Έλλη Λαμπρίδη

Η Έλλη Λαμπρίδη γεννήθηκε στην Αθήνα το 1896. Σπούδασε Φιλολογία στη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών, πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές Παιδαγωγικών στη Ζυρίχη και στο Λονδίνο και εκπόνησε διδακτορική διατριβή Φιλοσοφίας στη Ζυρίχη. Το 1919 εργάστηκε σε Παρθεναγωγεία της Κωνσταντινούπολης, το 1922 παντρεύτηκε και το 1923 έφερε στον κόσμο την κόρη της Νίκη. Το 1924 προσελήφθη ως υποδιευθύντρια στο Αμερικανικό Κολλέγιο Θηλέων, το 1930 διορίστηκε ως υποδιευθύντρια στο Μαράσλειο Διδασκαλείο, το 1932 μετατέθηκε στις Παιδαγωγικές Ακαδημίες της Τρίπολης και της Λαμίας και το 1935 απολύθηκε από την υπηρεσία της. Το 1939 πήγε στην Αγγλία, με υποτροφία του Βρετανικού Συμβουλίου, για έρευνα στο Παιδαγωγικό Ινστιτούτο του Πανεπιστημίου του Λονδίνου, ενώ παρακολούθησε μαθήματα Φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ. Με τον πόλεμο αποκλείστηκε στην Αγγλία και εργάστηκε εκεί ως διευθύντρια του Γραφείου Τύπου της εξόριστης ελληνικής κυβέρνησης. Το 1945 επέστρεψε στην Ελλάδα, όπου βρήκε νεκρή από θραύσμα βρετανικού όλμου την κόρη της Νίκη. Το 1946 επέστρεψε στην Αγγλία. Συνεργάστηκε με την Ένωση για τη Δημοκρατία στην Ελλάδα (League for Democracy in Greece) με αποτέλεσμα να της αφαιρεθεί η ελληνική ιθαγένεια μέχρι το 1959. Το 1960 επέστρεψε οριστικά στην Ελλάδα και έκτοτε ασχολήθηκε με το συγγραφικό της έργο. Στις εκλογές του 1964 ήταν υποψήφια με το Ελληνικό Σοσιαλιστικό Κόμμα. Την περίοδο της δικτατορίας των συνταγματαρχών της αφαιρέθηκε για δεύτερη φορά το διαβατήριο. Έφυγε από τη ζωή το 1970. Στη διαθήκη της ζητούσε να ιδρυθεί με τη μικρή περιουσία της μια φιλοσοφική βιβλιοθήκη.

Από τις Εκδόσεις Καστανιώτη κυκλοφορούν:

• Καπνός ήταν..., 2019