«Οι νταντάδες» | Εκδόσεις Καστανιώτη

Οι νταντάδες

Θεατρικό έργο σε τρεις πράξεις

Οι νταντάδες
  • ISBN: 960-03-2260-0
  • σελ. 144
  • 29 Ιουλίου 1998
  • Εξαντλήθηκε

Περίληψη

... Βρισκόμαστε μπροστά σ' ένα έργο που όχι μονάχα αντέχει στην αυστηρότερη κριτική, αλλά και αξίζει να το δει κανείς. Ο συγγραφέας του, προικισμένος αναμφισβήτητα, μοιάζει να 'χει ξεπεράσει σε επαρκή βαθμό το στάδιο των δοκιμών. Δεν είναι μονάχα η παρατηρητικότητα κι η ευστοχία του «διαλόγου», διάσπαρτου από πλούσιο και αποτελεσματικό στους σατιρικούς του στόχους χιούμορ, που κάνει απολαυστική την παρακολούθηση. Είναι και η διαγραφή των «τύπων», που δεν παύουν –μολονότι μετέχουν του συμβόλου– να παραμένουν ζωντανές ανθρώπινες φιγούρες, που σε σταματάει. Και το κυριότερο, όπως είπαμε ήδη, οι φιγούρες αυτές παραμένουν αυθεντικά δημιουργήματα του συγγραφέα και όχι κακέκτυπα ξένων εμπνεύσεων.

ΒΑΣΟΣ ΒΑΡΙΚΑΣ, «ΤΑ ΝΕΑ», 4-3-1970

 

Η θεατρική σεζόν έκλεισε αφήνοντας στην αγκαλιά του κοινού ένα νεογέννητο παίδαρο, που όλοι προσβλέπουμε με αγάπη και προσδοκίες: ένα νέο θεατρικό συγγραφέα. Εκρηκτικής υγείας, με κύτταρα ελληνικότατα, που αφομοίωσαν όλα τα κατατόπια, δικά μας και ξένα, χωρίς να αλλοιώσουν τις στέρεες και βαθύτατες καταβολές μιας αυθεντικής και σπαρταριστής ελληνικότητας. Χρόνια και χρόνια αναμονής δικαιώνονται· απάνω στη σκηνή, την τόσο απαιτητική, του «Θεάτρου Τέχνης», περπάτησαν ατόφιοι ελληνικοί άνθρωποι και χαρακτήρες. Επιτέλους τα μάγια λύθηκαν.

Λ.Ζ., «ΘΕΑΤΡΟ»

 

Ο νέος συγγραφέας διαθέτει εκλεκτής ποιότητας θεατρικές αρετές. Πριν απ' όλα υπάρχει μια ωριμότητα που θεμελιώνει και κατευθύνει το ανάπτυγμα της σκηνικής δομής. Φορτίζει τους πόλους των συγκρούσεων με ψυχολογική συνέπεια. Ολοκληρώνει με σαφήνεια τους χαρακτήρες του. Δίνει στο διάλογο ρευστότητα, χρώμα, ευκινησία, ουσία. Οι νταντάδες στηρίζουν βασικά τη δράση τους πάνω σ' ένα διάλογο που ξετυλίγεται τόσο εύρυθμα, ανανεώνεται τόσο «φυσιολογικά», ώστε να διατηρεί το ενδιαφέρον του, δύο ώρες, αδιάλειπτο.

ΓΙΩΡΓΟΣ Ν. ΚΑΡΤΕΡ, «ΝΕΑ ΠΟΛΙΤΕΙΑ», 24-2-1970

Βιογραφικά στοιχεία

Γιώργος Σκούρτης

Ο Γιώργος Σκούρτης, ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες δημιουργούς, πέθανε την Κυριακή 18 Νοεμβρίου 2018, ολοκληρώνοντας ένα σπουδαίο ταξίδι στην πεζογραφία και στο θέατρο που κράτησε περισσότερο από σαράντα χρόνια. Ο Γιώργος Σκούρτης γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Πρωτοεμφανίστηκε το 1970 στο Θέατρο Τέχνης του Καρόλου Κουν με το θεατρικό έργο Οι
νταντάδες
, ένα έργο-σταθμό της σύγχρονης δραματουργίας μας. Ακολούθησαν: Οι Μουσικοί, Οι Εκτελεστές, Οι Ηθοποιοί, Κομμάτια και θρύψαλα, Ο Καραγκιόζης παρά λίγο Βεζύρης, Απεργία, Το θρίλερ του έρωτα, η άπαιχτη ακόμα Ιστορική τριλογία (Η δίκη του Σωκράτη, Η κωμωδία του βασιλιά Ιουγούρθα, Υπόθεση Κ.Κ.), Εφιάλτες και πολλά άλλα, γραμμένα σε μια πρωτόφαντη για το ελληνικό ρεπερτόριο, σκληρή και συνάμα αποκαλυπτική γλώσσα, με πολύ χιούμορ, προσωπικές και συλλογικές τραγωδίες. Τα έργα αυτά, μαζί με τα πεζογραφήματά του Mπαρμπα-Tζωρτζ, Αυτά κι άλλα πολλά, Ιστορίες με πολλά στρας, Το χειρόγραφο της Ρωξάνης, Το συμπόσιο της Σελήνης, Πήδημα θανάτου, Ο Κίλερ, Αυτός ο μπάτσος, δημιούργησαν «τομή» στο ελληνικό θεατρικό και το λογοτεχνικό πεδίο, επηρεάζοντας τους νεότερους συγγραφείς με το καινούργιο ήθος και ύφος γραφής. Τα θέματα του συγγραφέα Γιώργου Σκούρτη έχουν να κάνουν με το «δίδυμο» Πολίτης/Εξουσία, με ξεκάθαρο το στοιχείο της κοινωνικοπολιτικής καταγγελίας, αλλά και την ψυχολογική εμβάθυνση στις διαπροσωπικές σχέσεις και τις υπαρξιακές αγωνίες του σύγχρονου παγκοσμιοποιημένου ανθρώπου. Τα δύο –μικρά αλλά πολυδιαβασμένα– βιβλία του Εκποίηση και Νύχταθλο είναι μια «εκ βαθέων» καταγραφή στίχων, ερωτικών σπαραγμάτων και νυχτερινών κατανύξεων.




Βιβλιογραφία