- Νέες εκδόσεις
- Υπό έκδοση
- Συγγραφείς
- Κατάλογος
- Βιβλία για παιδιά
- Εκπαιδευτική γωνιά
- Πανεπιστημιακά
- Νόμπελ λογοτεχνίας
- Εκδόσεις πολυμέσων
- Ψηφιακά βιβλία (ebooks)
- Προσφορές (63)
- Συλλεκτική επετειακή σειρά
Δύο παράξενα πλάσματα
|
|
Sorry mate, won't work any more.
Ανάμεσα στα πτώματα μεταναστών, ναυαγών σε ερημική παραλία της Νισύρου, κοντά στο μεγάλο ηφαίστειο, βρέθηκε αναίσθητο ένα κοριτσάκι έξι χρονών. Φώναζε και αναζητούσε απεγνωσμένα τον αγαπημένο φίλο της. Μια στρουθοκάμηλο.
Αρκετή ώρα αργότερα, ξαπλωμένη στη μαύρη άμμο, αφηγείται την περιπέτειά της. Μιλούσε με φωνή γεροντική, εξιστορώντας πράγματα αφύσικα.
Οι ναυαγοσώστες θεώρησαν πως βρισκόταν σε κατάσταση πανικού, πως είχε παραφρονήσει από τον τρόμο της, και δεν την πίστεψαν. Κάποιος ευαίσθητος όμως δημοσιογράφος έμαθε για τους ισχυρισμούς της, πήγε στο νησί, τη βρήκε και κατέγραψε την αλλόκοτη ιστορία της. Αυτός πείστηκε απόλυτα ότι το κορίτσι έλεγε την αλήθεια.
«Όταν, τελειώνοντας ένα βιβλίο, σκέφτεσαι πως η ιστορία του δεν θα μπορούσε να ειπωθεί αλλιώς, είσαι σίγουρος ότι διάβασες ένα κείμενο γερά συγκροτημένο, προκλητικά τολμηρό, αυτοσυνεπές και με πλούσιο βάθος, που το αναδεικνύουν πληρέστερα οι μετά την πρώτη αναγνώσεις. Αυτό συμβαίνει με τα Δύο παράξενα πλάσματα, την πυκνή παραβολή του Μήτσου, που, όπως ταιριάζει στην όντως λογοτεχνία, προϋποθέτει αναγνωστική εγρήγορση».
Παντελής Μπουκάλας, Η Καθημερινή
«Αξίζει ίσως τον κόπο να υποδεχθούμε τα Δύο παράξενα πλάσματα, μέσα στην ειδολογική ευρυχωρία τους, με λιγότερη πολιτική και κοινωνιολογία και με περισσότερη έφεση στο αισθητικό τους μήνυμα, που ίσως παραπέμπει, εν προκειμένω, και σε ένα συλλαλητήριο χαράς: χαρά για την ανακούφιση και για το ελεύθερο πέταγμα, στο οποίο παρακινεί ο παρηγορητικός κόσμος των παραμυθιών, μα και για το ανεμπόδιστο και διαρκές παιχνίδι, στο οποίο μας προσκαλεί ο ενήλικος, πλην ακόμη ριψοκίνδυνος, κόσμος του υπερρεαλισμού».
Βαγγέλης Χατζηβασιλείου, Το Βήμα
«Η μεταφυσική διάσταση είναι εμφανής εδώ, πλην όμως δεν εξέχει, δεν παραφωνεί, όντας με τακτ συνυφασμένη στο ευρύτερο πλαίσιο των αφηγηματικών εφαρμογών. Και αυτό οφείλεται, βεβαίως, στη συγκεκριμένη κειμενική ετοιμότητα του καταξιωμένου, πολυβραβευμένου, ως γνωστόν, Ανδρέα Μήτσου. […] Κοντολογίς, πρόκειται για μία καθ’ όλα αρτιωμένη εκδοχή ενδελεχούς συγγραφικής δράσης».
Γιώργος Βέης, Η Καθημερινή