Γιάννης Βαρβέρης

Ο Γιάννης Βαρβέρης γεννήθηκε το 1955 στην Αθήνα. Σπούδασε νομικά. Εξέδωσε επτά ποιητικές συλλογές: Εν φαντασία και λόγω (1975), Το ράμφος (1978), Αναπήρων πολέμου (1982), Ο θάνατος το στρώνει (1986), Πιάνο βυθού (1991), Ο κύριος Φόγκ (1993), Άκυρο θαύμα (1996). Επίσης μετέφρασε και εξέδωσε Αριστοφάνη, Μένανδρο, Μολιέρο, Μαριβώ, Ουίτμαν, Σαντράρ, Πρεβέρ, Μρόζεκ, Κάρινγκτον, Φερρέ, Μπρασένς, καθώς και μια Ανθολογία παλαιάς γαλλικής ποίησης. Από το 1976 συνεργάστηκε με την εφημερίδα Η Καθημερινή και τα περιοδικά Τομές και η λέξη, γράφοντας κριτική θεάτρου. Αυτά και άλλα θεωρητικά κείμενα για το θέατρο συγκέντρωσε σε τέσσερις τόμους Η κρίση του θεάτρου Α', Β', Γ', Πλατεία θεάτρου. Το 1996 του απονεμήθηκε το Κρατικό Βραβείο Κριτικής - Δοκιμίου. Το 2001 τιμήθηκε με το Βραβείο Καβάφη, το 2002 με Βραβείο Ποίησης του περιοδικού Διαβάζω. Το 2010 του απονεμήθηκε το Βραβείο Ποιήσεως του Ιδρύματος Πέτρου Χάρη της Ακαδημίας Αθηνών για το σύνολο του έργου του. Ποιήματά του έχουν μεταφρασθεί σε ξένες γλώσσες. Πέθανε το 2011.

Από τις Εκδόσεις Καστανιώτη κυκλοφορούν:

• Ο δρόμος για την Ομόνοια, 2005
• Σωσίβια λέμβος, 1999
• Ελληνική ποιητική ανθολογία θανάτου του εικοστού αιώνα, 1995