«Φέιγ βολάν της Κατοχής» | Εκδόσεις Καστανιώτη

Φέιγ βολάν της Κατοχής

Χρονογραφήματα

Επιλογή-Επιμέλεια: Γιώργος Ζεβελάκης, Επιλεκτική εργοβιογραφία: Αλέξανδρος Αργυρίου - Δημήτρης Ποσάντζης
Φέιγ βολάν της Κατοχής
  • ISBN: 978-960-03-4499-8
  • σελ. 336
  • 4 Οκτωβρίου 2007
  • € 19,08

Περίληψη

Αν το χρονογράφημα σε καιρό ειρήνης συνιστά επίπονη εργασία, στην Κατοχή αποτελούσε επικίνδυνη απασχόληση. Μια λέξη κοινωνικής κριτικής παραπάνω, μπορούσε να οδηγήσει τον χρονογράφο στο κολαστήριο του Χαϊδαρίου, ενώ μια έκφραση επαινετική να του αποδώσει πρόθεση συνεργασίας. Ισορροπώντας σαν ακροβάτης στη σκοτεινιά αυτών των ημερών, ο Κώστας Βάρναλης κατόρθωσε με τις στήλες του στην εφημερίδα Πρωία να συμπαρασταθεί στον κόσμο που δεινοπαθούσε, να αποφορτίσει την ατμόσφαιρα στις πιο δραματικές ώρες και να αναδείξει στα τραγικά γεγονότα το ενυπάρχον κωμικό στοιχείο.
Ο Παύλος Νιρβάνας θεωρούσε το χρονογράφημα «ιστορία του λεπτού και του δευτερολέπτου». Επισήμαινε ότι «συμβάντα, επεισόδια, σκηναί της ζωής, ασήμαντα κάποτε γεγονότα […], παραλαμβάνονται από τον χρονογράφον, ιστορούνται, διυλίζονται, καλούνται ν’ αποδώσουν την βαθυτέραν των ουσίαν και, κάποτε, την βαθυτέραν των έννοια». Από τη σήραγγα αυτής της σύνθετης πνευματικής διεργασίας πέρασαν και τα στιγμιότυπα της Κατοχής για να αποτυπωθούν για πάντα στα χρονογραφήματα του Βάρναλη. Η έκδοσή τους αναπληρώνει ένα φιλολογικό χάσμα, κυρίως όμως, επιτρέπει να ακουστεί και πάλι ο άδολος και στοχαστικός λόγος του σημαντικού αυτού διανοουμένου.

Βιογραφικά στοιχεία

Κώστας Βάρναλης

Ο ποιητής, πεζογράφος, κριτικός και μεταφραστής Κώστας Βάρναλης (1884-1974) γεννήθηκε στο Μπουργκάς της Βουλγαρίας (στον Πύργο της τότε Ανατολικής Ρωμυλίας). Σπούδασε κλασική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και νεοελληνική φιλολογία και αισθητική στο Παρίσι. Εργάστηκε ως καθηγητής στη Μέση Εκπαίδευση σε διάφορα σχολεία της επαρχίας και της Αττικής, καθώς και στην Παιδαγωγική Ακαδημία που διηύθυνε ο Δημήτριος Γληνός. Εξαιτίας των αριστερών φρονημάτων του υπέστη διώξεις και το 1926 παύτηκε οριστικά από το λειτούργημα του εκπαιδευτικού. Το 1935 εξορίστηκε μαζί με τον Γληνό και άλλους αριστερούς διανοουμένους στη Μυτιλήνη και στον Άγιο Ευστράτιο, λίγο καιρό μετά τη συμμετοχή του στο Α΄ Συνέδριο Σοβιετικών Συγγραφέων που είχε πραγματοποιηθεί στη Μόσχα.

Μετά την απόλυσή του από την εκπαίδευση εργάστηκε κυρίως ως δημοσιογράφος, συνεργαζόμενος με εφημερίδες και περιοδικά (Πρόοδος, Ανεξάρτητος, Πρωία, Ριζοσπάστης, Αυγή κ.ά.).

Έγραψε ποίηση, διηγήματα, χρονογραφήματα, αισθητικά και κριτικά κείμενα, ένα θεατρικό, δοκίμια και μελέτες. Μετέφρασε Ευριπίδη, Σοφοκλή, Αριστοφάνη, Ξενοφώντα, Μολιέρο, Ρακίνα Φλωμπέρ κ.ά.

Το 1956 τιμήθηκε από την Εταιρεία Ελλήνων Λογοτεχνών για την πεντηκονταετία της λογοτεχνικής του διαδρομής, ενώ το 1959 του απονέμήθηκε στη Μόσχα το Βραβείο Λένιν για τη συμβολή του «στον παγκόσμιο αγώνα για την ειρήνη».




Βιβλιογραφία