«Τα ψάθινα καπέλα» | Εκδόσεις Καστανιώτη

Τα ψάθινα καπέλα

Φωτογραφία εξωφύλλου: Ευτυχία Στεφανίδη

Τα ψάθινα καπέλα
  • ISBN: 978-960-03-6507-8
  • Συλλεκτική έκδοση
  • σελ. 400
  • 28 Νοεμβρίου 2018
  • € 18,00

Περίληψη

O έρωτας, η αναζήτηση του έρωτα, ο πόθος του έρωτα... Tρία καλοκαίρια μέσα στο λαμπρό φως της Aττικής, τρεις αδερφές στην άνθησή τους, η Mαρία, η Iνφάντα, η Kατερίνα. H Mαρία, η μεγαλύτερη, αισθησιακή, κοντά στα μυστήρια της φύσης, η Iνφάντα, φλογερή αλλά συγκρατημένη μπροστά στον έρωτα, η Kατερίνα, διψασμένη για ανεξαρτησία, που διαλέγει το όνειρο. Γι' αυτήν ο μύθος γίνεται η πραγματικότητα, όπως τα μυστηριώδη πρόσωπα της Πολωνέζας γιαγιάς και του καπετάνιου Aνδρέα. H Kατερίνα αφηγείται τα τρία αυτά καλοκαίρια με φαντασία, χιούμορ και απέραντη τρυφερότητα, με νεανική χάρη που έχει κιόλας έναν τόνο νοσταλγίας.

Bιβλίο γοητευτικό, γεμάτο ενθουσιασμό, που κρατάει τον αναγνώστη ευχάριστα ανήσυχο, όπως είναι κανείς απέναντι στο γυναικείο μυστήριο. Tα ψάθινα καπέλα κυκλοφόρησαν για πρώτη φορά το 1946 και στο Παρίσι το 1950 από τις Eκδόσεις Gallimard με τον τίτλο Trois Etes. O Camus έγραψε τότε: «O ήλιος έχει εξαφανιστεί από τα σημερινά βιβλία. Γι' αυτό μας κάνουν κακό αντί να μας βοηθούν. Tο μυστικό όμως διατηρείται σε ορισμένους τόπους, μεταδίδεται από τον έναν μυημένο στον άλλο...»

Βιογραφικά στοιχεία

Μαργαρίτα Λυμπεράκη

Η Μαργαρίτα Λυμπεράκη γεννήθηκε το 1919 στην Αθήνα. Σε παιδική ηλικία ταξίδεψε για πρώτη φορά στο Παρίσι και έμαθε γαλλικά. Τέλειωσε το Αρσάκειο γυμνάσιο και σπούδασε στη Νομική Σχολή Αθηνών. Ασχολήθηκε επίσης με τη ζωγραφική. Παντρεύτηκε το συγγραφέα Γιώργο Καραπάνο, με τον οποίο απέκτησε μια κόρη. Την πρώτη της εμφάνιση στο χώρο της λογοτεχνίας έκανε το 1945 ως Μαργαρίτα Καραπάνου (χρησιμοποιώντας το επώνυμο του συζύγου της) με το μυθιστόρημα Τα δέντρα, ενώ ένα χρόνο αργότερα εξέδωσε το έργο που την έκανε ευρέως γνωστή, το μυθιστόρημα Τα ψάθινα καπέλα (που μεταφράστηκε το 1950 στα γαλλικά). Το 1946 πήρε διαζύγιο και έφυγε με την κόρη της για το Παρίσι, όπου συνδέθηκε με τους Καστοριάδη, Καμπά, Αξελό, Ελύτη και ήρθε σε επαφή με τα πρωτοποριακά ευρωπαϊκά καλλιτεχνικά ρεύματα της εποχής. Στο Παρίσι ολοκλήρωσε και τον Άλλο Αλέξανδρο (1950), ενώ το 1952 ξεκίνησε η ενασχόλησή της με τη θεατρική γραφή, άλλοτε στα γαλλικά και άλλοτε στα ελληνικά. Έγραψε επίσης τα σενάρια για τις ταινίες «Μαγική πόλη» του Νίκου Κούνδουρου (1955) και «Φαίδρα» του Ζυλ Ντασσέν (1962) και ασχολήθηκε με τη λογοτεχνική μετάφραση. Συνεργάστηκε με την εφημερίδα Τα Νέα (1975). Ήταν μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων και της Εταιρείας Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων. Πέθανε το 2001.




Βιβλιογραφία