικό ηχόχρωμα, το δικό του ξεχωριστό τόνο. Ο Γιάντσαρ εννοεί αυτό που γράφει, και γι’ αυτό συγκαταλέγεται μεταξύ των σπουδαιότερων πεζογράφων της σημερινής Ευρώπης».

Transfuge