- Νέες εκδόσεις
- Υπό έκδοση
- Συγγραφείς
- Κατάλογος
- Βιβλία για παιδιά
- Εκπαιδευτική γωνιά
- Πανεπιστημιακά
- Νόμπελ λογοτεχνίας
- Εκδόσεις πολυμέσων
- Ψηφιακά βιβλία (ebooks)
- Προσφορές (63)
- Συλλεκτική επετειακή σειρά
Τραμ 83ΞΕΝΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ / ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ ΑΠ' ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟΜυθιστόρημαΜετάφραση: |
|
Sorry mate, won't work any more.
Σε μια αφρικανική πόλη, που θα μπορούσε να είναι η Κινσάσα ή το Λουμπουμπάσι, καταφθάνουν τουρίστες κάθε γλώσσας και φυλής. Ένα πράγμα τους ενδιαφέρει μόνο: να εκμεταλλευτούν τον ορυκτό πλούτο της χώρας. Τη μέρα δουλεύουν γι’ αυτό και, μόλις σκοτεινιάσει, τρέχουν στο μοναδικό μπαρ της περιοχής για να πιουν, να χορέψουν και να ξεδώσουν. Ακριβώς εκεί, στο Τραμ 83, συγκεντρώνονται οι απόβλητοι της κοινωνίας: πρώην παιδιά-στρατιώτες, ανήλικες πόρνες, περιφερόμενοι φοιτητές, ανύπαντρες μητέρες, μαθητευόμενοι μάγοι. Ο Λισιέν, επαγγελματίας συγγραφέας που ξεγλιστράει διαρκώς απ’ τους εκβιασμούς και τη λογοκρισία, ένας άνθρωπος που θέλει μονάχα να γράφει και να είναι έντιμος, καταφεύγει εκεί χάρη στη βοήθεια του Ρέκβιεμ, ενός νεαρού φίλου του που επιβιώνει κυρίως απ’ τις κλοπές και τις απάτες. Γύρω τους κυκλοφορούν ύποπτες φιγούρες και όμορφα κορίτσια, απόμαχοι και δραπέτες, κερδοσκόποι και χαφιέδες ενός ανύπαρκτου κράτους. Το πρώτο μυθιστόρημα του Φιστόν Μουαντζά Μουζιλά είναι μελωδικό και ποιητικό, μια νευρώδης κατάδυση στη γλώσσα και τον δυναμισμό μιας αλλόκοτης χώρας, μια παραισθητική και γεμάτη χιούμορ λαίλαπα όπου σε κάθε φράση αντηχεί ο παλμός μιας αχαλίνωτης επιθυμίας για ζωή.
«Το βιβλίο του Φιστόν Μουαντζά Μουζιλά μας φέρνει στο νου πίνακες του Ιερώνυμου Μπος»
Le Monde Des Livres
«Ο Φιστόν Μουαντζά Μουζιλά επινοεί “τη λογοτεχνία-ατμομηχανή”, ένα είδος “θεατρικής αφήγησης”, και μετατρέπει το πρώτο του μυθιστόρημα σε μανιφέστο σπαρακτικής ποιητικής πρόζας, ένα κράμα Εμέ Σεζέρ και Μπορίς Βιαν»
Le Nouvel Observateur
«Το Τραμ 83 είναι μια ραψωδία. Ένα ξέφρενο σολάρισμα σαξόφωνου που κρατάει το τέμπο των συγκρούσεων στην Αφρική»
Libération
«Προσοχή, κομήτης! Το Τραμ 83 μάς παρασέρνει όπως ένα κομμάτι του Κολτρέιν και δεν μας αφήνει ποτέ πια!»
Rolling Stone