«Επιστροφή στα παιδιά της Αντιγόνης» | Εκδόσεις Καστανιώτη

Επιστροφή στα παιδιά της Αντιγόνης

Φωτογραφία εξωφύλλου: H Eύα Πάλμερ-Σικελιανού σε πρόβα στους Δελφούς (Aρχείο Θεατρικού Mουσείου)
Σύνθεση εξωφύλλου: Αντώνης Αγγελάκης

Επιστροφή στα παιδιά της Αντιγόνης
  • ISBN: 978-960-03-5080-7
  • eudoxus logo Εύδοξος: 16777
  • σελ. 328
  • 12 Απριλίου 2010
  • € 26,50

Περίληψη

Το βιβλίο Επιστροφή στα παιδιά της Αντιγόνης θέτει και πάλι μια σειρά από ερωτήματα που αφορούν στο παρελθόν αλλά περισσότερο στο παρόν μας:  Ποια είναι η θέση της αρχαίας κληρονομιάς στην παιδεία των Ελλήνων και της ανθρωπότητας; Υπάρχει δρόμος γυρισμού από την λησμονιά που σκεπάζει τους «άχρηστους» κλασικούς και την μονόπλευρη στροφή στο «χρήσιμο»; Τα πεδία που το απασχολούν είναι το θέατρο, η αρχαιογνωσία και ιδιαίτερα ο μύθος και η τελετουργία, καθώς και η νεότερη ελληνική πεζογραφία και ποίηση. Αναφέρεται σε ξένους και Έλληνες, από τον Έλιοτ και τον Φρόυντ μέχρι τον Κουν και τον Λεκατσά, τον Κάλβο, τον Μακρυγιάννη, τον Παπαδιαμάντη, τον Καβάφη, τις παραστάσεις της τραγωδίας και τον Καραγκιόζη. 

Μετά είκοσι έτη από την έκδοση της πρώτης μορφής αυτού του έργου, η επιστροφή στα ίδια ερωτήματα γίνεται σε μια μακρά εισαγωγή, που είναι ένα βιβλίο μέσα στο βιβλίο. Στο κείμενο αυτό επιβεβαιώνεται ότι στον μεγαλύτερο βαθμό η σχέση με την αρχαιότητα, που την θυμόμαστε όταν εκφωνούμε επετειακά λογίδρια, παραμένει για τους περισσότερους επίσημους εκφραστές της κοινωνίας μας επιδερμική και ευκαιριακή. Καθώς όμως συμβαίνει και με τους ήρωες του Δουμά, στο μυθιστόρημα της ωριμότητας που ακολουθεί τους Τρεις σωματοφύλακες, αυτός που ανατρέχει ή επιστρέφει στις μορφές, στις δημιουργίες και στα γεγονότα που τον σφράγισαν ανακαλύπτει κάτι που υπερβαίνει την φθορά: τα ίδια πρόσωπα και τα ίδια κείμενα βαθαίνουν και αποκτούν ένα νέο περιεχόμενο, μιλούν με μια νέα φωνή. Από αυτή την νέα φωνή που μας υποδέχεται στην επιστροφή μας πρέπει να αντλήσουμε τις απαντήσεις.

Βιογραφικά στοιχεία

Γιάγκος Ανδρεάδης

Ο Γιάγκος Ανδρεάδης σπούδασε στην Αθήνα Ιστορία και Αρχαιολογία και στα 1980 υποστήριξε στην École des Hautes Études, με διευθυντή σπουδών τον Jean Pierre Vernant, την διατριβή του Ο Διόνυσος και η μανία στην «Αντιγόνη» του Σοφοκλή. Διδάσκει στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, όπου διευθύνει το Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Πολιτιστικής Διαχείρισης και το Κέντρο Κλασικού Δράματος και Θεάματος. Σκηνοθέτησε δέκα θεατρικές παραστάσεις, που παίχτηκαν στην Ελλάδα, στην Ιταλία, στην Γαλλία και την Κύπρο. Διοργάνωσε διεθνή συνέδρια για το θέατρο και την λογοτεχνία και διηύθυνε αντίστοιχες διατριβές. Επίσης, δίδαξε και στο Πανεπιστήμιο Νεχρού του Δελχί, όπου εγκαινίασε την πρώτη έδρα Ελληνικού Πολιτισμού στην Ασία. Υπήρξε πρόεδρος της Καλλιτεχνικής Επιτροπής του Εθνικού Θεάτρου, εκπρόσωπος του Ελληνικού Κέντρου Θεάτρου στην UNESCO, θεατρικός κριτικός των εφημερίδων Εξόρμηση, Αυγή και Μεσημβρινή και παρουσιαστής της πολιτιστικής εκπομπής Αλητείας Ωδή στο σταθμό SEVEN X. 

Έγραψε: Τα Κρυμμένα του Καβάφη (Δρώμενα, 1984), Ο γυρισμός του Οδυσσέα και ο νόστος των ποιητών στην «Πολιτεία» (Καστανιώτης, 1986), Τα παιδιά της Αντιγόνης (Καστανιώτης, 1989),  Αντιγόνη (Λιβάνης, 1993), Ο «Ηλίθιος» του Ντοστογιέφσκι και το μηδέν της γραφής, (Πλέθρον, 1993), Εγχειρίδιο εγκληματολογίας (Πολύτροπο, 2004), Η αντίσταση της μνήμης (Σιδέρης, 2004), Στα ίχνη του Διονύσου, παραστάσεις αρχαίας τραγωδίας στην Ελλάδα, 1867-2000 (Σιδέρης, 2005), Αντιγόνη 2 (Λιβάνης, 2008), Από τον Αισχύλο στον Μπρεχτ, όλος ο κόσμος μια σκηνή (Τόπος, 2009) και άλλα. Δημοσίευσε το ποίημα Μπαλάντα του Αντικαρκινικού Μεταξά (Πολύτροπο, 2003) και τα πεζά Χαμοζωή και δόξα του Θεόφραστου Σκορδίλη, (Οδυσσέας, 1988), Τσουνάμι (Ελληνικά Γράμματα, 2006) και Λαθρέμποροι, ιστορίες κλεμμένες από άλλους (Τόπος, 2008). Μετέφρασε την Αντιγόνη, τις Βάκχες την Ελένη, τον Κύκλωπα και τους Ιχνευτές. Έγραψε κείμενα για τον κινηματογράφο, την τηλεόραση και το θέατρο, ανάμεσα στα οποία και δύο διασκευές των τραγωδιών Οιδίπους τύραννος και Αγαμέμνων σε μιούζικαλ.




Βιβλιογραφία