Ουμπέρτο Έκο

Ο Ουμπέρτο Έκο γεννήθηκε στην Αλεσάντρια του Πιεμόντε το 1932. Υπήρξε τακτικός καθηγητής Σημειολογίας και Πρόεδρος της Ανώτατης Σχολής Ανθρωπιστικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο της Μπολόνια. Ανάμεσα στα δοκιμιακά του έργα θυμίζουμε: Opera aperta (1962), La struttura assente (1968), Trattato di semiotica generale (1975), Lector in fabula (1979), Semiotica e filosofia del linguaggio (1984), Τα όρια της ερμηνείας (1990 — Εκδόσεις Γνώση, 1993), Η αναζήτηση της τέλειας γλώσσας (1993 — Ελληνικά Γράμματα, 1995), Έξι Περιπλανήσεις στο Δάσος της Αφήγησης (1994 — Ελληνικά Γράμματα, 1996), Ο Καντ και ο Ορνιθόρυγχος (1997 — Ελληνικά Γράμματα,1999), Περί λογοτεχνίας (2002— Ελληνικά Γράμματα, 2002). Επίσης, ανάμεσα στις συλλογές του θα πρέπει να αναφέρουμε: Πρώτο Ελάχιστο Ημερολόγιο (1963 — Ελληνικά Γράμματα, 1999), Δεύτερο Ελάχιστο Ημερολόγιο (1990 — Εκδόσεις Γνώση, 1992) που περιλαμβάνει μια πρώτη ανθολογία από τη στήλη του Bustine di Minerva, Πέντε Ηθικά Κείμενα (1997 — Ελληνικά Γράμματα, 1997) και La Bustina di Minerva (2000). Το 1980 πρωτοεμφανίστηκε στο χώρο της πεζογραφίας με Το όνομα του ρόδου (Βραβείο Strega 1981 - Εκδόσεις Γνώση, 1985) και ακολούθησαν Το εκκρεμές του Φουκώ (1988 — Εκδόσεις Γνώση, 1989), Το νησί της προηγούμενης ημέρας (1994 — Εκδόσεις Γνώση, 1994), Μπαουντολίνο (2000 — Ελληνικά Γράμματα, 2001) και La misteriosa fiamma della Regina Loana, 2004. Πέθανε το 2016.

Από τις Εκδόσεις Καστανιώτη κυκλοφορούν:

• Η ομορφιά της λίστας, 2010
• Ιστορία της ασχήμιας, 2007