Ιστορίες του Νοέμβρη

Περίληψη

Οι Ιστορίες του Νοέμβρη χωρίζονται σε δύο μέρη. Το πρώτο, με δημοσιευμένα και ανέκδοτα διηγήματα, ανήκει στον χώρο της μυθοπλασίας. Στο δεύτερο μέρος περιλαμβάνονται χρονογραφήματα και άλλα κείμενα. Όλα γραμμένα σε διαφορετικές στιγμές στη διάρκεια περίπου τεσσάρων δεκαετιών. Το κοινό νήμα που τα διαπερνά ώστε να συμπεριληφθούν στην ίδια έκδοση είναι ότι τίποτα από αυτά δεν θα είχε γραφτεί αν δεν είχε υπάρξει η εξέγερση του Πολυτεχνείου.

Πηγή έμπνευσης και αφορμή για όσα έγραψα δεν ήταν ο Νοέμβρης του ’73 αλλά ο απόηχός του στα χρόνια που ακολούθησαν. Το σήμερα και όχι απλώς η αναπόληση των ένδοξων καιρών ορίζει και μεταβάλλει τον τρόπο που βλέπουμε το χθες. Αλλάζει ο κόσμος μας, αλλάζει και το βλέμμα μας.

Δεν ανήκα στην εμπροσθοφυλακή του αντιδικτατορικού φοιτητικού κινήματος. Ούτε βασανίστηκα ούτε φυλακίστηκα. Απλά, στις μεγάλες στιγμές ήμουν εκεί γιατί δεν μπορούσα να ήμουν οπουδήποτε αλλού ή μάλλον είχα τη δυνατότητα να βρίσκομαι εκεί, μια ευκαιρία που δεν την είχαν οι περισσότεροι συνομήλικοί μου εκείνα τα χρόνια, ιδίως εκείνοι που δεν ήταν φοιτητές και δεν κατοικούσαν στην Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη, την Πάτρα, τα Γιάννενα. Κάτι από όσα έζησα, είτε από πρώτο είτε από δεύτερο χέρι, κάποια παιχνίδια της φαντασίας, κάτι από όσα σκέφτηκα, κάτι από όσα συνέβησαν ή θα μπορούσαν να συμβούν αποτυπώνεται εδώ.

Και ένας από τους λόγους που σήμερα συγκέντρωσα παλιές και νεότερες ιστορίες του Νοέμβρη, ανάμεσά τους και κάποιες που κρατούσα στο συρτάρι, είναι επειδή θέλησα να δώσω φωνή και σ’ εκείνους που δεν μίλησαν, που έφυγαν νέοι, όμως θα υπάρχουνε πάντα «και την ωραία νιότη τους θα ζηλεύει η ιστορία».