«Η θάλασσα της γονιμότητας - Ο ναός της αυγής» | Εκδόσεις Καστανιώτη

Η θάλασσα της γονιμότητας - Ο ναός της αυγής

Μυθιστόρημα

Τόμος Γ´

Μετάφραση:
Γιούρι Κοβαλένκο

Πίνακας εξωφύλλου: Toyokuni, «Fireworks at Ryogoku Bridge», mid-1820s
Μακέτα εξωφύλλου: Μαρία Κωνσταντακάκη

Η θάλασσα της γονιμότητας - Ο ναός της αυγής
  • ISBN: 978-960-03-1322-2
  • σελ. 400
  • 5 Ιουνίου 1996
  • € 15,90

Περίληψη

«Η ολοκλήρωση αυτού του μεγάλου μυθιστορήματος –Η θάλασσα της γονιμότητας– με κάνει να αισθάνομαι ότι έφτασε το τέλος του κόσμου...» έγραψε ο Γιούκιο Μισίμα τον Οκτώβριο του 1970. Το Νοέμβριο ήταν νεκρός – ύστερα από τελετουργική αυτοκτονία.

Αποτελούμενη από τέσσερα μέρη, Η θάλασσα της γονιμότητας αντιπροσωπεύει την άνθηση της ιδιόμορφης μεγαλοφυίας του Μισίμα. Το Ανοιξιάτικο χιόνι είναι μια ευγενική και συγκινητική ιστορία αγάπης. Στα Αφηνιασμένα άλογα, την αιματηρή συνέχειά του, πρωταγωνιστεί ένας ακροδεξιός τρομοκράτης. Στο Ναό της αυγής, μια Ταϊλανδή πριγκίπισσα συνδέεται μυστικιστικά με τους ήρωες των προηγούμενων έργων. Ο Εκπεσών άγγελος είναι ένα έργο εξίσου συναρπαστικό και ερωτικό με τα προηγούμενα, αλλά διαπνέεται από μια αποχαιρετιστήρια θλίψη.

Στις 25 Νοεμβρίου του 1970 ο Γιούκιο Μισίμα, στην ακμή της λαμπρής λογοτεχνικής σταδιοδρομίας του, ξάφνιασε τον κόσμο με την τελετουργική αυτοκτονία του. Ο Μισίμα στα έργα του αναφέρεται συχνά στα θέματα της αυτοκτονίας και του πρόωρου θανάτου, ενώ εξέφρασε πολλές φορές την επιθυμία να πεθάνει νέος. Ολοκλήρωσε αυτή την τετραλογία, το τελευταίο έργο του, το πρωί της μέρας του θανάτου του. Λίγο πριν αυτοκτονήσει, έγραψε στους φίλους του ότι αισθανόταν κενός, έχοντας δώσει όλα του τα πιστεύω και τα αισθήματα για τη ζωή σ' αυτό το γιγαντιαίο εγχείρημα, το οποίο επαινέθηκε αργότερα ως αριστούργημα.

Βιογραφικά στοιχεία

Γιούκιο Μισίμα

Ο Γιούκιο Μισίμα, ένας από τους μεγαλύτερους συγγραφείς παγκοσμίως, γεννήθηκε το 1925 στο Τόκιο και το πραγματικό του όνομα ήταν Κιμιτάκε Χιράοκα. Καταγόταν από αριστοκρατική οικογένεια και μεγάλωσε με αυστηρή πειθαρχία, φοιτώντας στο σχολείο Γκακουσιού-ιν (Κολέγιο των Πατρικίων), όπου ανακάλυψε την ευρωπαϊκή και κλασική ιαπωνική λογοτεχνία. Όντας ακόμα μαθητής, εκδίδει, το 1944, την πρώτη του συλλογή διηγημάτων με τίτλο Ανθισμένο δάσος, η οποία γνωρίζει επιτυχία. Παράλληλα γράφεται στη Νομική Σχολή του Αυτοκρατορικού Πανεπιστημίου του Τόκιο. Τα γεγονότα του Β´ Παγκοσμίου Πολέμου και η ήττα της χώρας του επηρεάζουν βαθιά τον Μισίμα, που το 1946 εκδίδει τα διηγήματα Τσιγάρο και Ιστορία στο ακρωτήρι. Ακολουθούν τα έργα του: Οι κλέφτες (1948), Οι εξομολογήσεις μιας μάσκας (1949), Η δίψα της αγάπης (1950), Ο ναός του χρυσού περιπτέρου (1950), καθώς και δεκαεπτά μυθιστορήματα. Ταξιδεύει στην Αμερική και την Ευρώπη και επηρεάζεται από τη γαλλική λογοτεχνία. Το 1960 είναι η χρονιά που ο Μισίμα αρχίζει να ασχολείται με τον κινηματογράφο. Πέντε χρόνια αργότερα, το 1965, γυρίζει την ταινία «Τελετουργία του έρωτα και του θανάτου», ενώ το 1966 σκηνοθετεί ο ίδιος μια ταινία με τίτλο «Πατριωτισμός», που έχει ως θέμα της το sepuku (ή χαρακίρι, όπως υβριστικά αποκαλείται στη Δύση). Όμως και ο χώρος του θεάτρου δεν ξεφεύγει από τον ανήσυχο και δημιουργικό Μισίμα. Γράφει το θεατρικό Η κυρία ντε Σαντ και διάφορα άλλα έργα με τα οποία στοχεύει στην αναβίωση του παραδοσιακού θεάτρου Νο της πατρίδος του.

Όμως ο κινηματογράφος και το θέατρο δε μειώνουν τη συγγραφική παραγωγή του Μισίμα. Το 1963 εκδίδεται Ο ναύτης που ξέβρασε η θάλασσα και το 1966 το Ανοιξιάτικο χιόνι, ο πρώτος τόμος της τετραλογίας του Η θάλασσα της γονιμότητας, που ολοκληρώθηκε το 1970.

Ο Μισίμα, βαθιά επηρεασμένος από τα γεγονότα του Β´ Παγκοσμίου Πολέμου και την ταπεινωτική ήττα της πατρίδας του, εκπαιδεύεται στρατιωτικά στην εθνοφυλακή και συντάσσει προσωπικό στρατό από στρατολογούμενους φοιτητές υπό την ονομασία «Εταιρεία της Ασπίδας». Αποστολή του είναι η ηθική, πολιτιστική και πολιτική υπεράσπιση της Ιαπωνίας από τον εξαμερικανισμό. Στις 25 Νοεμβρίου του 1970, μετά από μια αποτυχημένη απόπειρα διαμαρτυρίας κατά της δυτικοποίησης της Ιαπωνίας, ο Μισίμα αυτοκτονεί μαζί με τον εραστή του Μορίτα, ακολουθώντας πιστά την παραδοσιακή τεχνική του sepuku, διχάζοντας έτσι την κοινή γνώμη και συσκοτίζοντας το έργο του.




Βιβλιογραφία