«Γιατί επικράτησε ο Χίτλερ;» | Εκδόσεις Καστανιώτη

Γιατί επικράτησε ο Χίτλερ;

Γιατί επικράτησε ο Χίτλερ;
  • ISBN: 978-960-03-5667-0
  • σελ. 64
  • 29 Οκτωβρίου 2013
  • € 4,24

Περίληψη

«… Ο Χίτλερ δεν μπορούσε παρά να πετύχει. Αυτός έλυνε αυτή την αντίφαση. Αντικαθιστούσε τη θολή, άπιαστη ελευθερία να καθορίζεις την κοινωνική ζωή με την πανάρχαιη, ευκολοχώνευτη αυταπάτη της εθνικής ελευθερίας. Δε ζητούσε καμιά υπευθυνότητα – αντίθετα, υποσχόταν ότι τα πάντα θα έρχονταν από τα πάνω και ότι ο ίδιος θ’ άλλαζε από μόνος του το σύστημα. Και ο ξεσηκωμός πραγματοποιήθηκε, με υποκινητή σχεδόν μονάχο έναν άξεστο σαν τον Χίτλερ. Όσο ευρύτερη ήταν η έκταση του προβλήματος, τόσο πιο εύκολα ήταν εκμεταλλεύσιμη η παθητικότητα των μαζών.

»Αυτό που κέρδισε τις μάζες δεν ήταν το οικονομικό πρόγραμμα του Χίτλερ. Στην καθημερινή του προπαγάνδα, αυτό που του έφερε τη νίκη ήταν η ενίσχυση της γερμανικής αυτοεκτίμησης με την έντονη ρατσιστική προπαγάνδα, ο πόλεμος που κήρυξε ενάντια στον “παγκόσμιο εβραϊσμό” και η ισχυρή επίκληση της αυταρχικής οικογένειας…»

 

Μια εξαιρετικά επίκαιρη ανάλυση για το φαινόμενο του φασισμού.

Βιογραφικά στοιχεία

Βίλχελμ Ράιχ

Ο Βίλχελμ Ράιχ (Wilhelm Reich, 1897-1957) υπήρξε από τους πιο σημαντικούς γιατρούς-ψυχαναλυτές του εικοστού αιώνα και θεωρείται ιδρυτής του φροϋδο-μαρξισμού. Γεννήθηκε στην αυστριακή Γαλικία, στο ανατολικό άκρο της τότε Αυστροουγγρικής Αυτοκρατορίας. Σπούδασε Ιατρική και στη συνέχεια στράφηκε στην Ψυχανάλυση και στον Φρόυντ, του οποίου υπήρξε μαθητής και συνεργάτης. Διετέλεσε μέλος της Ψυχαναλυτικής Εταιρείας της Βιέννης. Το 1930 μετακόμισε στο Βερολίνο, όπου έγινε μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος.
Με το έργο του ο Ράιχ συνδύασε την ψυχαναλυτική με τη μαρξιστική θεωρία, ερμήνευσε την ανθρώπινη επιθετικότητα ως προϊόν της κοινωνικής καταπίεσης και τις νευρώσεις ως διαταραχές της σεξουαλικότητας, ενώ ανέδειξε τον ρόλο του οργασμού στη θεραπεία αλλά και την πρόληψη των νευρώσεων. Το 1934 διαγράφτηκε από το Κομμουνιστικό Κόμμα, γιατί οι ιδέες του θεωρήθηκε ότι δεν ακολουθούσαν την κομματική γραμμή. Την επόμενη χρονιά αποβλήθηκε και από τη Διεθνή Ψυχαναλυτική Εταιρεία. Λόγω της ανόδου του Ναζισμού μετανάστευσε στη Σκανδιναβία και το 1939 στις ΗΠΑ. Εκεί ερεύνησε τις ψυχικές και σωματικές παθήσεις σε σχέση με τη στασιμότητα της «ζωτικής κοσμικής ενέργειας», που ονόμασε «οργόνη». Εξαιτίας της κατασκευής και πώλησης συσσωρευτών οργόνης, κατηγορήθηκε για αισχροκέρδεια, με αποτέλεσμα την καταδίκη και τη φυλάκισή του το 1957. Ο θάνατος τον βρήκε τον ίδιο χρόνο στη φυλακή Λούισμπεργκ της Πενσιλβάνια, όπου πέθανε από ανακοπή καρδιάς.
Σημαντικότερα έργα του: Η ανάλυση του χαρακτήρα, Η εισβολή της σεξουαλικής ηθικής, Η κοσμική υπέρθεση, Ο θωρακισμένος άνθρωπος, Ο σεξουαλικός αγώνας των νέων, Το ένστικτο του θανάτου, Άνθρωποι σε μπελάδες, Η μαζική ψυχολογία του φασισμού, Άκου, ανθρωπάκο κ.ά.




Βιβλιογραφία