Βίκυ Πάτσιου

Η Βίκυ Πάτσιου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1956. Σπούδασε Φιλολογία στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (Τμήμα Βυζαντινών και Νεοελληνικών Σπουδών) και ακολούθησε μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης (Paris I) απ' όπου πήρε και το διδακτορικό της δίπλωμα το 1987 (διατριβή με θέμα: Réalité historique et transcription littéraire: le cas de C. Théotokis, Paris 1987, δακτυλ.). Έχει συνεργαστεί με το Κέντρο Νεολληνικών Ερευνών, όπου ασχολήθηκε με θέματα που αφορούν την ιστορία της νεολληνικής παιδείας. Διδάσκει Παιδική Λογοτεχνία και Νεοελληνική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών ως επίκουρος καθηγήτρια. Έχει λάβει μέρος με ανακοινώσεις σε επιστημονικά συνέδρια στο εσωτερικό και το εξωτερικό. Το συγγραφικό της έργο περιλαμβάνει αυτοτελείς εκδόσεις, καθώς και μελέτες και άρθρα δημοσιευμένα κατά καιρούς σε λογοτεχνικά περιοδικά. Μεταξύ άλλων έχει εκδώσει τα εξής βιβλία: Η Διάπλασις των παίδων (1879-1922). Το πρότυπο και η συγκρότησή του, α’ έκδοση, Αθήνα, ΙΑΕΝ, 1987· Τα πρόσωπα του παιδιού στην πεζογραφία (1880-1930), Ίδρυμα Ερευνών για το Παιδί, Αθήνα, εκδ. Δωδώνη, 1991· Περιοδικά Λόγου και Τέχνης 2. Ηγησώ (1907-1908). Ποιητική Έκδοση (1913-1914), Αθήνα, εκδ. Διάττων, 1992.

Από τις Εκδόσεις Καστανιώτη κυκλοφορούν:

• Η Διάπλασις των Παίδων, 1995