Ο Εμμανουέλ Μποβ, ρωσικής καταγωγής, υπήρξε δημοσιογράφος και συγγραφέας. Γεννήθηκε το 1898 στο Παρίσι και εκεί πέθανε το 1945. Για κάποια χρόνια εξέδιδε βιβλία με ψευδώνυμο ώσπου, το 1924, υπό την αιγίδα της Κολέτ, όταν ο ίδιος ήταν μόλις είκοσι έξι ετών, κυκλοφόρησε το πρώτο του μυθιστόρημα με τίτλο Οι φίλοι μου (ετοιμάζεται από τις Εκδόσεις Καστανιώτη). Ο ενθουσιασμός που προκάλεσε σε αναγνώστες, κριτικούς αλλά και επιφανείς λογοτέχνες της εποχής, από τον Ράινερ Μαρία Ρίλκε ως τον Αντρέ Ζιντ, εξασφάλισε ακαριαία στον νεαρό Μποβ αναγνώριση και φήμη. Το 1926 ακολούθησε ο Αρμάν, το δεύτερο μυθιστόρημά του, με το οποίο ανταποκρίθηκε επάξια στις υψηλές προσδοκίες που είχε καλλιεργήσει. Συνέχισε αναλόγως, με αρκετές δημοφιλείς ιστορίες. Όμως μετά τον πρόωρο θάνατό του, από καρδιακή ανεπάρκεια, το έργο του Μποβ περιέπεσε στη λήθη. Ωστόσο, δεν έπαψε ποτέ να επανέρχεται στο προσκήνιο, κυρίως λόγω των πιστών θαυμαστών του, όπως ο Σάμιουελ Μπέκετ και ο Πέτερ Χάντκε.