«Η πολιτική της οικογένειας» | Εκδόσεις Καστανιώτη

ΝΤΑΙΗΒΙΝΤ ΤΖΑΙΥ, Εκπαιδευτικό Παράρτημα των Τάιμς του Λονδίνου.

"/>

Η πολιτική της οικογένειας

Μετάφραση:
Ιουλία Ραλλίδη

Η μακέτα στο εξώφυλλο είναι του Γιάννη Λεκκού

Η πολιτική της οικογένειας
  • ISBN: 960-03-0289-8
  • σελ. 152
  • 23 Νοεμβρίου 1975
  • Εξαντλήθηκε

Περίληψη

Το βιβλίο αυτό ασχολείται με το θεσμό της οικογένειας που ο συγγραφέας θεωρεί σαν ένα σύστημα εξαιρετικά πολύπλοκων σχέσεων. «Η ουσία του επιχειρήματος του Λαινγκ είναι ότι αυτή καθαυτή η έννοια "οικογένεια" βασίζεται στην αμοιβαία συνενοχή εκείνων που πιστεύουν ότι είναι μέλη της. Μια οικογένεια απειλείται, λοιπόν, όταν απειλούνται μια ή περισσότερες από τις ιδέες στις οποίες οφείλει την ύπαρξή της. Εφόσον, όμως, η οικογένεια παρέχει στο καθένα από τη μέλη της την ταυτότητα του εαυτού του, μένουμε με μια αλυσίδα αλληλένδετων κρίκων που καθένας τους μπορεί να ολοκληρώσει οποιεσδήποτε διαπροσωπικές διαδικασίες, όπου μπορεί να συμμετέχει ταυτόχρονα οποιοδήποτε μέλος. Ο λαμπρός τρόπος με τον οποίο ο δρ Λαινγκ λύνει τους κόμπους κάνει αυτές ειδικά τις απόψεις τις πιο σημαντικές της τελευταίας δεκαετίας».

ΝΤΑΙΗΒΙΝΤ ΤΖΑΙΥ, Εκπαιδευτικό Παράρτημα των Τάιμς του Λονδίνου.

Βιογραφικά στοιχεία

Ρόναλντ Λαινγκ

Ο Ρόναλντ Ντ. Λάινγκ γεννήθηκε στη Γλασκώβη το 1927 και φοίτησε στο εκεί πανεπιστήμιο, απ' όπου πήρε πτυχίο Ιατρικής το 1951. Από το 1951 έως το 1953 εργάστηκε ως ψυχίατρος στο βρετανικό στρτό και κατόπιν στο Βασιλικό Ψυχιατρικό Ίδρυμα της Γλασκώβης (1955), στο τμήμα Ψυχολογικής Ιατρικής του πανεπιστημίου της ίδιας πόλης (1956) και στην Κλινική Τάβιστοκ (1957-1961). Υπήρξε διευθυντής της Κλινικής Λάνγκαμ του Λονδίνου (1962-1965). Από το 1961 έως το 1967, ως υπότροφος του Ιδρύματος Υποτροφιών Ψυχιατρικών Ερευνών, διεξήγαγε έρευνες που αφορούσαν στην οικογένεια σε συνεργασία με το Ινστιτούτο Ανθρωπίνων Σχέσεων Τάβιστοκ, ενώ αργότερα διετέλεσε πρόεδρος του Συνδέσμου Φιλαδέλφια, ενός μη κερδοσκοπικού ιδρύματος που ασχολείται με την ανάπτυξη πρακτικής στρατηγικής σε περιτπώσεις κοινωνικών επεμβάσεων βάσει των θεωρητικών θέσεων που επεξεργάστηκαν οι Νταίηβιντ Κούπερ, Γκρέγκορυ Μπαίητσον, Ρος Σπεκ και άλλοι. Ως ψυχαναλυτής και ψυχίατρος έκανε έρευνες που αφορούν ιδιαίτερα στη σχιζοφρένεια, στα διάφορα είδη οικογενειών και στις ποικιλόμορφες ανθρώπινες εμπειρίες, ανάμεσα στις οποίες περιλαμβάνεται και αυτή που διαμορφώνεται από ναρκωτικά που διευρύνουν τη συνείδηση, όπως η μεσκαλίνη και το LSD-25. Πέθανε στις 23 Αυγούστου 1989 από καρδιακή ανακοπή.




Βιβλιογραφία