«Ο φωταγωγός» | Εκδόσεις Καστανιώτη

Ο φωταγωγός

Μυθιστόρημα

Μετάφραση:
Αθηνά Ψυλλιά

Ο φωταγωγός
  • ISBN: 978-960-03-5661-8
  • σελ. 304
  • 25 Νοεμβρίου 2013
  • € 16,96

Περίληψη

Στις σελίδες αυτού του νεανικού μυθιστορήματος του νομπελίστα Ζοζέ Σαραμάγκου περιγράφεται η καθημερινότητα των ενοίκων μιας λαϊκής πολυκατοικίας της Λισαβόνας της δεκαετίας του ’50. Πορτρέτα ανθρώπων και οικογενειακών σχέσεων, επαγγελμάτων, συνηθειών και ηθών μιας άλλης εποχής, τότε που οι προνομιούχοι καταλάμβαναν τους χαμηλότερους ορόφους ενώ οι ασθενέστεροι οικονομικά ζούσαν ψηλά, υποχρεωμένοι να ανεβοκατεβαίνουν τις σκάλες. Η γραφή, τα θέματα και οι εμμονές του συγγραφέα όπως τον γνωρίσαμε στο ώριμο έργο του υπάρχουν σπερματικά σ’ αυτό το βιβλίο-πολυκατοικία με τα κεφάλαια-διαμερίσματα, ενώ κάνει εντύπωση ένα φλερτ του συγγραφέα με κάποιες ψυχαναλυτικές ιδέες που δεν φαίνονται να τον ενδιαφέρουν στο μετέπειτα έργο του. Ένα μυθιστόρημα με έντονα αυτοβιογραφικά στοιχεία – ένας αναγκαστικός σταθμός για όσους αγάπησαν το έργο του σπουδαίου Πορτογάλου συγγραφέα.

Βιογραφικά στοιχεία

Ζοζέ Σαραμάγκου

Γιος κι εγγονός ακτημόνων αγροτών, ο Ζοζέ Σαραμάγκου γεννήθηκε στο χωριό Αζινιάγκα, στην επαρχία Ριμπατέζου, στις 16 Νοεμβρίου του 1922. Παρακολούθησε τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση (γενική και τεχνική), την οποία όμως, για οικονομικούς λόγους, δεν μπόρεσε να συνεχίσει. Η πρώτη του δουλειά ήταν σιδηρουργός, ενώ κατόπιν άσκησε διάφορα επαγγέλματα: σχεδιαστής, υπάλληλος υγείας και κοινωνικής πρόνοιας, μεταφραστής, εκδότης, συγγραφέας, δημοσιογράφος. Δημοσίευσε το πρώτο του βιβλίο, ένα μυθιστόρημα (Γη της αμαρτίας), το 1947, ενώ ακολούθησε μεγάλο διάστημα χωρίς άλλες δημοσιεύσεις, ως το 1966. Εργάστηκε για δώδεκα χρόνια σε εκδοτικό οίκο, στη λογοτεχνική διεύθυνση και τη διεύθυνση παραγωγής. Το 1972 και 1973 συμμετείχε στη σύνταξη της εφημερίδας Diário de Lisboa, όπου υπήρξε πολιτικός σχολιαστής, ενώ ταυτόχρονα συντόνιζε για ένα χρόνο το πολιτιστικό ένθετο της ίδιας εφημερίδας. Έλαβε μέρος στην πρώτη διεύθυνση της Πορτογαλικής Ένωσης Συγγραφέων και υπήρξε πρόεδρος της Γενικής Συνέλευσης της Πορτογαλικής Κοινωνίας Συγγραφέων την περίοδο 1987-1994. Από το Φεβρουάριο του 1993, εκνευρισμένος με την Εκκλησία της Πορτογαλίας, εγκατέλειψε την πατρίδα του και αποφάσισε να ζει στο νησί Λανθαρότε, του αρχιπελάγους των Καναρίων, στην Ισπανία. Το 1998 του απονεμήθηκε το βραβείο Νόμπελ λογοτεχνίας. Πέθανε το 2010.

Από τις Εκδόσεις Καστανιώτη κυκλοφορούν τα μυθιστορήματά του Το κατά Ιησούν Ευαγγέλιο, Ιστορία της Πολιορκίας της Λισαβόνας, Η πέτρινη σχεδία, Περί τυφλότητος, Όλα τα ονόματα, Η σπηλιά, Ο άνθρωπος αντίγραφο, Περί φωτίσεως, Περί θανάτου, Κάιν, Ο φωταγωγός, η συλλογή διηγημάτων Η ιστορία της άγνωστης νήσου, το διήγημα Το ταξίδι του ελέφαντα, το αυτοβιογραφικό Μικρές αναμνήσεις, τα παιδικά παραμύθια Το μεγαλύτερο λουλούδι του κόσμου και Η σιωπή του νερού, καθώς και δύο συλλογές με κείμενα που γράφτηκαν για το blog του, Το τετράδιο και Το τελευταίο τετράδιο, όλα σε μετάφραση της Αθηνάς Ψυλλιά.


facebook

Βιβλιογραφία

Βραβεία

  • 1998 ΝΟΜΠΕΛ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ

Συνεντεύξεις