Γκρίζες μέλισσες

Περίληψη

Στο χωριό Μάλαγια Σταρογκράντοφκα, που βρίσκεται στη λεγόμενη «γκρίζα ζώνη» της Ανατολικής Ουκρανίας, έχουν απομείνει μονάχα ο σαρανταεννιάχρονος συνταξιούχος Σεργκέι Σεργκέγιτς και ο πρώην συμμαθητής του Πάσκα. Έχοντας διαμετρικά αντίθετες απόψεις για τη ζωή, είναι αναγκασμένοι να συμφιλιωθούν και το κατορθώνουν υπό νευραλγικές συνθήκες, δεχόμενοι μάλιστα επισκέψεις από διαφορετικούς ανθρώπους, ο ένας στρατιωτικούς του επίσημου κράτους και ο άλλος ρωσόφωνους αυτονομιστές. Με τον ερχομό της άνοιξης, το βασικό μέλημα του Σεργκέγιτς είναι να μεταφέρει τις έξι κυψέλες με τις μέλισσές του όσο γίνεται πιο μακριά από τον πόλεμο, για να μην πάρει το μέλι του τη γεύση των όπλων. Όμως δεν μπορεί να φανταστεί τις δοκιμασίες που του επιφυλάσσει αυτό το ταξίδι. Ύστερα από μια ατυχή στάση κοντά στο Ζαπορόζιε, αποφασίζει να πάει στην Κριμαία και να βρει έναν Τατάρο τον οποίο είχε γνωρίσει παλιότερα σε ένα συνέδριο μελισσοκόμων. Το καλοκαίρι που θα περάσει εκεί θα μάθει στον Σεργκέγιτς να μην εμπιστεύεται κανέναν, ούτε καν τις μέλισσές του. Σε τούτο το μυθιστόρημα ο Αντρέι Κούρκοφ ακτινογραφεί την αβέβαιη μοίρα μιας ολόκληρης χώρας. Είναι διορατικός και συγκινητικός.

«Με το απέριττο ύφος του, ο πιο διάσημος μυθιστοριογράφος της Ουκρανίας εξετάζει ανελέητα τη συντριπτική σύγχυση του καιρού μας αλλά και τη λαχτάρα του συμπονετικού ήρωά του, ενός απλού καθημερινού ανθρώπου, για κάποιον ορθολογισμό άλλης τάξεως που φαίνεται να μας υπαγορεύει ο φυσικός κόσμος».

Financial Times

«Η αθώα ματιά του Σεργκέι Σεργκέγιτς, του πρωταγωνιστή στις Γκρίζες μέλισσες, επιτρέπει στον Αντρέι Κούρκοφ να εισχωρήσει στον πυρήνα μιας χώρας που ταλανίζεται από την κρίση και τον πόλεμο, μιας χώρας, ωστόσο, όπου μπορεί ακόμη να βρεθεί η καλοσύνη».

Times Literary Supplement

«Ένας Κάφκα της μετασοβιετικής εποχής».

The Daily Telegraph

«Αυτός ο συγγραφέας ξέρει τον τρόπο, ξέρει πώς να κάνει την οποιαδήποτε ιστορία και διασκεδαστική και ψυχαγωγική».

Frankfurter Allgemeine Zeitung