Γκας ο γκάνγκστερ

Περίληψη

Με λένε Γκας. Kώστα με βάφτισαν, όμως τριάντα τόσα χρόνια δεν το έχω ακούσει αυτό το όνομα, όλοι Γκας με φωνάζουν. Μου το κόλλησαν ένα βράδυ που έπαιζαν σινεμά στην πλατεία και βλέπαμε ένα αστυνομικό έργο. Γκας ο γκάνγκστερ, έτσι λέγανε όλοι το παλληκαράκι και παρόλο που δεν είχε σκοτώσει κανέναν, εκείνοι τον σκότωσαν. Γκας ο γκάνγκστερ, έτσι είπανε κι εμένα, γιατί όλοι περίμεναν πως κάποτε θα σκοτώσω ή θα με σκοτώσουν. Και μ' έδιωξαν από το χωριό. M' έστειλαν στη Γερμανία στον πατέρα μου, που ούτε τον ήξερα ούτε με ήξερε.
Στο Αμβούργο συνάντησα έναν αστείο κι ασουλούπωτο Έλληνα καπετάνιο ενός σαπιοκάραβου, που, μόλις τον είδα, είπα αν η μοίρα μου ήταν άντρας, έτσι ακριβώς, όπως αυτός, θα ήταν.

—Πότε φεύγει το βαπόρι; τον ρώτησα.
—Αύριο φεύγουμε. Φεύγουμε αύριο.

«Χυμώδεις περιγραφές με καθοριστική την αίσθηση του αυθόρμητου, που εντείνεται από την πηγαία, καθόλου σκανδαλιστική, αθυροστομία».

Κυριακάτικο Βήμα

«Ο Σουρούνης είναι για μια ακόμα φορά έξοχα αφηγηματικός, λυρικός, χιουμορίστας, συχνά και στις ερωτικές περιγραφές του».

Αδέσμευτος Τύπος

«Πέρα από την άγρια αντιπαράθεση πατέρα και γιου κρύβεται η βαθιά ανάγκη μιας γνήσιας αμοιβαίας τρυφερότητας και, τέλος, μέσα από μια σκληρή γραφή αναδύεται ένας συναισθηματισμός δίχως όρια, χειροπιαστός».

Η Κυριακάτικη Αυγή

«Είναι, με διαφορά, το καλύτερο βιβλίο του φετινού καλοκαιριού».

Απογευματινή

«Στον Σουρούνη βρήκα την παλιά νεοελληνική γλυκύτητα και αθωότητα, που τείνουν να εκλείψουν στις μέρας μας».

Τα Νέα

«Γενικά, η εξιστόρηση της ζωής του Γκας γίνεται με τέτοιον τρόπο, που σε κάνει να θέλεις να κλάψεις και να γελάσεις ταυτοχρόνως».

Elle

«Ένα βιβλίο που κάθε αγόρι ή άντρας θα 'θελε να διαβάσει ή να έχει γράψει, και κάθε κορίτσι ή γυναίκα θα πρέπει να διαβάσει αν θέλει να μάθει να βλέπει πίσω από εκείνο που φαίνεται».

Έθνος

«Ειρωνική απόσταση από τα δρώμενα, όσο καταλυτικά ή δραματικά κι αν εμφανίζονται, και απλοποιημένη, αλλά κάθε άλλο παρά ανυποψίαστη γλώσσα, που επιφυλάσσει πολλές παγίδες σε όσους αποφασίζουν να μείνουν στην επιφάνειά της».

Ελευθεροτυπία

«Προσωπικά διάβασα απνευστί το μυθιστόρημα του Σουρούνη, ένα ζεστό υλικό, με δυνατές εικόνες, χιούμορ και ειρωνεία, βουτηγμένο σε μια υπέροχη γλώσσα».

Marie Claire