«Η κοσμική υπέρθεση» | Εκδόσεις Καστανιώτη

Η κοσμική υπέρθεση

Μετάφραση:
Αργυρώ Τσιραντωνάκη

Η κοσμική υπέρθεση
  • ISBN: 978-960-03-4660-2
  • σελ. 162
  • Επανέκδοση
  • 25 Νοεμβρίου 2013
  • € 12,72

Περίληψη

Η κοσμική υπέρθεση είναι ενα από τα πιο σημαντικά και ταυτόχρονα από τα πιο αμφιλεγόμενα έργα του μεγάλου νεωτεριστή συγγραφέα του 20ού αιώνα, που τάραξε τα νερά της ψυχιατρικής επιστήμης για να συνδεθεί με το πλατύτερο ρεύμα ενός επιστη­μονικού ουμανισμού, στον οποίο αφοσιώθηκε μέχρι το τέλος της ζωής του – στις αμερικανικές φυλακές, καταδικασμένος από τους νέους ιεροεξεταστές (FBI κλπ.) και την ψευδοεπιστημονική κοινότητα. Ο Ράιχ αναζήτησε το μυστικό της ανθρώπινης ύπαρξης πέρα από τα όρια του εξίσου κλασικού κοινωνικού πεδίου που ερευνά η κοινωνική επιστήμη – στο απέραντο σύμπαν με την αρκετά άγνωστη, μέχρι πρόσφατα, λειτουργία των αστρικών σωμάτων του, όπου κρύβονται τα βασικά κλειδιά για την κατα­νόηση της ανθρώπινης ύπαρξης.

Ένα βαθιά ριζοσπαστικό βιβλίο, που ασχολείται τόσο με την αστροφυσική όσο και με τον άνθρωπο, καθώς ερευνά τις βαθύτερες ρίζες του ανθρώπου στη φύση, τη λειτουργικότητα των αστρικών καταστάσεων σε σχέση με τις συγκεκριμένες φυσικές καταστά­σεις του γήινου χώρου, την οργόνη ως ενδότερη ουσία της λειτουργίας του σύμπαντος και τέλος τις ρίζες του λόγου στη φύση.

Βιογραφικά στοιχεία

Βίλχελμ Ράιχ

Ο Βίλχελμ Ράιχ (Wilhelm Reich, 1897-1957) υπήρξε από τους πιο σημαντικούς γιατρούς-ψυχαναλυτές του εικοστού αιώνα και θεωρείται ιδρυτής του φροϋδο-μαρξισμού. Γεννήθηκε στην αυστριακή Γαλικία, στο ανατολικό άκρο της τότε Αυστροουγγρικής Αυτοκρατορίας. Σπούδασε Ιατρική και στη συνέχεια στράφηκε στην Ψυχανάλυση και στον Φρόυντ, του οποίου υπήρξε μαθητής και συνεργάτης. Διετέλεσε μέλος της Ψυχαναλυτικής Εταιρείας της Βιέννης. Το 1930 μετακόμισε στο Βερολίνο, όπου έγινε μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος.
Με το έργο του ο Ράιχ συνδύασε την ψυχαναλυτική με τη μαρξιστική θεωρία, ερμήνευσε την ανθρώπινη επιθετικότητα ως προϊόν της κοινωνικής καταπίεσης και τις νευρώσεις ως διαταραχές της σεξουαλικότητας, ενώ ανέδειξε τον ρόλο του οργασμού στη θεραπεία αλλά και την πρόληψη των νευρώσεων. Το 1934 διαγράφτηκε από το Κομμουνιστικό Κόμμα, γιατί οι ιδέες του θεωρήθηκε ότι δεν ακολουθούσαν την κομματική γραμμή. Την επόμενη χρονιά αποβλήθηκε και από τη Διεθνή Ψυχαναλυτική Εταιρεία. Λόγω της ανόδου του Ναζισμού μετανάστευσε στη Σκανδιναβία και το 1939 στις ΗΠΑ. Εκεί ερεύνησε τις ψυχικές και σωματικές παθήσεις σε σχέση με τη στασιμότητα της «ζωτικής κοσμικής ενέργειας», που ονόμασε «οργόνη». Εξαιτίας της κατασκευής και πώλησης συσσωρευτών οργόνης, κατηγορήθηκε για αισχροκέρδεια, με αποτέλεσμα την καταδίκη και τη φυλάκισή του το 1957. Ο θάνατος τον βρήκε τον ίδιο χρόνο στη φυλακή Λούισμπεργκ της Πενσιλβάνια, όπου πέθανε από ανακοπή καρδιάς.
Σημαντικότερα έργα του: Η ανάλυση του χαρακτήρα, Η εισβολή της σεξουαλικής ηθικής, Η κοσμική υπέρθεση, Ο θωρακισμένος άνθρωπος, Ο σεξουαλικός αγώνας των νέων, Το ένστικτο του θανάτου, Άνθρωποι σε μπελάδες, Η μαζική ψυχολογία του φασισμού, Άκου, ανθρωπάκο κ.ά.




Βιβλιογραφία