«Ο Εαυτός και οι Άλλοι» | Εκδόσεις Καστανιώτη

Ο Εαυτός και οι Άλλοι

Μετάφραση:
Νίκος Μπαλής

Ο Εαυτός και οι Άλλοι
  • ISBN: 960-03-3760-8
  • σελ. 216
  • Επανέκδοση
  • 14 Οκτωβρίου 2004
  • € 15,90

Περίληψη

Ο άνθρωπος θεωρεί πολλά πράγματα σαν δεδομένα: λόγου χάρη, ότι διαθέτει ένα σώμα που έχει εσωτερικό και εξωτερικό, ότι ξεκίνησε με τη γέννησή του και ότι τελειώνει βιολογικά με το θάνατό του, ότι κατέχει μία θέση στο χρόνο, ότι υφίσταται σαν συνεχές ον από τον έναν ως τον άλλον τόπο κι από τη μία ως την άλλη στιγμή. Το συνηθισμένο άτομο δε διαλογίζεται γι' αυτά τα βασικά στοιχεία του είναι του, θεωρεί τον τρόπο του να βιώνει τον εαυτό του και τους άλλους σαν αληθινό. Ωστόσο, ορισμένοι άνθρωποι δεν τον θεωρούν. Ονομάζεται συχνά σχιζοειδείς. Ακόμα περισσότερο, ο σχιζοφρενής δεν θεωρεί δεδομένο το άτομό του (και τα άλλα άτομα) σαν να είναι επαρκώς ενσαρκωμένο, ζωντανό, πραγματικό, ουσιαστικό και συνεχές ον, που βρίσκεται σ' ένα χώρο μια συγκεκριμένη χρονική στιγμή και σ' ένα διαφορετικό χώρο μια διαφορετική χρονική στιγμή, παραμένοντας συνέχεια το «ίδιο». Με την αίσθηση ότι ο εαυτός του είναι το ενεργητικό υποκείμενο των ίδιων των πράξεών του και όχι ρομπότ, μηχανή, πράγμα, στερείται επίσης την αίσθηση ότι είναι ο δημιουργός των αντιλήψεών του και αισθάνεται ότι κάποιος άλλος χρησιμοποιεί τα μάτια του, τα αυτιά του κτλ.

Βιογραφικά στοιχεία

Ρόναλντ Λαινγκ

Ο Ρόναλντ Ντ. Λάινγκ γεννήθηκε στη Γλασκώβη το 1927 και φοίτησε στο εκεί πανεπιστήμιο, απ' όπου πήρε πτυχίο Ιατρικής το 1951. Από το 1951 έως το 1953 εργάστηκε ως ψυχίατρος στο βρετανικό στρτό και κατόπιν στο Βασιλικό Ψυχιατρικό Ίδρυμα της Γλασκώβης (1955), στο τμήμα Ψυχολογικής Ιατρικής του πανεπιστημίου της ίδιας πόλης (1956) και στην Κλινική Τάβιστοκ (1957-1961). Υπήρξε διευθυντής της Κλινικής Λάνγκαμ του Λονδίνου (1962-1965). Από το 1961 έως το 1967, ως υπότροφος του Ιδρύματος Υποτροφιών Ψυχιατρικών Ερευνών, διεξήγαγε έρευνες που αφορούσαν στην οικογένεια σε συνεργασία με το Ινστιτούτο Ανθρωπίνων Σχέσεων Τάβιστοκ, ενώ αργότερα διετέλεσε πρόεδρος του Συνδέσμου Φιλαδέλφια, ενός μη κερδοσκοπικού ιδρύματος που ασχολείται με την ανάπτυξη πρακτικής στρατηγικής σε περιτπώσεις κοινωνικών επεμβάσεων βάσει των θεωρητικών θέσεων που επεξεργάστηκαν οι Νταίηβιντ Κούπερ, Γκρέγκορυ Μπαίητσον, Ρος Σπεκ και άλλοι. Ως ψυχαναλυτής και ψυχίατρος έκανε έρευνες που αφορούν ιδιαίτερα στη σχιζοφρένεια, στα διάφορα είδη οικογενειών και στις ποικιλόμορφες ανθρώπινες εμπειρίες, ανάμεσα στις οποίες περιλαμβάνεται και αυτή που διαμορφώνεται από ναρκωτικά που διευρύνουν τη συνείδηση, όπως η μεσκαλίνη και το LSD-25. Πέθανε στις 23 Αυγούστου 1989 από καρδιακή ανακοπή.




Βιβλιογραφία