Μάριο Βίττι

Ο Μάριο Βίττι ασχολείται με τη Νεοελληνική Λογοτεχνία από νέος, πριν ακόμη αρχίσει τη σταδιοδρομία του ως πανεπιστημιακός διδάσκαλος. Τώρα είναι καθηγητής Νεοελληνικής φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο του Viterbo, μιας μεσαιωνικής πόλης κοντά στη Ρώμη, όπου και κατοικεί. Έχει ανακαλύψει ανέκδοτα χειρόγραφα του Νικολάου Σοφιανού και του Ανδρέα Κάλβου και έχει επιμεληθεί τη φιλολογική έκδοσή τους. Έχει επίσης ανακαλύψει και ένα άγνωστο θεατρικό έργο, την Ευγένα (1646), που το ανέβασε πρόσφατα το «Αμφιθέατρο». Παράλληλα δημοσίευσε βιβλία και άρθρα για το ιταλικό κοινό, μετέφρασε ποιητές όπως τον Ελύτη (1952), τον Σαχτούρη και τον Αναγνωστάκη (1966), όταν αυτοί ήταν μόλις γνωστοί και στον τόπο τους.

Στο χώρο της κριτικής μελέτης, εκτός από την Ιστορία της νεοελληνικής λογοτεχνίας, που δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στα ιταλικά και κυκλοφορεί ευρέως σε ελληνική μετάφραση από το 1978, έγραψε κατευθείαν στα ελληνικά δύο βιβλία τα οποία αποτελούν σταθμό για τη νεοελληνική γραμματολογία: Ιδεολογική λειτουργία της ελληνικής ηθογραφίας (1974, με επανεκδόσεις) και Η γενιά του Τριάντα. Ιδεολογία και μορφή (1977 και σε επανεκδόσεις). Αφιέρωσε στη μελέτη του Σεφέρη το βιβλίο Φθορά και λόγος (1978).

Από τις Εκδόσεις Καστανιώτη κυκλοφορούν:

• Για τον Οδυσσέα Ελύτη, 1998