«Ελευθέριος Βενιζέλος και Μαρία Ελευθερίου: Η αλληλογραφία (1889-1890)» | Εκδόσεις Καστανιώτη

Ελευθέριος Βενιζέλος και Μαρία Ελευθερίου: Η αλληλογραφία (1889-1890)

Εισαγωγή: Μ.Ζ. Κοπιδάκης, Έκδοση επιστολών: Μαρία Αρ. Καραγιάννη
Ελευθέριος Βενιζέλος και Μαρία Ελευθερίου: Η αλληλογραφία (1889-1890)
  • ISBN: 978-960-03-6360-9
  • σελ. 448
  • 14 Νοεμβρίου 2018
  • € 20,00

Περίληψη

Το 1878, με τη Σύμβαση της Χαλέπας, η Πύλη αναγκάζεται να παραχωρήσει στην Κρήτη ημιαυτόνομο πολίτευμα. Ο Γενικός Διοικητής διορίζεται από τον Σουλτάνο, αλλά η Γενική των Κρητών Συνέλευση εκλέγεται. Στη Συνέλευση διαμορφώθηκαν δύο πολιτικοί σχηματισμοί: οι Συντηρητικοί και οι Φιλελεύθεροι ή, επί το λαϊκότερον, «οι Καραβανάδες» και οι «Ξυπόλυτοι». Την άνοιξη του 1889 ο εικοσιπενταετής δικηγόρος Ελευθέριος Βενιζέλος εκλέγεται πληρεξούσιος με τους Φιλελεύθερους που κέρδισαν τις εκλογές. Στις συνεδριάσεις απέδειξε αθρόα τη δύναμη της ρητορικής του αγχίνοιας. Όμως οι Συντηρητικοί, εξοργισμένοι από την ήττα, προχώρησαν σε ένα άωρο επαναστατικό κίνημα, το οποίον και κατεστάλη. Ο Ελευθέριος, που αν και διαφωνούσε στάθηκε αλληλέγγυος προς τους επαναστάτες, για να μη συλληφθεί κατέφυγε στην Αθήνα, όπου καταταλαιπωρήθηκε από το δριμύ ψύχος, την αβεβαιότητα και το μαράζι του έρωτα – η μνηστή του Μαρία Ελευθερίου είχε παραμείνει στα Χανιά.

Στην αλληλογραφία των μνηστευμένων καταγράφονται φύρδην μίγδην πολιτικές εκτιμήσεις, αισθήματα παφλάζοντα, αναπολήσεις, σχέδια για το κοινό μέλλον, προβλήματα της καθημερινότητας – εν ολίγοις τα δημόσια και τα ιδιωτικά. Στην εκτενή «Εισαγωγή» του Μ. Ζ. Κοπιδάκη σχολιάζονται οι πτυχές του Κρητικού Ζητήματος, η αλληλουχία των γεγονότων, η επανάκαμψη του ισλαμικού φανατισμού και η αποτυχία της οθωμανοποίησης των χριστιανών. Κάπως αναλυτικότερα διερευνώνται η «άχαρις διαμονή» στην Αθήνα, η επίπονη ενασχόληση του Ελευθέριου με την εκμάθηση της Γαλλικής, και οι προσωπικότητες του «αισθηματία» πολιτικού και της συμπονετικής Μαρίας.

Βιογραφικά στοιχεία

Μαρία Αρ. Καραγιάννη

Η Μαρία Αρ. Καραγιάννη είναι απόφοιτη Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου Αθηνών και δραστηριοποιείται επαγγελματικά στους τομείς της εκπαίδευσης και του πολιτισμού. Έχει συμμετάσχει σε συλλογικές εκδόσεις και ερευνητικές δραστηριότητες, αρθρογραφεί και παράλληλα συγγράφει για ενηλίκους και παιδιά.




Βιβλιογραφία

Μ. Ζ. Κοπιδάκης

Ο Μ. Ζ. Κοπιδάκης είναι ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Έργα του σε αυτοτελείς εκδόσεις είναι:

Το Γ΄ Μακκαβαίων και ο Αισχύλος, Βικελαία Δημοτική Βιβλιοθήκη, 21978.

Αριάδνη. Σχόλια στον ερωτικό Σεφέρη, Πολύτυπο, 21988.

Γιώργος και Μαρώ Σεφέρη, Η Αλληλογραφία Α΄( έκδοση και σχόλια), Βικελαία Δημοτική Βιβλιοθήκη, 21990, Ίκαρος, 32005.

Διονυσίου Λογγίνου, Περί ύψους, σχολιασμένη έκδοση και μετάφραση, Βικελαία Δημοτική Βιβλιοθήκη, 21990.

Εκκλησιαστής, μετάφραση Αλ. Ίσαρης, επίμετρο και σχόλια Μ. Ζ. Κοπιδάκης, Ολκός, 22018.

Οίνον επαινώ (Α΄ τόμος της τετράτομης σχολιασμένης ανθολογίας Ο Οίνος στην ποίηση), Ίδρυμα Φ. Μπουτάρη, 1995.

Σημωνίδου, Ίαμβος κατά γυναικών, κείμενο, μετάφραση, επίμετρο Μ. Ζ. Κοπιδάκης, επίμετρο Ιστός, 21995.

Ιστορία της ελληνικής γλώσσας (σχεδιασμός και επιστασία Μ. Ζ. Κοπιδάκης), ΕΛΙΑ/ ΜΙΕΤ, 101999.

Θάλαττα, θάλαττα. Η άλλη Ελλάδα η θαλασσινή, Μικρός Ναυτίλος, 2001.

Εν λόγω ελληνικώ… (φιλολογικά δοκίμια), Ίκαρος, 22007.

W. Schubart, Θρησκεία και Έρως, μετάφραση Μ. Ζ. Κοπιδάκης, σε συνεργασία με την Αικατερίνη Σκλήρη, Ολκός, 1991.

Μελετήματα, επιμέλεια Εβίνα Σιστάκου, Πατάκης, 2007.

Πέθανε πράγματι ο Μέγας Παν; (φιλολογικά δοκίμια), επιμέλεια Κ. Μπουρναζάκης, Βικελαία  Δημοτική Βιβλιοθήκη, 2018 [υπό έκδοση].