Πάμπλο Νερούδα

Ο Πάμπλο Νερούδα, ένας από τους κορυφαίους ποιητές του περασμένου αιώνα, γεννήθηκε το 1904 στο Παράλ της Χιλής. Το πραγματικό του όνομα ήταν Ρικάρδο Νεφταλί Ελιέσερ Ρέγιες Μπασοάλτο. Τα πρώτα του ποιήματα τα έγραψε σε ηλικία δέκα ετών και από νεαρός άρχισε να δημοσιεύει σε περιοδικά. Την περίοδο των σπουδών του στο Σαντιάγο εξέδωσε το δημοφιλές Είκοσι ερωτικά ποιήματα κι ένα τραγούδι χωρίς ελπίδα (Veinte poemas de amor y una canciόn desesperada), που τον καθιέρωσε ως μια σημαντική φωνή της ισπανόφωνης λογοτεχνίας. Υπηρέτησε στο διπλωματικό σώμα από διάφορες θέσεις και ταξίδεψε σε πολλές χώρες του κόσμου. Υπήρξε πολιτικός ακτιβιστής, μέλος του Κομουνιστικού Κόμματος και στρατευμένος διανοούμενος. Καλλιέργησε για την ποίηση μια ριζοσπαστική αντίληψη, την οποία και προώθησε με το έργο του. Έγραψε περισσότερα από τριάντα βιβλία, μεταξύ αυτών και το Γενικό άσμα (Canto General), που μελοποιήθηκε από τον Μίκη Θεοδωράκη. Η λογοτεχνική πορεία του Πάμπλο Νερούδα αποτυπώνει με μοναδικό τρόπο τις πολλές δυνατότητες της λυρικής έκφρασης μέσα στην πλούσια επικράτεια της ισπανικής γλώσσας. Το 1971, στο απόγειο της διεθνούς φήμης του, η Σουηδική Ακαδημία του απένειμε το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας για τη δύναμη της ποίησής του «που αναζωογονεί τη μοίρα και τα όνειρα μιας ολόκληρης ηπείρου». Πέθανε το 1973 σε ηλικία εξήντα εννέα ετών. Η κηδεία του, παρά τα δρακόντεια μέτρα ασφαλείας, πυροδότησε την πρώτη μεγάλη διαδήλωση των Χιλιανών κατά του δικτατορικού καθεστώτος.

Από τις Εκδόσεις Καστανιώτη κυκλοφορούν:

• Εστραβαγάριο (υπό έκδοση)
• Εστραβαγάριο, 2017

Βραβεία

• 1971 ΝΟΜΠΕΛ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ