Αντρέι Πλατόνοφ

Ο Αντρέι Πλατόνοβιτς Κλιμέντοφ (το Πλατόνοφ είναι ψευδώνυμο) συγκαταλέγεται στους κορυφαίους συγγραφείς στην ιστορία της ρωσικής λογοτεχνίας. Θεωρείται μάλιστα ιδιότυπη και μοναδική περίπτωση στο πλαίσιο αυτής της μεγάλης σχολής. Γεννήθηκε το 1899 σε πολύτεκνη οικογένεια εργατών του Βορόνιεζ. Το 1918 εισήχθη στην Πολυτεχνική Σχολή της ίδιας πόλης, έγινε ηλεκτρολόγος-μηχανικός και εργάστηκε διαδοχικά σε διάφορους τομείς που συνδέονταν με την ειδικότητά του. Παιδί της Επανάστασης ο ίδιος, έλαβε μέρος στον Εμφύλιο Πόλεμο και ασπάστηκε τις ιδέες για τη ριζική αλλαγή του κόσμου, πλην όμως, βιώνοντας εκ των έσω τα εγχειρήματα της εκβιομηχάνισης και της κολεκτιβοποίησης στη Σοβιετική Ένωση, η πίστη του μετεξελίχθηκε σταδιακά σε απογοήτευση και έμμεση κριτική, μέσω της εμπνευσμένης, ειρωνικής και «πρωτότυπης» γλώσσας του. Μεταξύ 1927 και 1932, καθοδηγούμενος από μια «ανήσυχη συνείδηση», έγραψε τα πιο επίμαχα έργα του. Πολλά δεν δημοσιεύθηκαν ποτέ, καθώς ο Στάλιν τον είχε χαρακτηρίσει «ταλαντούχο κάθαρμα». Πέθανε στη Μόσχα το 1951 από φυματίωση.

Από τις Εκδόσεις Καστανιώτη κυκλοφορούν:

• Τσεβενγκούρ, 2024
• Ευτυχισμένη Μόσχα, 2019