Στο πιο ψηλό κτήριο της πόλης, λίγο χαμηλότερα από τα σύννεφα, βρίσκεται το εστιατόριο μοριακής γαστρονομίας «Pick-less» του διάσημου μεν, δυστυχισμένου δε, σεφ Φάνη. Στην παγωμένη του, σχεδόν χειρουργική, κουζίνα χτυπάει η ζεστή καρδιά της Ευτυχίας.

Στην Ευτυχία και τις καλές της νεράιδες αρκούν 80 λεπτά γεμάτα νότες, χορό, χρώματα, γεύσεις και μυρωδιές για να μας μάθει πώς διανύεται η απόσταση από τον ασήμαντο βίο στην ευτυχισμένη ζωή. Και λίγες μπουκιές πιο πέρα.

«Πώς είπαμε ότι σε λένε:»

«Ευτυχία… Ευτυχία με λένε».

Μια μουσική κωμωδία έρωτα και κουζίνας.

 

Ταυτότητα της παράστασης

Κείμενο:             Αλέξανδρος Ντερπούλης

Σκηνοθεσία: Πωλίνα Καραναστάση

Πρωτότυπη Μουσική: Cole Porter

Διασκευή και παραγωγή μουσικής: Νάσσος Σωπύλης

Στίχοι: Αλέξανδρος Ντερπούλης

Σκηνικά/κουστούμια: Νατάσσα Παπαστεργίου

Βοηθός σκηνοθέτη: Φωτεινή Μπιρλή

Χορογραφία: Έλενα Γεροδήμου

Φωτισμοί: Κατερίνα Μαραγκουδάκη

Φωτογραφίες: Μενέλαος Μυρίλλας

Οργάνωση παραγωγής: Θάνος Δημητριάδης            

Παίζουν: Χριστέλα Γκιζέλη, Βαγγέλης Κρανιώτης, Γιάννης Λάζαρης, Γιάννης Πλιάκης,

Μάριος Σουγιουτζόγλου, Χριστίνα Φρονίστα

 

Έναρξη: Σάββατο 6 Φεβρουαρίου 2010

Σκηνή 104 -1: Πέμπτη-Κυριακή  21:30, Σάββατο: 18:30

Διάρκεια παράστασης: 80’

Τιμές εισιτηρίων: 20 γενική είδοσος, 15 φοιτητικό και λαϊκή απογευματινή Σαββάτου, κάθε Πέμπτη γενική είσοδος  10 ευρώ

ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΕΝΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ

 

104: Θεμιστοκλέους 104, Εξάρχεια * Τηλέφωνο: 210 3826185

 

 

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ:

 

H Ευτυχία είναι 23 χρόνων. Έχει σπουδάσει μαγειρική και έχει ένα φυσικό ταλέντο να μαγειρεύει φαγητά απροσδόκητα κι ερεθιστικά, φαγητά για ερωτευμένους.

Η Ευτυχία δουλεύει στην κουζίνα του διάσημου εστιατορίου μοριακής γαστρονομίας PICKLESS, στην «μπριγάδα» του φοβερού και τρομερού σεφ, του Φάνη, ο οποίος, αν και μόλις 30 χρόνων,  θεωρείται κορυφαίος στη μοριακή γαστρονομία με ιδιαίτερη έμφαση σε πιάτα που θυμίζουν «ζωντανά γλυπτά». Η επανάσταση του Φάνη στο κουζινικό κατεστημένο.

Κάθε βράδυ η Ευτυχία, για 10-12 ώρες κάνει ακριβώς τις ίδιες κινήσεις, πανομοιότυπες, χωρίς καμιά παραλλαγή: σκουπίζει, καθαρίζει, κουβαλάει σάκους με λαχανικά, κιλά τροφίμων περνούν  από τα χέρια της, για να καταλήξουν προσεκτικά επεξεργασμένα στα διάσημα πιάτα του Φάνη.

Κι ενώ ο Φάνης ελέγχει και την παραμικρή λεπτομέρεια στις δημιουργίες του πριν σερβιριστούν, δεν έχει ποτέ μάτια ούτε αυτιά για τον άνθρωπο που τις ετοιμάζει, ούτε καν το όνομα της Ευτυχίας δεν γνωρίζει.

Τα ξημερώματα, όταν τελειώνει τη βάρδιά της, η Ευτυχία τυλίγεται στο κόκκινο πανωφόρι της και ψωνίζει από την αγορά υλικά μοναδικά, σε συνδυασμούς απροσδόκητους.

Το σπίτι της στο κέντρο της πόλης, είναι όλο μια κουζίνα, πολλά παράθυρα και ένα παλιό κόκκινο ψυγείο, ξέχειλο από εδέσματα ερωτικά. Η Ευτυχία τραγουδάει, μαγειρεύει κι ονειρεύεται ότι μοιράζεται το είναι της, τα φαγητά της, την τέχνη της και τη ζωή της με τον Φάνη.

Κι όταν το όνειρο και το τραγούδι τελειώνει, προσεκτικά πακετάρει τα δημιουργήματά της και τα μοιράζεται με τις «κοπέλες» που κάνουν πιάτσα στο δρόμο της.

Τα «κορίτσια»,  μαγεμένα από τις ικανότητές της και τη νοστιμιά των φαγητών της, την εμπιστεύονται και την αγαπούν σιγά σιγά.

Κι όσο τη βλέπουν να στεναχωριέται για τον Φάνη, αποφασίζουν να γίνουν οι καλές «νεράιδες» της Ευτυχίας, να της δώσουν αυτό το «τσακ» με το μαγικό ραβδάκι τους, το μυστικό που θα μετατρέψει την Ευτυχία από σταχτοπούτα της κουζίνας σε πριγκίπισσα της καρδιάς του Φάνη.

Οι καλές «νεράιδες» θα κάνουν το όνειρο της Ευτυχίας πραγματικότητα.

Η Ευτυχία, με ανανεωμένη την αυτοπεποίθησή της, θα πάρει την πρωτοβουλία να παρουσιάσει, ανώνυμα στην αρχή, τα μοναδικά της εδέσματα στον Φάνη.

Κι όταν εκείνος θα την πιάσει στα πράσα να αφήνει ακόμα ένα «ανώνυμο αριστούργημα» αργά το βράδυ στον πάγκο της κουζίνας του, θα το δοκιμάσει και θα ανοίξουν διάπλατα γι’ αυτόν οι πόρτες του παραδείσου της Ευτυχίας.