«Ιστορία της Πολιορκίας της Λισαβόνας» | Εκδόσεις Καστανιώτη

Ιστορία της Πολιορκίας της Λισαβόνας

Μυθιστόρημα

Μετάφραση:
Αθηνά Ψυλλιά

Στο εξώφυλλο: René Magritte «Eloge de la dialectique» (λεπτομέρεια)

Ιστορία της Πολιορκίας της Λισαβόνας
  • ISBN: 978-960-03-3917-8
  • σελ. 400
  • Επανέκδοση
  • 8 Νοεμβρίου 2008
  • € 16,96

Περίληψη

O Pαϊμούντο Σίλβα, ένας ευσυνείδητος επιμελητής βιβλίων, παραβαίνει το χρυσό κανόνα της επιμέλειας όταν αλλάζει ένα «ναι» με ένα «όχι» σε μια Iστορία της Πολιορκίας της Λισαβόνας. M' αυτή την ασήμαντη κίνηση ανατρέπεται η ιστορία του βιβλίου, συμπαρασύροντας και τη ζωή του. «Kάθε λέξη είναι μια επικίνδυνη θητεία στη μαγεία» και ο Pαϊμούντο δεν έχει άλλη επιλογή από το να γίνει ο ίδιος συγγραφέας και να γράψει μια άλλη Iστορία, που να υποστηρίζει την εξωφρενική του άρνηση, αλλά και να αντιμετωπίσει τόσο τις απαιτήσεις όσο και τις συγκινήσεις της ζωής, που ως τότε παρακολουθούσε από απόσταση παρατηρητή.

Βιογραφικά στοιχεία

Ζοζέ Σαραμάγκου

Γιος κι εγγονός ακτημόνων αγροτών, ο Ζοζέ Σαραμάγκου γεννήθηκε στο χωριό Αζινιάγκα, στην επαρχία Ριμπατέζου, στις 16 Νοεμβρίου του 1922. Παρακολούθησε τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση (γενική και τεχνική), την οποία όμως, για οικονομικούς λόγους, δεν μπόρεσε να συνεχίσει. Η πρώτη του δουλειά ήταν σιδηρουργός, ενώ κατόπιν άσκησε διάφορα επαγγέλματα: σχεδιαστής, υπάλληλος υγείας και κοινωνικής πρόνοιας, μεταφραστής, εκδότης, συγγραφέας, δημοσιογράφος. Δημοσίευσε το πρώτο του βιβλίο, ένα μυθιστόρημα (Γη της αμαρτίας), το 1947, ενώ ακολούθησε μεγάλο διάστημα χωρίς άλλες δημοσιεύσεις, ως το 1966. Εργάστηκε για δώδεκα χρόνια σε εκδοτικό οίκο, στη λογοτεχνική διεύθυνση και τη διεύθυνση παραγωγής. Το 1972 και 1973 συμμετείχε στη σύνταξη της εφημερίδας Diário de Lisboa, όπου υπήρξε πολιτικός σχολιαστής, ενώ ταυτόχρονα συντόνιζε για ένα χρόνο το πολιτιστικό ένθετο της ίδιας εφημερίδας. Έλαβε μέρος στην πρώτη διεύθυνση της Πορτογαλικής Ένωσης Συγγραφέων και υπήρξε πρόεδρος της Γενικής Συνέλευσης της Πορτογαλικής Κοινωνίας Συγγραφέων την περίοδο 1987-1994. Από το Φεβρουάριο του 1993, εκνευρισμένος με την Εκκλησία της Πορτογαλίας, εγκατέλειψε την πατρίδα του και αποφάσισε να ζει στο νησί Λανθαρότε, του αρχιπελάγους των Καναρίων, στην Ισπανία. Το 1998 του απονεμήθηκε το βραβείο Νόμπελ λογοτεχνίας. Πέθανε το 2010.

Από τις Εκδόσεις Καστανιώτη κυκλοφορούν τα μυθιστορήματά του Το κατά Ιησούν Ευαγγέλιο, Ιστορία της Πολιορκίας της Λισαβόνας, Η πέτρινη σχεδία, Περί τυφλότητος, Όλα τα ονόματα, Η σπηλιά, Ο άνθρωπος αντίγραφο, Περί φωτίσεως, Περί θανάτου, Κάιν, Ο φωταγωγός, η συλλογή διηγημάτων Η ιστορία της άγνωστης νήσου, το διήγημα Το ταξίδι του ελέφαντα, το αυτοβιογραφικό Μικρές αναμνήσεις, τα παιδικά παραμύθια Το μεγαλύτερο λουλούδι του κόσμου και Η σιωπή του νερού, καθώς και δύο συλλογές με κείμενα που γράφτηκαν για το blog του, Το τετράδιο και Το τελευταίο τετράδιο, όλα σε μετάφραση της Αθηνάς Ψυλλιά.


facebook

Βιβλιογραφία

Βραβεία

  • 1998 ΝΟΜΠΕΛ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ

Συνεντεύξεις