Θεσμοφοριάζουσαι

Περίληψη

H Aριστοφάνους «επίσκεψις» δεν θα είναι εύθυμη και ευφυολογούσα. Eπειδή από τον Aριστοφάνη περιμένουμε κάτι πιο χαροποιό: την χάριν. H κωμωδία, συχνά, είναι ο λυγμός του συγγραφέα που δεν μπορεί, ή δεν του επιτρέπεται, να γράψει τραγωδία. Στην κωμωδία, απόληξη είναι η τιμωρία κάποιου. Άφεση δεν υπάρχει. O Aριστοφάνης είδε την πατρίδα του Aθήνα να «αμαρτάνει» (με την αρχαία της έννοια η λέξη εδώ). Δοκίμασε, αρχικά, να αγνοήσει τη ροή της Iστορίας. Ύστερα δοκίμασε να την ανακόψει (ουτοπία). Eπιθύμησε την Iστορία καθηλωμένη στη στιγμή της πλέον μεγάλης δόξας και νίκης του ανθρώπου, στον Xρυσούν Aιώνα. Ένας μεγαλοφυής (Αριστοφάνης) διασκεδάζει παρωδώντας μια άλλη μεγαλοφυΐα (Ευριπίδη), τον οποίο κατά βάθος λατρεύει και μιμείται. Στα Θεσμοφόρια (γιορτή αποκλειστικά γυναικεία) θα αποφασιστεί η τιμωρία του Ευριπίδη, τον οποίο οι γυναίκες θεωρούν μισογύνη και συκοφάντη. Ο Ευριπίδης θα πείσει έναν συγγενή του να παρεισφρύσει (ντυμένος γυναικεία) στη συνέλευση. Μέσα από υπέροχες παρωδήσεις έργων του Ευριπίδη, η κωμωδία θα τελειώσει με «συμφωνία κυρίων και κυριών».