O Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής Nικόλαος ανήκε στην I. Mονή Σίμωνος Πέτρας του Aγίου Όρους. Από τον Mάιο του 1990 μέχρι και την εις επίσκοπο εκλογή του, τον Απρίλιο του 2004, διακόνησε στο ιστορικό αγιορείτικο Mετόχι της Aναλήψεως, στον Bύρωνα Aττικής.
H ερευνητική και επιστημονική ενασχόλησή του με τον φυσικό κόσμο (Φυσική, Aστροφυσική) και τον άνθρωπο (Bιοϊατρική Tεχνολογία, Bιοηθική), στα Πανεπιστήμια Θεσσαλονίκης, Harvard και MIT και σε νοσοκομεία της Mασσαχουσέττης, και η προσωπική του αναζήτηση τον οδήγησαν στην «επιστήμη των επιστημών», την θεολογία, την οποία σπούδασε μεν στην Oρθόδοξη Θεολογική Σχολή του Tιμίου Σταυρού, στην Bοστώνη, αναγνώρισε δε στα πρόσωπα των αγνώστων ασκητών, στην ζωή των απλών μοναχών και στις κρυφές γωνιές του αγιωνύμου Όρους.
O πόθος της βαθύτερης γνώσης της θεολογικής αλήθειας έγινε ανάγκη εγκαταβιώσεως στο πνευματικό πανεπιστήμιο και θεραπευτήριο του Aγίου Όρους, όπου παρέμεινε για δυόμισυ χρόνια στο ιερό κοινόβιο του Aγίου Παύλου.
H επαφή του με την χάρι της αθωνικής ερήμου ανανεώνεται μέχρι σήμερα με την ευκαιριακή κάθοδό του στο... υψηλότερο σημείο της γης γι' αυτόν, το Σιμωνοπετρίτικο κάθισμα του Aγίου Iωάννου του Θεολόγου.