«Η ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ 2. Η θεωρία της διαμόρφωσης του χαρακτήρα» | Εκδόσεις Καστανιώτη

Η ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ 2. Η θεωρία της διαμόρφωσης του χαρακτήρα

Μετάφραση:
Νίκος Σιδέρης

Η ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ 2. Η θεωρία της διαμόρφωσης του χαρακτήρα
  • ISBN: 978-960-03-0435-0
  • σελ. 178
  • Επανέκδοση
  • 29 Οκτωβρίου 2013
  • € 10,60

Περίληψη

Για να μελετηθούν οι ανθρώπινες δομές με τρόπο που να σημαίνει κάτι για την πρόληψη των νευρώσεων, είναι καταρχάς ανα­γκαίο να τελειοποιήσουμε την αναλυτική μας τεχνική. Σ’ αυτό το βιβλίο θ’ αποδείξουμε σε ποιο βαθμό οι υφιστάμενες τεχνικές μας γνώσεις δεν μπορούν να πραγματοποιήσουν αυτό το στόχο. Επομένως, το κύριο ενδιαφέρον της ψυχοθεραπείας, στο βαθμό που θέλει να προετοιμαστεί για τα μελλοντικά καθήκοντα της πρόληψης των νευρώσεων, πρέπει να είναι η δημιουργία μιας θεωρίας για την τεχνική και τη θεραπεία, που να βασίζεται στις δυναμικές και οικονομικές διεργασίες του ψυχικού μηχανισμού. Πρώτα απ’ όλα, χρειαζόμαστε θεραπευτές που να ξέρουν γιατί μπορούν να επιφέρουν μιαν αλλαγή σε μια δομή ή που να μπορούν να εξη­γήσουν σε τι απέτυχαν. Ασχολούμαστε, λοιπόν, με την τεχνική της ατομικής ψυχανάλυσης όχι γιατί έχουμε τόσο μεγάλο σέβας για την ατομική θεραπεία, αλλά γιατί, χωρίς μια καλή τεχνική, δεν μπορούμε ν’ αποκτήσουμε τις γνώσεις που χρειαζόμαστε για τον πιο σημαντικό στόχο της έρευνας που άφορα στην ανθρώπινη δομή.

Β. Ρ.

Βιογραφικά στοιχεία

Βίλχελμ Ράιχ

Ο Βίλχελμ Ράιχ (Wilhelm Reich, 1897-1957) υπήρξε από τους πιο σημαντικούς γιατρούς-ψυχαναλυτές του εικοστού αιώνα και θεωρείται ιδρυτής του φροϋδο-μαρξισμού. Γεννήθηκε στην αυστριακή Γαλικία, στο ανατολικό άκρο της τότε Αυστροουγγρικής Αυτοκρατορίας. Σπούδασε Ιατρική και στη συνέχεια στράφηκε στην Ψυχανάλυση και στον Φρόυντ, του οποίου υπήρξε μαθητής και συνεργάτης. Διετέλεσε μέλος της Ψυχαναλυτικής Εταιρείας της Βιέννης. Το 1930 μετακόμισε στο Βερολίνο, όπου έγινε μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος.
Με το έργο του ο Ράιχ συνδύασε την ψυχαναλυτική με τη μαρξιστική θεωρία, ερμήνευσε την ανθρώπινη επιθετικότητα ως προϊόν της κοινωνικής καταπίεσης και τις νευρώσεις ως διαταραχές της σεξουαλικότητας, ενώ ανέδειξε τον ρόλο του οργασμού στη θεραπεία αλλά και την πρόληψη των νευρώσεων. Το 1934 διαγράφτηκε από το Κομμουνιστικό Κόμμα, γιατί οι ιδέες του θεωρήθηκε ότι δεν ακολουθούσαν την κομματική γραμμή. Την επόμενη χρονιά αποβλήθηκε και από τη Διεθνή Ψυχαναλυτική Εταιρεία. Λόγω της ανόδου του Ναζισμού μετανάστευσε στη Σκανδιναβία και το 1939 στις ΗΠΑ. Εκεί ερεύνησε τις ψυχικές και σωματικές παθήσεις σε σχέση με τη στασιμότητα της «ζωτικής κοσμικής ενέργειας», που ονόμασε «οργόνη». Εξαιτίας της κατασκευής και πώλησης συσσωρευτών οργόνης, κατηγορήθηκε για αισχροκέρδεια, με αποτέλεσμα την καταδίκη και τη φυλάκισή του το 1957. Ο θάνατος τον βρήκε τον ίδιο χρόνο στη φυλακή Λούισμπεργκ της Πενσιλβάνια, όπου πέθανε από ανακοπή καρδιάς.
Σημαντικότερα έργα του: Η ανάλυση του χαρακτήρα, Η εισβολή της σεξουαλικής ηθικής, Η κοσμική υπέρθεση, Ο θωρακισμένος άνθρωπος, Ο σεξουαλικός αγώνας των νέων, Το ένστικτο του θανάτου, Άνθρωποι σε μπελάδες, Η μαζική ψυχολογία του φασισμού, Άκου, ανθρωπάκο κ.ά.




Βιβλιογραφία