Οι φύλακες του φωτόςΞΕΝΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ / ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ ΑΠ' ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟΜυθιστόρημαΜετάφραση: |
|
Sorry mate, won't work any more.
Η Μιράντα, φωτογράφος της άγριας φύσης, ταξιδεύει στα Νησιά Φάραλον, ένα παρθένο αρχιπέλαγος στ’ ανοιχτά της Καλιφόρνιας, στο πλαίσιο μιας δωδεκάμηνης αποστολής. Σύντροφοί της εκεί είναι κάποιοι επιστήμονες, όλοι τους ιδιόρρυθμοι, μυστηριώδεις αναχωρητές που καταγράφουν πώς κινούνται οι καρχαρίες και οι φάλαινες, μελετούν τις φώκιες και τους θαλάσσιους ελέφαντες, παρατηρούν τα απειράριθμα πουλιά που κατακλύζουν τις βραχονησίδες. Λίγο καιρό μετά την άφιξη της Μιράντα, ένας από τους συγκατοίκους της της επιφυλάσσει μια εφιαλτική εμπειρία. Μέρες αργότερα ο ίδιος άνθρωπος ανακαλύπτεται νεκρός και ο θάνατός του αποδίδεται σε ατύχημα. Μέσα από γράμματα που έχουν ως παραλήπτρια τη μητέρα της, παρακολουθούμε την προσπάθεια της ηρωίδας να συνειδητοποιήσει αυτό που της συνέβη. Ωστόσο δεν σκέφτεται στιγμή να εγκαταλείψει τα λεγόμενα «Νησιά των Νεκρών». Αντιθέτως, υποκύπτει όλο και πιο πολύ στην απόκοσμη γοητεία του τοπίου. Και η βία δεν αργεί να ξεσπάσει ξανά… Οι Φύλακες του φωτός έχουν τη δομή μιας κλασικής ιστορίας μυστηρίου, είναι ένα καθηλωτικό μυθιστόρημα που διερευνά σε βάθος τα ζώα και τους ανθρώπους, την ανελέητη δύναμη της απώλειας και τους δρόμους που διαλέγει η ζωή για να μας οδηγήσει στη λύτρωση.
«Ατμοσφαιρικό μυθιστόρημα... Η πλοκή θυμίζει ταινία τρόμου, το ένα ανησυχητικό περιστατικό διαδέχεται το άλλο, κρατώντας τον αναγνώστη σε συνεχή εγρήγορση. Εκείνο όμως που συναρπάζει περισσότερο στους Φύλακες του φωτός είναι ο τρόπος με τον οποίο έχει δομήσει η Άμπυ Τζίνι την ιστορία της. Όταν φτάσει κανείς στο τέλος του βιβλίου, δεν μπορεί παρά να αναρωτηθεί, γεμάτος περιέργεια, ποια θα είναι η επόμενη ιστορία που θα αποφασίσει να μας αφηγηθεί».
New York Times Book Review
«Η συγγραφέας φαίνεται να ακολουθεί την παράδοση της Άννυ Πρου και της Μπάρμπαρα Κινγκσόλβερ, συγγραφείς για τις οποίες η φύση δεν αποτελεί απλό φόντο, αλλά κρατά πρωταγωνιστικό ρόλο στα δρώμενα. Ωστόσο, αντί για την αρχιτεκτονική πρόζα των άλλων δύο, η Άμπυ Τζίνι γράφει μικρές προτάσεις, απαλλαγμένες από περιττά στολίδια – κι όμως, το αποτέλεσμα είναι εξίσου γοητευτικό· οι σελίδες κυλούν γοργά και αβίαστα, κορυφώνοντας την αγωνία και διατηρώντας αμείωτη την τέρψη του αναγνώστη».
Chicago Review of Books
«Ένα βιβλίο που δεν χάνει ούτε στιγμή τη μαγική του δύναμη... Η Άμπυ Τζίνι πλέκει επιδέξια την ιστορία της προς ένα απροσδόκητο, συγκλονιστικό φινάλε. Η φύση, που τόσο παραστατικά περιγράφει η συγγραφέας, μοιάζει να μην ξεχωρίζει ανάμεσα στο καλό και το κακό. Όμως το πιο τρομακτικό είναι ότι το ίδιο θα μπορούσε να ειπωθεί και για τους κεντρικούς της χαρακτήρες».
The San Francisco Chronicle